به گزارش پایگاه عدالت خواهان" دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برای رئیس جمهور مستقر حاشیه امنی دارد و وی بر این نظر است که خود را برای جلب نظر مردم نباید به آب و آتش بزند. ولی این دور انتخابات با سایر دوره ها و حتی سال 88 متفاوت است. عملکرد ضعیف و کارنامه با نمرات منفی و ضعیف حسن روحانی، مشکلات اقتصادی و معیشتی بسیاری به دنبال داشته و سطح نارضایتی از دولت یازدهم به اعتراضات کارگری تبدیل شده است.
در نظرسنجی های صورت گرفته در هفته های اخیر اوضاع روحانی اصلا خوب نیست. دو نامزد مطرح اصولگرایان یعنی محمدباقر قالیباف و ابراهیم رئیسی درصدهای بالایی را در نظرسنجی های سراسری و معتبر کسب کرده اند و حتی مجموع آرای این دو نامزد بیشتر از روحانی شده است. در یکی از نظرسنجی های مربوط به سازمان رسانه ای معتبر حتی در تقابل دو به دو روحانی و قالیباف، شهردار تهران روحانی را پشت سر گذاشته است.
حال بماند آرای منفی روحانی که بالاترین وضعیت ممکن در چهار سال اخیر رسیده و اگر برهمین منوال پیش برود حداقل باید شاهد انتخابات دومرحله ای ریاست جمهوری باشیم. البته این اتفاق برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی خواهد بود که رئیس جمهور مستقر به دور دوم راه یافته و حتی امکان تک دوره ای شدنش وجود دارد.
در کنار نظرسنجی ها، سفرهای استانی ابراهیم رئیسی و قالیباف با استقبال بی سابقه مردم روبه رو شده است. امید تازه در کالبد کشور دمیده شده و مردم از هر سوی خود را به متینگ ها و کمپین های نامزدهای اصولگرا می رسانند.
حتی سخنرانی های مصطفی میرسلیم نیز که در دور دوم مناظرات خوش درخشید با استقبال دانشجویان در دانشگاه ها مواجه شده و باندهای تخریب حامی دولت برای برهم زدن این جلسات دست به کار شده اند و با ساختارشکنی و غوغاسالاری درصدصد هستند تا مانع ادامه روشنگری های وی شوند.
یک اصل خدشه ناپذیر و غیرقابل تغییر درمیان عامه مردم ایران وجود دارد که برخی از جریان های سیاسی آن را به هیچ وجه درک نمی کنند. افکار عمومی خود را به گروه بندی های سیاسی تقسیم نمی کنند و اصولگرا یا اصلاح طلب بودن نامزدها تاثیرچندانی در انتخاب شان ندارد. هرچند تمایل به جریان های اصولگرا یا اصلاح طلب به صورت مطلق وجود دارد اما درصد بالایی از مردم اولویت نخست خود را عملکردها، کارنامه و وعده های نامزدها قرار می دهند.
برهمین اساس است که عملکرد منفی روحانی در 4 سال اخیر سطح اعتماد عمومی به وعدههای وی را بسیار کاهش داده و از سوی دیگر آلترناتیوهای قوی و کارآمدی در سوی دیگر رقابت قرار دارند که کارنامه اجرایی بلندبالا و موفقی دارند و در به ثمر رساندن وعدههای دارند و امیدها را برای عبور از بحران اقتصادی و رفع مشکلات معیشتی اقشار محروم و مستضعف جامعه زنده کرده اند.
در عین حال اقبال به نامزدهای رقیب روحانی تنها مختص اقشار ضعیف جامعه نیست که زیرچرخ سیاست های اقتصادی دولت له شده اند، درصد قابل توجهی از جامعه نخبگانی و آرای خاموش و خاکستری کشور نیز با سنجش دقیق شرایط بحرانی ایران در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، بهترین گزینه را قالیباف یا رئیسی می دانند.
به همین خاطر حسن روحانی با رصد اوضاع رقابت های انتخاباتی با تغییر سریع مواضع خود، لحن تند و افراطی را جایگزین رفتارهای قبلی اش کرده تا با رادیکال و دوقطبی کردن فضا به حوزه های سیاسی و فرهنگی، محور اصلی مطالبات عمومی را با سیاه نمایی تغییر دهد. وی در چند سخنرانی اخیر خود حتی از اپوزیسیون خارج نشین نیز افراطی تر عمل می کند و خود را تنها گزینه مطلوب برای جلوگیری از جنگ، اقدامات خشن انتظامی و قضایی، سانسور و محدود کردن زنان در جامعه معرفی می کند.
اما کارنامه روحانی در طول 4 دهه اخیر کاملا عکس این گزاره هاست و وی کسی بوده که حتی اعدام مخالفان در نماز جمعه، تفکیک جنسیتی در ادارات و اجباری کردن حجاب در سازمان های دولتی و عمومی را مطرح و اجرا کرده است. اینکه روحانی در حال حاضر به مخالفت با برخی از ارزش های اسلامی و ایرانی می پردازد به این دلیل است تا جامعه را به اشتباه بیاندازد و با انحراف از مطالبات اصلی اقتصادی و معیشتی، مطالبات ضدهنجاری را که تنها ممکن است بخش کوچکی از جامعه به دنبال آن باشد را به مرکز ثقل رقابت ها و کمپین های انتخاباتی تبدیل سازد.
از این رو می توان شکست سناریوی جدید روحانی و تیم مشاورش را پیش بینی کرد. استقبال گسترده از نامزدهای رقیب و اوضاع مناسب آنها در نظرسنجی ها با طرح شعارها و هتاکی های ساختارشکنانه روحانی تغییرچندانی نخواهد کرد. جامعه به خوبی می داند که طرح موضوعی مانند دیوارکشی در پیاده روها آنچنان سخیف و غیرواقعی است که آن را به استهزاء و تمسخر می گیرند و در حال حاضر به موضوع اول کانال های طنز تبدیل شده است.
برکسی پوشیده نیست برخی اصلاح طلبان کنونی بودند که دسته های خودسر تشکیل می دادند و سوار بر ترک موتورسیکلت بر روی زنان بی حجاب یا کم حجاب تیزی می کشیدند یا با چوب و چماق آنها را تهدید می کردند! همین افراد بودند که سخنرانی ها را برهم می زدند و با رفتارهای چاله میدانی آبروی نظام نوپای جمهوری اسلامی را می بردند.
این رفتارهای وقیحانه بود که باعث شد تا آیت الله خامنه ای در برابر آنها ایستادگی کنند زیرا آنها واقعا به دنبال دیوارکشی در دانشگاه ها و پیادروها بودند. حال در آستانه انتخابات به خاطر خالی بودن کارنامه اجرایی روحانی، خود را به عنوان مدافع آزادی و حقوق شهروندی معرفی می کنند در حالیکه سابقه خوانی این طیف پر از نقاط سیاه و ظلم های وحشتناک بر علیه منتقدان و مخالفان است.
انتهای پیام/
