حسین خان بابازاده: «به آقای رئیسی بگویید، انتخابات خیلی وقت است که تمام شده، نیاز به این همه کار نیست! » این لطیفه سیاسی را دقایقی در خاطر داشته باشید. خردادماه امسال بود که حسن روحانی برای بار دوم حائز اکثریت آرای شرکت کنندگان برای ریاست بر دولت دوازدهم شد. کار دولت از مردادماه شروع شد. جابجایی وزرا، معاونین و دیگر تغییرات ظاهری نیز انجام شد. اما در خط مشی دولت و تغییر نگاه در مسائل مختلف همانگونه که انتظار می رفت تغییری صورت نگرفت و بالتبع مشکلات باقی و روزانه بر حجم آن افزوده و نگرانی های مردم بیشتر می شود.
به گزارش پایگاه عدالت خواهان"، اندکی تامل برای بازخوانی مناظرات و شعارهای شش ماه گذشته وضع کنونی کشور را غیر قابل پیش بینی نمی کرد. شعارهای پررنگ سیاسی، عبور از خط قرمزها، پاسخ های سطحی به مشکلات جدی کشور، وعده های عوام فریبانه، تهمت به رقیب و ... بخشی از فضای حاکم بر رفتار کاندیدای آن روزها بود که امروز در قامت رئیس دستگاه اجرایی کشور حاضر است. نگارنده، آقای روحانی را نه در سال 92 و نه در سال 96 برای اداره کشور مناسب ندید اما آرای مردم به تائیدشدگان از سوی شورای نگهبان محترم است.
باید گفت هرچند سید ابراهیم رئیسی نتوانست اکثریت آرا را به دست آورد اما چاره مشکلات عدیده کشور که این روزها همه افراد جامعه را اعم از حامی روحانی یا غیرحامی، غنی یا ضعیف ناخوش کرده، حاکم شدن تفکری بود که در ذهن سید ابراهیم رئیسی بود. اینکه قدرت در دستان حسن روحانی باشد یا ابراهیم رئیسی به هیچ وجه مهم نیست اما این مهم است که طرز تفکر رئیس دولت های یازدهم و دوازدهم خود ایجاد کننده مشکلات و گونه تفکر رئیسی حلاّل این مشکلات است. طرز تفکر رئیسی یعنی همان مدیریت جهادی و حاکم کردن جریان فکری "ما می توانیم" که اتفاقا تعلقی هم به رئیسی ندارد بلکه دیدگاه مورد تائید اسلام بوده که بارها از زبان امام و رهبری عزیز شنیده شده و در هرکجا و در هروقت از عمر نظام اسلامی این نحوه تفکر و این نوع مدیریت حاکم شده، نه تنها بر حجم و عمق مشکلات افزوده نشده که حلاّل مشکلات نیز بوده است. پیگیری بیانات رهبری خطاب به دولتمردان نشان می دهد که محورهایی عمومی نکات ایشان در گوشزد به دولت ها تفاوت چندانی ندارد، چرا که راه چاره یک چیز است و ریاست فلان شخص با دیگری تفاوتی ندارد.
لطیفه سیاسی در صدر مطلب چند وقتی است که بین مردم رد و بدل می شود و در دل آن حرف هایی دارد. از طرفی طعنه به مسئولان و فعال شدن مقطعی در فصل انتخابات تا فعالیت بی وقفه برای حل مشکل مردم بدون نگاه به تاریخ در طرف دیگر را می توان از آن برداشت کرد. در نگاه اول حضور و ایفای نقش آستان قدس رضوی در برگزاری حماسه اربعین، زلزله کرمانشاه، رفع محرومیت ها و.... عادی به نظر نمی رسد و نه تنها با وظایف این مجموعه همخوانی ندارد بلکه مردم به درستی این امور را از وظایف محوله به دولت می شناسند. اگر آستان قدس در زلزله کرمانشاه هم فعالیتی نکند یا برای اربعین با تمام قوا فعال نشود کسی از مسئولان این مجموعه سوالی هم نمی پرسد. اما نگاه و مدیریت جهادی اتفاقا این موضوع را ایجاب می کند که شما به هنگام در اختیار گرفتن مناصب، تمام ظرفیت های آن را جهت خدمت به ملت و بدون نگاه به تاریخ انتخابات بکارگیری کنید؛ کاری که سید ابراهیم رئیسی با ورود خود به مجموعه آستان قدس انجام داد. با این نوع نگاه دیگر تفاوتی ندارد توان آستان یا هرمجموعه دیگری برای زلزله هزینه شود یا حماسه اربعین یا اشتغال زایی یا رفع محرومیت ها و... .
برای مثال نحوه فعالیت و مدیریت آستان در زلزله کرمانشاه که تا همین امروز هم به اندازه خود در پی رفع حاجات مردم هستند را در کنار متولیان اصلی رفع نیاز مردم بگذارید که آقای رئیس به هنگام سرکشی حتی از ماشین هم پیاده نمی شود، معاون گرامی در روز اول از تعداد تلفات ماهیگیری سیاسی می کند، وزیر محترم! یازده روز مفقودالاثر می شود و یا دیگران که بر زخم مردم نمک می پاشند و یا کم‌کاری ها!
باید گفت هرچند به هر طریق حسن روحانی حائز اکثریت آرا شد اما نگاه ناجی کشور، نگاه جهادی بوده و خواهد بود.
