به گزارش پایگاه عدالت خواهان": قرار است از امروز صبح فیلم «لانتوری» به آثار در حال اکران سینمای ایران افزوده شود و در این بین آن چه می تواند از این چهارشنبه، سینمای ایران را دچار شوکی دوباره سازد، اکران فیلم از فیلمسازی است که در اثر پیشین خود به شکلی واضح مقابل مردم ایستاده بود. در واقع رضا درمیشیان اگر چه در «لانتوری» از صراحت نقد منعکس در فیلم «عصبانی نیستم» سعی کرده مقداری عقب نشینی کند و با گنجاندن قصه ای از دل معضلات اجتماعی نگاه ها را به سمت دیگری سوق دهد، اما با این وجود «لانتوری» نیز ادامه کینه ورزی های فیلمساز علیه جامعه ارزشی کشور و بخشی از بدنه جناح اصولگرا به شمار می آید.
حالا با توجه به انواع نیش و کنایه های فیلم «لانتوری» که ظاهری اجتماعی اما بن مایه ای سیاسی دارد، مشخص نیست که متولیان ارشاد و اهالی شورای اکران با چه نگاهی اقدام به اعطای مجوز به این اثر کردند؟! و آیا با اکران این فیلم می توانند پای تبعات اکران حساس برانگیزش برآیند؟! و یا این که دوباره کار به پشیمانی وزیر و کنار رفتن فیلم از پرده مبدل خواهد شد! آن چه از ظواهر پیداست تا به حال مسئولی درباره ایجاد ممیزی از فیلم رونمایی شده در جشنواره سی و چهارم فجر سخن نگفته است و آن چه پیداست فیلم سیاست زده «لانتوری» با آغوشی باز از سوی دولت امید به پرده سینماها خواهد آمد!
آن چه از این فیلم در جشنواره گذشته دیدیم پُر از طعنه های گاه بیگاه فیلمساز درباره «دلواپسان» و تمسخر سیاسیون و طیفی از جناح فکری اصولگرایان و جامعه ارزشی بود. به طوری که در لابه لای معجون درمیشیان که از پرسه زدن های عده ای دختر و پسر آواره در خیابان ها تا تشکیل گروهی خلافکار و انجام عملیات بزهکاری در جامعه و اجرای اسیدپاشی بود، شاهد حضور کاراکتری در فیلم بودیم که نماینده طیف معتقد و ارزشی جامعه بوده و در نگاه تمسخرآمیز فیلمساز دائم دم از دلواپسی می زد! در همین راستا خیلی از اهالی رسانه به این تصور به تماشای فیلم در جشنواره نشستند که احتمال می دادند این فیلم هم همانند اثر گذشته فیلمسازش به بایگانی توقیف سپرده شود. اما انگار شرایط امروز فرهنگی و هنری کشور چنان است که خیلی راحت می توان علیه همه ارزش ها فیلم ساخت و هر مساله ناهنجار و انواع کنایه های سیاسی و جنسی و غیراخلاقی را در فیلم ها قرار داد و به راحتی هم به کسب مجوز از دولت امید رسید!
درباره نقد فیلم «لانتوری» و شکل شعار زده ای که در فرم و ساختارش جولان می دهد، در فرصت مناسب بسیار می توان نوشت و تحلیل کرد اما آن چه پیداست امکان اکران برای فیلمی که فیلمسازش به راحتی ارزش های مملکتی معتقد را زیرپا گذاشته و با پُز فیلمساز اپوزیسیون به راحتی در جشنواره های سیاسی از برلین تا زوریخ خودنمایی می کند، نشان دهنده استقبال مسئولان فرهنگی از فیلمسازان طیف ضد ارزشی در برابر محدود کردن فضای کار و فعالیت و اکران برای فیلم های دفاع مقدسی است. مساله ای که در همین 3 سال اخیر به صراحت شاهدش بودیم و فیلم های ارزشی یا ساخته نشده و یا با کمترین حمایت از طرف مسئولان فرهنگی به تولید رسیدند و چنان شرایط دشواری را در هنگام اکران به خود دیدند تا با فضای پیش آمده توسط مسئولان از فیلمسازی در زمینه دفاع مقدس پشیمان شده و یا خانه نشین شوند و یا به حوزه های دیگر فیلمسازی ورود یابند.
تنگنای اکران برای فیلم های دفاع مقدسی همچون «دلبری»، «تا آمدن احمد»، «حکایت عاشقی» و بسیاری از ساخته های ارزشی در این سال های اخیر حکایت از عدم رغبت مسئولان به چنین سینمایی است و از طرفی دیگر همسویی با ساخته هایی وهم برانگیز و اعلام ارادت به فیلمسازان غیر ارزشی و شناخته شده از نسل قدیم تا جدید، پیام روشنی از مسیر امروز سینمای کشور است.
از جهت این که متهم به یکسویه نگری نشویم و قضاوتی حقیقی و براساس اطلاعاتی واقعی صادر نماییم تنها به چند مورد از ارادت ورزی های مسئولان امروز فرهنگی و هنری نسبت به فیلمسازانی مساله دار اشاره می کنیم که یکی از بارزترین آن ها هنگامی بود که چند ماهی از روی کار آمدن حجت الله ایوبی در پست ریاست سازمان سینمایی می گذشت که ایشان با عباس کیارستمی، ناصر تقوایی، رخشان بنی‌اعتماد، بهمن فرمان آرا و خسرو سینایی دیدار کرد و طرح های آن‌ها را برای ساخت فیلم جدیدشان بررسی و قول مساعد داد تا به زودی شرایط فیلمسازی برای آن ها فراهم شود، در حالی که چنین اتفاقی برای طیف دیگری از فیلمسازان رخ نداد. این مساله و اظهار نظرهای گاه و بیگاه رئیس! نشانه ای آشکار از سیاستگذاری جدید سازمان سینمایی بود.
از سویی حجت الله ایوبی در این مدت به لوکیشن فیلم هایی مساله دار و فیلمسازانی پُرحاشیه رفته که نمونه ای مشخص از این گونه فیلمسازان، رضا درمیشیان سازنده فیلمی در حمایت از فتنه گران 88 بود.
بله؛ جناب ایوبی در هنگام ضبط فیلم «لانتوری» با خوشرویی در لوکیشن این فیلم حضور پیدا کرد و با رضا درمیشیان، سازنده فیلم حامی فتنه به گفت و گو پرداخت و با آرزوی موفقیت برای عوامل فیلم «لانتوری»، اظهار امیدواری کرد که این اثر سینمایی با اقبال مخاطبان و منتقدان مواجه شود. از این رو ایجاد چرخه تولید و اکران برای فیلم هایی گزنده و سیاست زده از جنس «لانتوری» در این دوران جدید مساله ای بعید نیست. به هر حال فعلا تدبیر دولت چنین است و مهم تر از توجه به بافت فکری غالب مردم باید به دنبال ربودن دل قشر محدودی از طبقه متوسط و هنرمندان بود! به هر حال از نظر متولیان فرهنگ صندوق های رای برای دولت از همین بساط فراهم می شود!
