به گزارش پایگاه عدالت خواهان" کبری آسوپار- اسحاق جهانگیری و همراهانش در اوج بی‌فهمی با کفش‌های کثیف وارد زندگی و محل نماز مردم شده‌اند، جایی که سفره‌ی غذایشان را پهن می‌کنند و ... اما مشکل فقط نجس و پاکی و تمیزی و کثیفی نیست؛ نجسی با آب پاک می‌شود و کثیفی با مواد شوینده تمیز، این تعفن اشرافی‌گری آقایان است که هیچ آب کُری آن را پاک نمی‌کند و هیچ طلب پوزشی هم آن را آب نمی‌کشد!
از سر خوی اشرافی‌گری است که حسن روحانی در دیدار روز کارگر، حتی وسط کارخانه هم از شاسی بلندش پیاده نمی‌شود و کارگرها را حساب نمی‌کند؛ از سر خوی اشرافی‌گری است که عکسی از روحانی می‌بینیم که دیگری باید بادش بزند؛ که حسین فریدون در سخنرانی رییس جمهور صف اول می‌نشیند و پاهایش را روی میز می‌گذارد؛ که روحانی در دیدار زلزله‌زده‌ها از بالای ماشین دست تکان می‌دهد و زحمت سر زدن به چادرها را به خود نمی‌دهد؛ که آخوندی، وزیر مسکن ۱۱ روز طول می‌کشد به مردم زلزله‌زده سر بزند (بعد از آن حضور کم مدتش در روز دوم و همراه روحانی) و در نهایت هم می‌گوید دولت قیم مردم برای ساخت خانه‌هایشان نیست؛ که همین وزیر برابر تن سوخته‌ی عزیزان مردم در حادثه‌ی برخورد دو قطار می‌گوید آنهایی که فوت شدند، بیمه بودند؛ همین خوی اشرافی‌گری که مردم را بجای "ولی نعمت"ی که باید اکرام و احترام شود، "رعیت"ی می‌بیند که مقام بالاتر منت سرش گذاشته و به کلبه‌ی حقیرانه‌اش سری زده است!
توسعه‌ی سیاسی اگر روی داده بود، آن زلزله‌زده‌های ساده‌ی شهرستانی، بجای خوشحالی از حضور چنین معاون اولی در چادرهایشان، باید مانع ورود او می‌شدند و تذکر می‌دادند که کفش‌هایش را دربیاورد. آنها ساده‌اند و پرمهر، اما حیای گربه کجاست؟!
آقایان به خوی امام و رهبری برگردید، که اگر امروز با نصیحت همین روزنامه‌نگاران از راه شاهانه‌ای که برگزیده‌اید، برنگردید، فردا لگد کارگر معدن بر شیشه‌ی ماشین‌تان هم بیدارتان نخواهد کرد و نهایتاً در دیدارهای بعدی تعداد یگان‌های ویژه بین ماشین‌تان و مردم افزایش خواهد یافت.
خوی اشرافی‌گری با عذرخواهی از بین نمی‌رود؛ ولی جهانگیری باید هزینه‌ی عذرخواهی را پرداخت کند؛ اگر نه، امیدوارم یک وحید حقانیان پیدا شود و در جلسه‌ای غیررسمی و خصوصی که قرار نیست فیلمش پخش شود، حرف مردم را صریح بگوید و بعد هم فیلمش پخش شود... بله؛ کسی که روی آوارگی و مرگ مردم زلزله‌زده سیاسی‌کاری می‌کند، رسوا هم می‌شود...
