به گزارش پایگاه  مردمی مطالبه گران و عدالت خواهان" امیر حمزه نژاد: «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه کشورمان از زمان مذاکرات هسته ای تا به امروز از سوی جریان اصلاحات عناوین و القاب زیادی گرفته است. از «امیرکبیر» گرفته تا «مصدق» و «آرش کمانگیر» اسطوره سازی از چهره ظریف همواره در دستور کار رسانه های اصلاح طلب بوده است. اما این روزها بیشتر از گذشته اعضا و رسانه های این جریان سیاسی سعی دارند چهره ظریف را با مصدق همپایه جلوه دهند.
در همین رابطه، روزنامه اصلاح طلب شرق در مطلبی از زبان دبیر کل نهضت آزادی بازهم این پروژه را پیاده سازی کرد. این روزنامه اصلاح طلب به نقل از «محمد توسلی» در صفحه یک تیتر زد: «به ظریف گفتیم در راه مصدق قدم بردار»

به نظر می رسد سیاست قابل تاملی پشت این گفت وگوی ژورنالیستی وجود دارد که ظریف را به عنوان یک فرد ملی گرا با تفکراتی که از اعضای جبهه ملی سراق داریم به جامعه معرفی کند. 
 
اخیرا «داریوش قنبری» از جمله اصلاح طلبان تندرو در اظهارنظری مطرح کرد: «مشکلات پيش‌آمده اکنون همه مردم را تحت تاثير قرار داده و بايد وضعيت فعلي کشور را به طور کل مدنظر قرار داد. چنين شرايطي صرفا در دوران نخست‌وزيري دکتر مصدق قابل مشاهده بود.»
چندی پیش نیز در جلسه ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره برجام و تحریم‌های تسلیحاتی ایران، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران سخنرانی‌اش را با نقل‌قول از محمد مصدق، نخست‌وزیر سابق ایران آغاز کرد و با نقل‌قول دیگری هم به پایان برد. موضوعی که واکنش های مختلفی را به دنبال داشت و برخی این پروژه را کلید زدند که ظریف نشان داد که راه مصدق و ملی گرایی هنوز زنده است.
درباره ظریف مسائل مختلفی مطرح می شود. اصلاح طلبان نیم نگاهی به انتخابات 1400 با گزینه وی دارند. هرچند که ظریف حضور در انتخابات به عنوان کاندیدا را همواره تکذیب کرده است اما این جماعت سیاسی در این راستا نشان داده اند گوشه چشمی هم به ظریف به عنوان کاندیدا دارند.

از همین امروز هم با توجه به انتخابات آمریکا «جو بایدن» دموکرات را گزینه مطلوب خود عنوان کرده اند. قطعا اگر بایدن بتواند ترامپ را شکست دهد، پروژه وارد کردن ظریف در انتخابات برای مذاکره با آمریکا یکی از محتمل ترین، گزینه های این جریان سیاسی است. هر چند که بازی انتخابات آمریکا پیش بینی ناپذیر است و ترامپ نیز برای خود در این عرصه طرفدارانی دارد.
 
از سوی دیگر، شبیه سازی ظریف به مصدق با توجه به اینکه وی عاقبت تراژیکی داشت به نوعی دست اصلاح طلبان را برای مظلوم نمایی آماده می سازد. اگر با اغماض و چشم پوشی از نقش بزرگ فدائیان اسلام و چهره هایی نظیر آیت الله کاشانی، ملی کردن صنعت نفت را دستاورد مصدق بدانیم، برجام دقیقا دستاورد ظریف بود. اما دستاورد ظریف این روزها بیش از گذشته با عبارت و اصطلاح «تقریبا هیچ» شناخته می شود. اصلاح طلبان امیدوارند با القاء تشابه بیشتر از اینکه موضوع نتیجه فعالیت های دیپلماتیک ظریف در اذهان عمومی  تداعی شود، این تشابه و اسطوره سازی تاریخی محل قضاوت قرار گیرد.

البته ظریف و مصدق شباهت هایی نیز درباره مذاکره با غرب و خصوصا آمریکا با یکدیگر دارند. رویکرد هر دو در این راستا اعتماد به آمریکا بود و ماحصل این اعتماد نیز در تاریخ معاصر ایران به خوبی درج گردیده است.
 
در ماجرای برجام اعتماد به آمریکا و تضمین دانستن امضای «جان کری» وزیر خارجه وقت آمریکا که ظریف با وی در خیابان های ژنو پیاده روی کرد همه و همه در موضوع برجام به خوبی قابل لمس است. مصدق به آمریکا اعتماد کرد و پاسخ این امتیاز را در کودتای 28 مرداد که آمریکاییها به وضوح به آن اعتراف کردند، گرفت. در وضعیت برجام نیز مشخص است که چطور آمریکا با وعده های اوباما و کری این توافق را تحمیل و به راحتی با ژست دیوانگی ترامپ از آن خارج شدند.

رهبر معظم انقلاب به خوبی درباره وضعیت مصدق و درس عبرت تاریخی ماجرای ملی کردن صنعت نفت و کودتای 28 مرداد سخن گفته اند و بیان فرموده اند: «بعضی ها هستند که می گویند یک ذره، با آمریکا کنار بیاییم، شــاید دشمنی شان کم بشــود؛ نه، حتی به آنهایی هم که به آمریکا اعتماد کردند... به ســراغ آمریــکا رفتند برای کمک گرفتن، رحم نکردند؛ [مثل] چه کسی؟ دکتر مصدق. دکتر مصدق برای اینکه بتواند با انگلیســی ها مبارزه کند... رفت ســراغ آمریکایی ها؛ با آنهــا ملاقات کرد، مذاکره کرد و درخواســت کرد؛ [به آنها] اعتماد کرد. کودتای بیست و هشــتم مرداد نه به وسیله انگلیس بلکه به وسیله آمریکا در ایران انجام گرفت، علیه مصدق. یعنی حتی به امثال مصــدق هم اینها راضی نیستند؛ اینها نوکر می خواهند، سرسپرده می خواهند، توســری خور می خواهنــد؛ مثل چه کسـی؟ مثل محمدرضای پهلوی.»