به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" آقای روحانی ساعتی قبل گفت "دستگاه نظارتی دچار یک خطا شده و این باید اصلاح بشود. بزرگترین ضربه به نظام کشور، اشتباه دخالت و نظارت است. وقتی دخالت زیاد شد، مدیر کار نمی‌کند. دولت باید اختیارات لازم را داشته باشد. دولت اگر قدرتمند نباشد، مردم زندگی خوشی را تجربه نخواهند کرد".
-- دولت در این شش سال مطلق العنان ترین وضعیت را چه در حوزه دیپلماسی و چه در زمینه مدیریت اقتصادی تجربه کرد. از تدارک توافقی بی چفت و بست و پرخسارت به نام برجام، تا حیف و میل 18 میلیارد دلار ارز، واگذاری توام با فساد و زد و بند برخی شرکت های دولتی، و اجحاف قیمتی با مردم توسط برخی شرکت های خود روساز.
-- این سوء مدیریت فاحش، در کنار نابودی بخش مهمی از برنامه هسته ای، فشار تورمی حداقل 42 درصدی را به مردم تحمیل و سفره آنها را کوچک تر کرد. و معلوم نیست روحانی از کدام "خوشی مردم" حرف می زند.
-- اکنون که متهمان فساد و زد و بند، نظیر رئیس سازمان خصوصی سازی، مدیران متخلف دو خودروساز دولتی، معاون ارزی بانک مرکزی و نظایر آنها (مانند برادر رئیس جمهور، حسین فریدون) احضار یا بازداشت شده اند و در انتظار محاکمه یا صدور حکم قضایی هستند، انتظار از دولت این است که به قانون و حقوق تضییع شده عمومی احترام بگذارد.
-- مردم حق دارند بدانند شرکت ها و کارخانه های بزرگی مانند آلومینیوم المهدی، ماشین سازی تبریز، نیشکرهفت تپه، مجتمع گوشت اردبیل، پتروشیمی بیستون ، کشت و صنعت مغان و... چگونه به رانت خواران بخشیده شدند و بار معیشت کارگران اغلب آنها به دوش نظام افتاد؟
-- در واقع، این دولت و رئیس جمهور هستند که باید پاسخ بدهند چرا دست مدیران خیانتکار را کوتاه نکردند و دستگاه قضایی و دیوان محاسبات و سایر دستگاه های نظارتی مجبور شدند بار بر زمین مانده دولت را به دوش بکشند و بیت المال را اعاده نمایند؟
