به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" مهدی جهان تیغی: دیروز اجلاس تهران با آبرومندی و میزبانی ایران برگزار شد. کشوری که از ابتدا کنار دولت سوریه در برابر داعش ایستاد و در روزهای که برخی برای رفتن بشار اسد مرتبا تاریخ اعلام می کردند، این ایران بود که دولت و ارتش سوریه را مقتدرانه حفظ کرد.
سالها فداکاری مدافعان حرم در حالی بخشی دیگر از دفاع مقدس را در ایران ساخت که اینبار ایران نه در داخل خانه بلکه صدها کیلومتر دورتر از پایتخت خود امنیت کشورشان را تضمین می کرد.
البته اینبار رزمنده های داخل سوریه همه خارج از جنگ را به دیپلمات ها واگذار نکرده بودند، دیگر در میان رسانه های غربی نیز مشهور است که این حاج قاسم سلیمانی بود که روسیه را پای کار آورد. او اول در دمشق لیاقت نظامی خود را اثبات کرد و سپس روس ها را هم به بازی گرفت، دقیقا به بازی!
حاج قاسم و یارانش انقدر در سوریه مقاومت کردند که بدبین ترین سیاسی ها در داخل کشور هم متقاعد شدند که دیپلماسی روی دیگری هم دارد. روی دیگر سکه هم این بود که برای وادار کردن یک کشور همسایه -به شدت رقیب! و مهاجم و شریک آمریکا در جبهه سوریه- به چرخش؛ دادن امتیاز تنها روش دیپلماسی نیست. بلکه می توان آنقدر قوی و مقتدر بود تا دیگران را هم همراه کرد، بلا نسبت مثل امروز آمریکا و اروپا در برجام!
دیروز همگان دیدند که اردوغان درباره سرنوشت ادلب – اخرین لانه تروریست ها- درخواست اضافه شدن یه کلمه کوچک! را داشت ولی پذیرفته نشد. نهایتا هم چند ثانیه بعد فی المجلس هم عقب نشینی کرد.
اما دیروز جای حاج قاسم کنار عکس تاریخی اجلاس تهران بغل اردوغان و پوتین خالی بود؟ ظاهرا بله و باطنا خیر!
ظاهرا حاج قاسم رزمنده ای در وسط جنگ هست و نه مسئولی سیاسی در داخل کاخ ریاست جمهوری و باطنا نیازی به گفتن ندارد! هم پوتین و هم اردوغان هر کدام به نوعی جای او را در اجلاس تهران خالی دیدند!
البته حاج قاسم به گرفتن عکس یادگاری دیپلماتیک نیازی ندارد؛ برای فردی که حتی نامه بلندترین مقامات آمریکایی را نخوانده رد می کند، این چیزها بیشتر شبیه شوخی است. این روزها انصاف این است که سیاسیون بیشتر قدر امثال حاج قاسم و مدافعان حرم را بدانند. دیروز ایران آبرومند بود، آبرو و عزتی که از مجرای خون و رنج در شام گذشته است. باشد که همگان قدر بدانند.
*مدیر مسئول جهان نيوز
