به گزارش پایگاه عدالت خواهان"رضا احمدزاده؛ برای شناخت حسن روحانی باید وی را در گذشته جسنجو کرد. او "مرد محرمانه هاست" پس نمی توان در اعمال ظاهریش او را درک کرد و باید سخنان و رفتارهایش را در گذر زمان به نظاره نشست تا بتوان به زوایای نه چندان پیچیده او پی برد و ساید همین سادگی زیاد از حد اوست که وی را به سمت بازی "محرمانه ها "سوق داده است برای اینکار سخنان اودر همایش فرمانداران سرتاسر کشور در مورخه9/3/1393 را بهترین نمونه برای این نوشتار تشخیص داده و به نقد کشیده ایم . او در این سخنرانی به نکاتی اشاره کردند که نشان می داد باید برای آینده نگران بود وامروز باید سوگمندانه اعتراف کنیم که این نگرانی بجا و درست زیرا با گذشت نزدیک شش ماه از عمر دولت، دیگر بر همگان آشکار شده است که اصلاح طلبان و براندازانی که در طول دو دهه از قدرت اجرایی دور بوده اند همچنان به اجرای برنامه قدرت های سیاسی پشت پرده و دولت های در سایه کشور وفادارند. سوگمندانه ایشان به نکاتی اشاره کرد ه اند که اموز معای آنرا درک می کنیم توجه کنید:
1- ”همه شما این صداها را از مردم می‌شنیدید، از اختلافات، از دعواها خسته شدیم از شعارهای بی محتوا خسته شدیم، ما ملت صلح و آشتی هستیم و ما می‌خواهیم با جهان و دنیا تعامل سازنده داشته باشیم."
این سخن از کسی که بیشترین حیات سیاسی خود را در جمهوری اسلامی گذرانده است بسیار دور از ذهن می نماید. وی با بیان این مطلب بر نوعی جدایی نسل ها و دور بودن نسل های بعد از جنگ از اصول و آرمانهای انقلاب اسلامی اشاره می کند. آیا این سخنان نوعی بازی در زمین حریف تلقی نمی شود؟ درست است که ما از شعار زدگی خسته شده ایم اما این دلیلی بر پایبندیمان به آرمانها نباید تصور شود. و اما درباره اینکه ما ملت صلح و آشتی هستیم باید گفت ما ملتی نیستیم که سیلی مان بزنند و بگوییم این هم روی دیگرمان آنرا هم نوازش فرمایید . این مرام ما نیست ما در جای خود اهل صلح و در جای خود هم سر دشمن را به سنگ اقتدار و وحدت ملی – اسلامی خود می کوبیم.
2- "مردم همچنین این را گفتند که ما در جامعه خواستار وحدت هستیم و اقوام و اقلیت‌ها باید احترام خود را داشته باشند. ما خواهان یک امنیت پایدار در ایران و در منطقه هستیم. هیچ ندایی نبود که مخفی باشد همه آشکار و با صدای بلند این سخنان را شنیدیم، در تمام سخنرانی‌ها آنگاه که سخن از آشتی و صلح و تعامل و رونق اقتصادی و نجات اقتصاد و احیای اخلاق و تعامل سازنده با جهان مطرح می‌شد مردم با فریاد بلند آن را تائید می‌کردند. پس ما امانت داریم.
فریاد ملت ایران همیشه و تا امروز بر سردشمنان و کارگزاران نجومی بگیر و حرام خوار بوده است که ملت را به "مانور تجمل و دختران انقلاب " فرا می خوانند.
3- "ما اهل خواب‌دیدن و رمال و جن‌گیر نبودیم."در طول مدتی که از عمر دولت یازدهم و بذنبال آن دواردهم می گذرد یکی از راهبردهای مهم دولت حواله کردن مشکلات مردم به دولت های نهم و دهم بوده است اما سوء مدیریت دولت روحانی دیگر این استراتژی را از حیض انتفاع ساقط کرده است.
4- "چرا عده‌ای وقتی می‌بینند دولت ، با تدبیر مذاکرات هسته‌ای را پیش می‌برد نمی‌خواهند کام مردم شیرین باشد و از لبخند مردم خوشحال نیستند؟ بگذارید کام مردم شیرین باشد." تدبیر دولت در برجام را هم دیدیم که کام مردم کاملا تلخ شد وبا گذشت زمان رنگ مدال قهرمان دیپلماسی رنگ باخت.
5- "چه کسی حق دارد با لحن بی‌ادبانه نسبت به سردار جبهه دیپلماتیک حرف بزند. به مردم دروغ نگویید این دروغ آشکار می‌شود، باید با راستگویی با مردم سخن گفت." خواننده گرامی خود قضاوت کند که محرمانه سازی را چه کسی راه انداخت و آخرین مورد یعنی در باره قیمت دلار چه کسی حقیقت را پنهان ساخت؟
6- "این رای مردم است که اقتصاد و سانتریفیوژ باید با هم بچرخد و ما بر مبنای آرای مردم، چارچوب نظام و خطوط قرمز که تیم هسته‌ای ما به خوبی از آن‌ها آگاه است، این خواسته را محقق می‌کنیم."
7- "مردم با ما خویشاوندی نداشتند، مردم به دلایل واهی به ما رای ندادند، خوب دقت کردند و انتخاباتی شگفت‌انگیز که ما وقتی آرا را در تهران، شهرستان‌ها ، روستاها و روستای کوچک پشت کوه مشابه می‌دیدیم و این به معنای پیام عمومی از سوی کل ملت ایران بود."
8- "ما به مردم وعده داده بودیم که در زمینه زندگی مردم و اقتصاد مردم آرامش، ثباتی را حاکم کنیم، ما به مردم گفته بودیم دولتی خواهیم بود که اگر برای خرید یک جنس به مغازه‌ای مراجعه کردید قیمت 8 صبح با 9 صبح تفاوتی نداشته باشد و یا صبح با عصر و یا امروزش با فردایش تفاوتی نداشته باشد."
*نتیجه گیری
اینها سخنان حسن روحانی بود و قضاوت را خواننده محترم بر عهده دارد.
باید ببیند که روحانی دولت یازدهم و دوازدهم چه تفاوت هایی دارند.
باید ببیند آیا در این دو شخصیت گذشت زمان یکی را بنفع دیگری قربانی کرده است یا اسنکه هر شخصیت همچنان فعال و زنده و پویا هستند و بنا به موقعیت و شرایط زمان و مکان رخ می نمایانند.
آیا منتقدان اجازه دادند کام مردم شیرین بماند یا اینکه دولت روحانی با گذشت زمان هم کام مردم را به تلخی کشید ، هم در جامعه دوقطبی و چند قطبی ایجاد کرد، از فرا فکنی سوء مدیریت ها به سمت دولت های نهم و دهم دست نکشید، قهرمان دیپلماسی همچنان بر موفقیت خود ذر مذاکرات هسته ای اصرار ورزد و یا اینکه سکوت را بر جشن پیروزی خیالی هسته ای ترجیح داد، مردم با ایشان رابطهخویشاوندی نداشتند یا اینکه ایشان خویشاوندان خود را در پست های مختلف نهاد ریاست جمهوری و دیگر وزارت خانه های تابعه بکار گمارد؟
بالاخره آیا دولت حسن روحانی توانست بر زندگی و معیشت مردم آرامش را جاری سازد و قیمت ها را تثبیت نمایدیا نه؟!
ما که چیزی ندیده و نشنیده ایم شما را نمی دانم.
