به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" رضا صفری: رسانه ها در این روزها اخباری را منتشر می کنند که برخی نمایندگان معلوم الحال مجلس، در اعتراض به سهمیه بندی بنزین از سوی شورای هماهنگی سران قوا، قصد دارند از سمت نمایندگی استعفاء دهند.
اما استعفاء به دلیل سهمیه بندی بنزین نه تنها دردی را دوا نخواهد کرد، بلکه خود نشان از درد دیگری دارد و آن اینکه در میان این همه مسائل مهم کشور در طول این سال ها که مجلس دهم نسبت به آنها منفعل و یا بی تفاوت بوده و اتفاقاً تأثیر مستقیم بر زندگی و معیشت مردم گذاشته است، تنها سهمیه بندی بدون اجازه از مجلس بر بعضی نمایندگان گران آمده است!
استعفای آنها خواسته یا ناخواسته این شبهه را به ذهن متبادر می کند که برای فرار از پاسخگویی به مردم در برابر عملکرد چند ساله خود و داشتن برگ برنده در انتخابات آتی این کارها را انجام می دهند. از طرفی با توجه به اینکه مجلس دهم در ماه ها و روزهای پایانی کار خود قرار دارد، استعفا در مقطع کنونی در واقع روغن ریخته ای است که نذر امامزاده شده است. این را هم اضافه کنید که ممکن است این استعفاء از آن جهت باشد که آنها می دانند برای حضور در انتخابات آتی از سوی شورای نگهبان تأیید نخواهند شد و اگر هم تأیید شوند، مردم اعتنایی به آنها نخواهند کرد.
مجلس در این سال ها نشان داده که آن قدر نحیف و بی رمق است که این بازی های نمایشی نمی تواند تن نیمه جان آن را زنده کند. ضربه ای که در این سال ها ملت از مجلس ناکارآمد و فرمایشی خورده است شاید کمتر از ضربه ای نبود که بی تدبیری دولت به آنها زد. نفس های مجلس نه امروز که در روزهای پایانی فعالیت آن قرار داریم، بلکه از همان ابتدا که به حیات خلوت دولت و وکیل الدولة تبدیل شد، به شماره افتاد. هرچند که در انتقادها به مجلس کنونی باید حساب برخی نمایندگان متعهد و دلسوز مردم و کشور را از حساب برخی نماینده نماها جدا کنیم اما در هر صورت عملکرد مجموعه مجلس کار را به جایی رسانده است که نه تنها استعفا یک یا دو نماینده، که شاید استعفاء همه نمایندگان نیز برای مردم خیلی اهمیت نداشته باشد!
اما اگر واقعاً سهمیه بندی بنزین برخی نمایندگان را اندوهناک کرده است پس چرا این همه بی کفایتی دولت و عدم نظارت صحیح مجلس بر عملکرد دستگاه های اجرایی موجب نشد که آنها استعفا دهند؟ چرا با شکست برجام و به هم خوردن کاسه و کوزه های غرب گرایان، سینه چاکان برجام در مجلس، از مردم عذرخواهی نکرده و استعفا خود را تقدیم هیئت رئیسه نکردند؟ یادمان نمی رود که همین مجلس بارها استیضاح برخی وزرای ناکارآمد دولت را به محلی برای نمایش زدوبندهای دولت و مجلس تبدیل کرد. پنهان کاری، سیاسی بازی و لابی گری از مهمترین ویژگی های این مجلس است.
امروز برخی از نمایندگان مجلس به جای استعفا باید به مردم جواب دهند که چرا تا امروز دولت و مجلس ثروت ملی را به صورت عادلانه بین همه مردم تقسیم نکرده اند؟ چه اتفاقی افتاد که آرامش اقتصادی جامعه به یک باره به هم خورد؟ زد و بند های دولت و مجلس چقدر به ضرر معیشت و زندگی مردم تمام شد؟
بنابراین یک سؤال بزرگ تر در اینجا وجود دارد و آن اینکه آیا بعضی نمایندگان مجلس با این کار واقعاً قصد استعفا دارند یا اینکه استعفا آنها یک نوع استتار است برای خلاص شدن از بار انتقادات و کسب رأی در انتخابات آینده مجلس و یا به دست آوردن مسئولیت های احتمالی؟ البته این عده باید بدانند که حنای آنها دیگر نزد مردم رنگی ندارد و امروز روز محاکمه و پاسخگویی در برابر مردم است.
