حضرت علی ع مي‌فرمايند، پارتي‌بازي و باندبازي و تبارگرايي در حكومت، محاربه با دين است. اميرالمؤمنين(ع)، علاوه بر افرادي كه اسلحه برمي‌دارند و عليه حكومت اسلامي مي‌جنگند و امنيت عمومي را بر هم مي‌زنند، كساني را كه در حكومت اسلامي، مسئوليت دارند و رانت‌خواري و سوءاستفاده شخصي و قبيله‌اي مي‌كنند، محارب مي‌خواند. حضرت امير دست‌كم دو جا در نامه مالك اشتر مي‌فرمايد: اينان با خدا و رسول خدا اعلام جنگ كرده‌اند و محارب هستند. مي‌فرمايد: «انصف الله و انصف الناس»؛ با خدا و مردم انصاف داشته باش. خود و خويشانت و آنان كه در باند و حزب تو هستند، سوءاستفاده نكنيد، درغير اين صورت، عادل نيستي و ستم كرده‌اي و هر كس كه به مردم ستم كند، گذشته از مردم كه دشمن او مي‌شوند، خود خداوند دشمن اوست. پس كسي كه در حكومت ديني، سوءاستفاده كند، روبه‌روي دين، شمشير كشيده است. هيچ چيز به اندازه ظلم اجتماعي و حكومتي، اوضاع را خراب و خشم خدا را نازل نمي‌كند.
در حكومت اسلامي حاكمان بايد بدانند كه تحت نظارت مردم هستند و بر مردم هم واجب است كه امر به معروف و نهي از منكر كنند. امر به معروف و نهي از منكر، يك سيستم نظارت و اصلاحات دايمي است. تا وقتي يك بي‌عدالتي، فساد و رانت، در جامعه در حكومت وجود دارد، امر به معروف و نهي از منكر بر همه مردم واجب است.
امام حسن(ع) فرمودند: وظيفه مردم است كه اگر ديدند حاكمان به حق‌الله و حق‌الناس، درست عمل نمي‌كنند، صدايشان را بلند كنند و در برابر مسئولان حكومت بايستند. اين عين عبارت امام حسن(ع) است. پس نظارت مردم و انتقاد مردم، نه فقط در حكومت اسلامي جايز، بلكه واجب و جزو فلسفه سياسي حكومت اسلامي است. من معتقدم و قبول دارم كه نهادهاي مردمي براي نظارت بر حاكمان و نقد آنان بايد حتما تقويت شوند،
