خواهش رهبری از مسئولان /بعضى‌ها حقايقى را ميدانند، اما براى اقدام تصميم نميگيرند/ مبارزه با فساد، يك جهاد همه‏ جانبه است

دشمن عبارت است از:راحت گرايي، غفلت گرايي، تنبلي گرايي، آسان گرايي، و تمايل به پرهيز كردن از ميدان هاي دشوار.

مال فتنه‌انگيز است. پول، فتنه‌انگيز است؛ دلها را از راه در مي برد؛ خيلى‌ها را مي لرزاند؛ كسانى كه آدم خيال نمي كند اينها هم بلغزند، اما آدم مى‌بيند گاهى مي لغزند. قدرت هم همين جور است، رودربايستى هم همين جور است، محبتها هم همين جور است، دشمنى‌ها هم همين جور است؛ ماها را مي لغزاند

اين مسئوليت و منصبي كه در نظام اسلامي داريم ، طعمه وسرمايه و كاسبي نيست، اشتباه نشود. مسئوليت در نظام اسلامي باري بر دوش انسان است كه بايد آن را به خاطر هدف و نيتي تحمل كند. دراين راه از خيلي چيزها بايد گذشت نه فقط از شهوات حرام، از شهوات حلال نيز بايد گذشت.

وقتى پول و لقمه حرام در بين مردم و نخبگان و زبدگان رايج شد، گناه رايج مى‏شود؛«امرنا مترفيها ففسقوا فيها». وارد شدن در ميدان فساد مالى، مقدّمه ورود به ميدان فساد اخلاقى و فساد جنسى و فساد شهوانى و انواع و اقسام فسادهاست.

امام فرمودند اگر من از اسلام جدا شوم، مردم از من رو برخواهند گرداند. شاخص، اسلام است؛ شاخص، اشخاص نيستند؛ اين حرف امام (ره) است. او به ما ياد داد كه راه را تشخيص بدهيم، حركت صحيح را تشخيص بدهيم.

اگر خواص يك كشور - يعنى نيروهايى كه با زبانشان، با قلمشان، با رفتارشان، با امضايشان، بر روى مسير يك ملت اثر مى‏گذارند - ميل به سازش و راحت‏طلبى و زندگى مرفه و خوش گذرانى پيدا كنند و از حضور در ميدانهاى خطر خسته شوند، آن وقت خطر تهديد مى‏كند.

وقتى مديران و مردمى فاسد شدند، به پايگاه دشمن خارجى تبديل مى‏شوند. دشمن خارجى از آدم هاى فاسد، براى اهداف سياسى خود در كشور، خوب استفاده مى‏كند. مبارزه با فساد، يك جهاد همه‏ جانبه است. من از مسؤولان كشور خواهش مى‏كنم اين جهاد عظيم را به اغراض سياسى آلوده نكنند. اگر مسؤولان كشور آن خودآگاهىِ لازم را داشته باشند، آن‏گاه مى‏فهمند كه امروز مبارزه با فساد لازم است و يك جهاد است. نشناختن موقعيّت و خطر، همان ناخودآگاهى است كه اين خود خطر بسيار بزرگى است.

مواظب خودتان باشيد. آدمهاى فاسدى كه اسم هايشان را شنيده‏ايد يا توصيف شان را مى‏شنويد، اينها از اول كه فاسد نبودند؛ يك وقت يك لقمه‏ى چرب و نرمى، دهن شيرين‏كنى - دانسته يا ندانسته - كسى توى دهن اينها گذاشته، به كامشان شيرين آمده، بعد لقمه‏ بعدى و لقمه‏ى بعدى را خودشان برداشته‏اند و شده‏اند فاسد. خيلى مراقب باشيد.

با دستمال كثيف نمى‏شود شيشه را تميز كرد. اگر انسان بخواهد با فساد مبارزه كند، بايد در درجه‏ اول مراقب باشد كه فساد دامن خودش را نگيرد. داخل خودتان و درون مجلس مراقب باشيد. دست پاك، دامن پاك، زبان پاك و چشم پاك خواهد توانست در حوزه‏ اقتدار وسيعى كه شما داريد، همه چيز را پاك كند.

خيلى از اين كسانى كه پشيمان شدند و راه را برگشتند، يك روزى به شكل افراطى انقلابى بودند؛ اما يك روز شما مى‌بينيد درست در نقطه‌ مقابل آن روز ايستاده‌اند و در خدمت ضد انقلاب قرار گرفته‌اند! اين به خاطر همين عوامل است؛ هوا‌هاى نفسانى، شهوات نفسانى، غرق شدن در مطالبات مادى. عامل اصلى اينها هم غفلت از ذكر پروردگار، غفلت از وظيفه، غفلت از مرگ، غفلت از قيامت است.

تنها آنهایی تاآخر خط باما هستندكه دردفقر ومحرومیت واستضعاف راچشیده باشند.

اگربندبند استخوانهایمان راجدا سازند، اگرسرمان رابالای دار برند،اگر زنده زنده درشعله های آتشمان بسوزانند، اگر زن وفرزندان و هستیمان رادرجلوی دیدگانمان به اسارت وغارت برند،هرگز اماننامه كفر وشرك راامضا نمیكنیم.

روحانيت تا در همه مسائل و مشکلات حضور فعال نداشته باشد، نمى تواند درک کند که اجتهاد مصطلح براى اداره جامعه کافى نيست. حوزه ها و روحانيت بايد نبض تفکر و نياز آينده جامعه را هميشه در دست خود داشته باشند و همواره چند قدم جلوتر از حوادث، مهياى عکس العمل مناسب باشند.

خصوصيات بزرگى چون قناعت و شجاعت و صبر و زهد و طلب علم و عدم وابستگى به قدرتها و مهمتر از همه احساس مسئوليت در برابر توده ها، روحانيت را زنده و پايدار و محبوب ساخته است.

نماينده، بايدها و نبايدهايى دارد. يكى از آنها اين است كه نماينده مجلس، چون نماينده اين ملت عزيز است، بايد عزّت اين ملت را حفظ كند. نبايد در مسافرت به حوزه انتخابى، به‏جاى اين‏كه شما را در حسينيه و خانه فلان شهيد ببينند، خبردار شوند كه به خانه فلان آدمى كه با انقلاب، نظام اسلامى و با اصل اسلام رابطه خوبى ندارد، رفته‏ايد. اين، حفظ عزّت اسلام نيست.

مراقب باشيد، شور انقلابى رااندكى نبايد كاهش داد. انگيزه‌انقلابى بايد روزبه‌روز دردلهاى من وشما افزايش پيدا كند. اين كوه‌هاى گوناگون مشكلاتى كه برسر راه مستضعفين عالم قرار دارد،جز باقدرت عزم واراده‌پولادين مؤمن برداشته نخواهد شد.

انقلابى بايد بصير باشد، بايد بينا باشد، بايد پيچيدگى‌هاى شرائط زمانه را درك كند.

اگر اين چند سال را دندان روى جگر بگذاريد و دنبال كسب پول، دنبال درآمدهاى نامشروع، دنبال رانت‏خوارى، دنبال استفاده‏ى از امكانات دولتى و دنبال تعرض به بيت‏المال نباشيد- اين‏كه خيلى دشوار نيست - آن وقت فرشتگان الهى پيش متقين مى آيند و مى‏ گويند لذت ببريد؛ «ادخلوا الجنّة»

خيلى اوقات انسان مشاهده ميكند كه توده‌ى مردم حقايق را از بعضى از خواص و نخبگان بهتر مى‌بينند و بهتر مي فهمند؛ چون تعلقاتشان كمتر است. اين از نعمتهاى بزرگ است.

آن كسى كه دل به چرب و شيرين زندگى سپرده و چشمش خيره رنگ‏آميزي هاى ظاهرى زندگى شده است! اين‏گونه آدمها از مرگ مى‏ترسند. اينها هستند كه قدرتمندان مى‏توانند لگامشان بزنند و سوارشان شوند! اينها هستند كه اگر در رأس حكومت ها باشند، ملت هاى خودشان را بدبخت مى‏كنند و اگر در آحاد ملتها باشند، دولتهايشان را تنها مى‏گذارند.

كسانى كه روى مردم اثر مى‏گذارند - كسانى‏كه حرفشان، اقدامشان، عملشان، منششان، نوشته‏شان، روى مردم اثر مى‏گذارد - چند خطر بزرگ آنها تهديدشان مى‏كند كه بايد بسيار مراقب باشند. يكى خطر خسته شدن است، يكى خطر راحت‏طلبى است، يكى خطر ميل به سازش است، يكى خطر چسبيدن به منافع نقد است.

بعضى افراد بايد مواظب باشند اسير چرب و شيرين دنيا نشوند.كسى كه براى خود مسؤليتى قائل است، اگر دنيازده و رفاه‏زده شد، كارش زار خواهد شد و كار مردم را هم زار خواهد كرد.

بعضى‌ها حقايقى را ميدانند، اما براى اقدام تصميم نميگيرند؛ براى اظهار تصميم نمي گيرند؛ براى ايستادن در موضع حق و دفاع از حق تصميم ميگيرند البته اين تصميم نگرفتن هم عللى دارد: گاهى عافيت‌طلبى است، گاهى تنزه‌طلبى است، گاهى هواى نفس است، گاهى شهوات است، گاهى ملاحظه‌ى منافع شخصى خوداست، گاهى لجاجت است.

آنچه كه براى همه‌ما، براى همه‌بسيجيان عزيز، براى جوانها در هر نقطه‌اى از اين عرصه‌ى عظيم كه مشغول كار هستند، بايد به عنوان شاخص مطرح باشد، عبارت است از اين سه عنصر: بصيرت، اخلاص، عمل بهنگام و به اندازه.

مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست، و آنها كه تصور می كنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد با الفبای مبارزه بیگانه اند.

نماينده{ها} سعى كنند مردمى بمانند. مردمى بودن هم فقط اين نيست كه انسان هر گاهى يك بار به محل انتخابات سر بزند. البته آن خيلى لازم است، بايد رفت، اما فقط اين نيست! نبايد ما در جمهورى اسلامى كمك كنيم به ايجاد يك طبقه‏ جديد، يك طبقه‏ برخوردارِ اشرافىِ جديد. اين هم با دستور و حكم و فرمان حاصل نمی‌شود، با دل، با ايمان، با انگيزه، شدنى است.

من به هر دو جناح - حالا خودشان دو جناح مى‏گويند، من كه بين نمايندگان مؤمن و مخلص و انقلابى، خيلى دوئيتى نمى‏بينم - عرض مى‏كنم، طورى عمل كنيد كه يك وقت نشود نگاه كنيد ببينيد، شما از يك راه مى‏رويد و ملت از راه ديگرى براى خودش مى‏رود و موكلينتان پشت سر شما نيستند.

گاهى چهره‌ى موجهى مثل بعضى از صحابه‌پيغمبر راه را عوضى ميروند، اشتباه ميكنند. بايد حق را شناخت، بايد راه راتشخيص داد تا بفهميم اين شخص حق است يا باطل.

انگيزه‏هاى مادى جذابند، خطرناكند. پول چيز خطرناكى است عزيزان من! مال، فتنه‏انگيز است. فتنه هميشه به معناى فتنه‏ى در عرصه‏ى اجتماع نيست؛ بدتر از او، فتنه در عرصه‏ى دل انسان است. اگر راه دلبستن به پول و به زندگى و به تشريفات و به جاه و جلال و اين‌ها را بر روى دل باز كرديد، ديگر واقعاً حد يقف ندارد.

ما اگر كم‏كارى و كوتاهى كنيم، كشور ضرر مى‏كند. ما اگر خداى نكرده از هواى نفس خود در تصميم‏گيرى‏ها پيروى كنيم، از رفيق‏بازى و خط بازى و عدم ملاحظه‏ى ارزشهاى حقيقى تبعيت كنيم، كشور صدمه مى‏بيند. كار ما سخت است. ما بيشتر از ديگران بايد به فكر جهنم و عبور از اين صراط دشوار باشيم.

خيلى بد است كه دشمنانى كه با يك ملت، با جهت گيرى يك ملت و با اصول يك ملت مخالفند، ناگهان از دل تشكيلاتِ مديريت كشور، يك چراغ سبز و يك علامت موافقتى دريافت كنند! خيلى خجالت‏آور است و انسان احساس خفّت مى‏كند.

مبارزه با فساد، يك جهاد همه‏جانبه است. من از مسؤولان كشور خواهش مى‏كنم اين جهاد عظيم را به اغراض سياسى آلوده نكنند. اگر مسؤولان كشور آن خودآگاهىِ لازم را داشته باشند، آن‏گاه مى‏فهمند كه امروز مبارزه با فساد لازم است و يك جهاد است. نشناختن موقعيّت و خطر، همان ناخودآگاهى است كه اين خود خطر بسيار بزرگى است.

روحانیون متعهد كشور ما باید خودشان را برای فداكاری های بیشتر آماده كنند، و در مواقع لزوم و ضرورت از آبرو و اعتبار خود برای حفظ آبروی اسلام و خدمت به محرومان و پابرهنگان استفاده كنند.

هیچ چیزی به زشتی دنیاگرایی روحانیت نیست و هیچ وسیله ای هم نمی تواند بدتر از دنیاگرایی ، روحانیت را آلوده كند.

ما بر سر شهر و مملكت باكسی دعوا نداریم. ما تصمیم داریم پرچم لااله الا اللّه را بر قلل رفیع كرامت و بزرگواری به اهتزاز در آوریم.

مديران كشوربه فكر نباشند كه آينده خودشان را تأمين بكنند. در فعاليتهاي اقتصادي ، هر چه كه خودتان را دور نگه داريد و پرهيز كنيد،به نفع شما وكارتان و به نفع كشور است بلكه به نظر من ، از هر كاري به غير ازآن كار ويژه خودتان، اجتناب كنيد.

این فرهنگ غلطی است که هرکس درمسئولیت های دولتی به مقام ومسئولیتی رسیدباید فلان طور خانه، یافلان طور وسیله رفت وآمد،یا فلان طور امکانات زندگی داشته باشد.

آفت بزرگ مااشرافيگرى وتجمل‏پرستى است فلان مسئول اگراهل تجمل واشرافيگرى باشد مردم رابه سمت اشرافيگرى وبه سمت اسراف سوق خواهدداد.

خيلى از اوقات كه در گذشته تلويزيون مجلس را نشان مى‏داد و من صندلى‏هاى خالى را مى‏ديدم، پاى تلويزيون از مردم خجالت مى‏كشيدم و احساس شرم مى‏كردم! اين، بى‏انضباطى است و مطلقاً نبايد اين را براى مجلس برتافت.

اگر كسي درنظام جمهوري اسلامي درمسئوليتي مشغول كاراست، ولي آرمانهاي نظام جمهوري اسلامي راآن طور كه امام بزرگوار ترسيم كرده است ودرقانون اساسي تجسم پيداكرده، دردلش قبول ندارد،اشغال آن پست براي اوحرام شرعي است.