به گزارش پایگاه عدالت خواهان"یکی از خصوصیات بارز حسن روحانی و دولتش هوکردن وصف ناپذیر دولت های قبلی و اقداماتشان است. اینگونه که با برجسته سازی برخی کج روی ها و سیاست های نادرست هم مسندی های قبلی به بدترین شکل و غیرمنصفانه ترین شمایل تمام بدبختی های عالم را به آن ها نسبت می دهند. در ایام انتخابات ریاست جمهوری دو دوره قبل به شکل کاملا شفافی این قضایا مشاهده شد.
 
بنا بر این گزارش این هجوم همه جانبه برای سیاه نشان دادن کارنامه قبلی ها در حالی است که دیکته دولت یازدهم و امروز دوازدهم پر از اغلاط فاحش و درست و حسابی!
 
درحالی حسن روحانی ماجرای اختلاس سه هزار میلیاردی در دولت دهم را چماقی ساخته برای لاپوشانی ناکارآمدی دولتش که اختلاس های متعدد و با اعداد بزرگتری در دولتش رونمایی شد. اختلاس 9هزار میلیاردی صندوق ذخیره معلمان تنها یکی از آن هاست.
 
در حالی ماجرای سکوی نفتی گم شده در دولت قبلی پر رنگ می شود و خسارت ناشی از آن بتوان می رسد که قراردادهای عهد قجری دولت یازدهم، میلیارد میلیارد منافع کشور را در حلقوم اجنبی ها می کند. البته خسارت های چند میلیاردی از بابت ماجرای کرسنت جای خودش را دارد. که مسببش سوگلی این دولت شده است!
 
نفوذ جواسیس در دولت یازدهم هم که دیگر به رمانی تبدیل شده است. از ماجرای جیسونی که مدعی دانستن نوع آدمس های روحانی بود تا دری اصفهانی که تیم هسته ای را آچمز کرد و صدمات جبران ناپزیری را به صنعت هسته ای و سیستم مالی کشور زد و البته سکوت مرگ وار مدعیان را نیز شاهد هستیم!.
 
در حالی مدام در بوق و کرنا می شود که تورم در دولت های قبلی فلان میزان بوده است که دولت یازدهم در شرایط کاملا طبیعی و یکنواخت هم نتوانست تورم را کنترل کند و هرازگاهی اجناس اساسی در بازار مثل گوشت و تخم مرغ و لبنیات قیمت هایی را تجربه کردند که در هیچ مقطعی به آن رقم نرسیده اند. این ها در حالی است که دولت با قفل و پلمپ کردن رونق در بازار و به عبارتی دست به دامان رکود شدن تلاش کرد تورم را کنترل کند که تورم که کنترل نشد هیچ، رکود هم میهمان سفره های مردم شد.
 
در این بین ماجراهایی از جمله حقوق های نجومی و پاداش های چند ده میلیونی در دولت یازدهم برای خود حکایتی و وزرای میلیاردر و پورشه سوار دولت یازدهم هم قصه پر غصه ای داشت. 
 
حسین فریدون برادر حسن روحانی و امروز مهدی جهانگیری برادر معاون اول حسن روحانی در حالی به اتهام مشکلات مالی صاحب پرونده شده اند که روحانی مدام از معدود مشکلات مالی نزدیکان دولت های قبلی یک مافیای مالیخولیایی ساخته است. دولت روحانی در این باره هم نشان داده بسیار مستعد تر از دولت های قبلی است در ایجاد بسترهای فسادزا.
 
ارزش پول ملی هم یکی از دغدغه های انتخاباتی روحانی بود جایی که افزایش قیمت دلار و کاهش قیمت ریال در مقابل پول های افغانی و عراقی و... بهانه خوبی بود تا دولت های قبلی را به باد انتقاد گرفت اما در عمل دولت یازدهم نه تنها در این باره کاری از پیش نبرد بلکه دلار امروز رقم هایی مثل 4هزار تومان را تجربه می کند. 
 
مسکن مهر که یکی از موضوعاتی بود که دولت یازدهم با انتقاد از آن کار خود را استارت زد و برای دور زدن مسکن مهر همان طرحی که با وجود برخی اشکالات بسیاری از مستضعفان را صاحب خانه کرد، متوسل به تعابیری از جمله مسکن اجتماعی شد. مسکنی که هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفت و در قالب یک طرح سرکاری که قابلیت اجرا ندارد باقی ماند.  
 
امروز هم سهام عدالت دستخوش دستکاری از جنس دولت روحانی شده است. سهامی که در حمایت از قشر مستضعف و محق پایه های آن گذاشته شد دوباره بصورت کاملا اعتدالی آچمز می شود آن هم به نفع سرمایه داری!