این روزنامه در مطلبی به قلم یکی اعضای حزب منحله مشارکت و از متحصنین مجلس ششم، کوشید به بهانه نزدیک شدن به سالروز فرار شاه مخلوع، فرجام این دست نشانده قدرت های غربی را قابل تجربه توسط جمهوری اسلامی بداند.
نویسنده این مطلب با اشاره به دلایل سقوط رژیم پهلوی، تلاش کرد تا تصریح کند همان دلایلی که باعث سقوط شاه شد و وی نسبت به خواست های مردمی بی توجه بود همینک نیز به نوع دیگری در حال تکرار شدن توسط مسئولان است.
این روزنامه با تاکید بر این که«آنچه که به عنوان عبرت از این روز مهم در تاریخ معاصر ایران می توان آموخت آن است که قدرتهای بدون اتکاء به مردم رفتنی است»، نوشت:« استبدادی شاه شرایطی را به وجود آورده بود که امکان شکل گیری جریانات و احزاب سیاسی مستقل از قدرت حاکمه وجود نداشت. فقدان تشک‌های سیاسی و احزاب مستقل و قدرتمند باعث شد که اولا سرنگونی شاهنشاهی با تخریب گسترده‌ای از سوی انقلابیون پس از انقلاب دنبال شد و تحقق یافت و از سوی دیگر پس از پیروزی به دلیل فقدان تشکیلات منسجم و کادرهای ورزیده اجرایی و عدم شناخت واقع بینانه و درست سیستم بوروکراسی حکومت شاهنشاهی آسیب‌هایی نیز بر پیکره کشور و اقدامات پس از انقلاب نیز به وجود آمد. مسئله اصلی در بروز انقلاب اسلامی انسداد سیاسی به وجود آمده و توقف گردش نخبگان در جامعه ایرانی بوده است.»
این روزنامه در ادامه مشابهت سازی ها برای بیان دیدگاه صریح خود ادامه داد:«مسئله اصلی شاه برگزاری آئینهای مذهبی و حضور روحانیون یا روشنفکران در جامعه نبود، مسئله این حق مردم بود که بتوانند سوال یا اعتراض داشته باشند اما کسی از شاه سوالی نکند،چرا که شاه سایه خدا بر زمین است و مخالفت با او عواقب سنگینی داشت. به همین دلیل گسترش فرهنگ تملق و چاپلوسی و نهادینه شدن ریا و دورویی و نیز ارائه گزارش‌های ساختگی و دروغ و سراسر خوش بینانه به شاه باعث تقویت غرور شاه شد...اگر پیش از انقلاب، شاه به قانون اساسی که محصول مجاهدت‌های مردم در دوران مشروطه بود عمل می‌کرد، اگر توصیه مرحوم مصدق را مورد توجه قرار می‌داد، توصیه‌ای که به شاه می‌گفت :او باید سلطنت کند و نه حکومت؛ اگر شاه حقیقتا به الزامات قانون اساسی توجه می‌کرد بروز انقلاب که اگر چه امری لازم در مواقع اضطراری است صورت نمی‌گرفت و آن زمان می‌شد با روش اصلاحی در حکومت تغییراتی ایجاد کرد....حقیقت آن است که تمام حکومت‌ها، فرای نام‌شان، اعم از مذهبی و غیر مذهبی اگر نتوانند بر پایه نظرات مردم و وجدان بشری استوار شوند محکوم به شکست هستند.»
گفتنی است این مطلب سراسر توهین آمیز یک عضوحزب منحله مشارکت انقلاب اسلامی نشان می دهد که عمق نگاه های این جریان چگونه در تعارض با جمهوری اسلامی بوده و چگونه است که این افراد به مدد آزادی های سیاسی و رسانه ای اینچنین نظام را به نظام شاهنشاهی مورد مقایسه قرار می دهند.
