کارشناسان هشدار می‌دهند هر نوع ماده مخدر بویژه مخدرهای صنعتی که در سراسر جهان به راحتی در خیابان‌ها خرید و فروش می‌شود ، می‌تواند باعث اعتیاد شدید، بروز بیماری‌های اعصاب و روان و نیز تبدیل شدن به یک فرد دیوانه و خطرناک برای خود اطرافیان و جامعه شود.
کارشناسان بر این اساس لیستی از مرگبارترین و خطرناکترین مخدرهای صنعتی را معرفی کرده و به افراد از هر نژاد، جنسیت و سنی هشدار می‌دهند که این مواد آنها را به کام مرگ می‌کشاند.
اولین ماده مخدر صنعتی در این لیست purple drunk نام دارد که ماده مخدر غیر معمولی و بسیار خطرناکی است، این ماده در اوایل دهه 90 میلادی تولید شد و مورد توجه خواننده‌های بی‌بند و بار غربی قرار گرفت و حتی برخی از آنها در ترانه‌هایشان از آن نام بردند، purple باعث ایجاد توهم و گیجی و نارسایی شدید قلبی در مصرف‌کننده می‌شد.
ماده مخدر کروکودیل، به خاطر تأثیراتی که روی بدن مصرف‌کننده می‌گذارد، خطرناکترین و به‌قولی "دهشتناک‌ترین ماده مخدری" است که تاکنون در جهان شناخته شده است. "دزومرفین" "Desomorphine"، از مشتقات "ماده مخدر هروئین" است که تأثیرات تسکین و آرام‌بخشی بسیار سریع و قدرتمندی دارد. این ماده مخدر در سال 1932 کشف شد و قدرت آن 8 تا 10 برابر قدرت مرفین است.
در ابتدا، دزومرفین در کشور "سوئیس" با برند "پرمونید" "Permonid"، به خاطر واکنش سریع در مواردی مانند "تهوع" و "دپرسیون تنفسی" مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال 2010، دزومرفين در روسيه به خاطر تولیدات مخفیانه شیوع پيدا کرد. این ماده به راحتی با ترکیب "کودئین"، "ید" و برخی داروها و مواد شیمیایی دیگر قابل تولید است.
نام کروکدیلKrokdil را روسی‌ها به این دلیل برای این ماده مخدر انتخاب کردند که مصرف آن باعث می‌شود "پوست بدن" به رنگ سبز در آید و پس از مدتی گوشت بدن به طور كامل پوسیده شده و از بین برود.
اما چيزی که کروکدیل را تا به این حد ترسناک کرده است، آسیب‌های بسیار خطرناکی است که به بدن استعمال‌کننده وارد می‌کند، آسیب‌هایی مانند تخریب بافت‌های بدن، ایجاد زخم‌های عمیق، "قانقاریا" و در نهایت فاسد شدن بدن.
کریستال هم یکی از مرگبارترین مخدرهای صنعتی در جهان است که در سال 1887 میلادی نخستین بار تولید شد و در طول جنگ جهانی دوم به شدت مورد استفاده مردم و سربازان فعال در آن جنگ قرار می‌گرفت و فرماندهان برای بیدار نگه‌داشتن نیروهای خود به آنها کریستال می‌دادند، همچنین خلبان‌های ژاپنی مشهور به کای کازه نیز که عملیات انتحاری انجام می‌دادند قبل از مأموریت از این ماده استفاده می‌کردند.
اثرات مضرکریستال بر بدن غیرقابل توصیف است و استفاده کنندگان از آن در بازه زمانی کوتاهی دچار ضعف و بی‌حالی، اضطراب، فساد اجزا و اندام‌های بدن، بروز آسیب‌های مغزی و نابودی عروق خونی می‌شوند.
مت‌آمفتامین، که به نام «شیشه» معروف است، نام یکی دیگر از روان‌گردان‌ها است. این ماده محرک اعصاب است. مت‌آمفتامین گاهی اوقات توسط پزشکان برای بیماری‌های خاص تجویز می‌شود که با تأثیر مستقیم بر مکانیسم‌های مغز شادی و هیجان در فرد ایجاد می‌کند. مت‌آمفتامین همچنین باعث اختلال شدید در خواب و یا بی‌خوابی شدید می‌شود. مصرف کننده دچار بی‌اشتهایی شدید شده و ساعت‌ها و حتی تا روزها اشتها به غذا ندارد. در عین حال این ماده باعث تشنگی می‌شود و مصرف‌کننده مجبور است مقدار زیادی آب بنوشد.
این ماده در سال ۱۸۹۳ در ژاپن ساخته شد. در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی، آمریکایی و آلمانی برای برطرف‌کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده می‌شد. بعد از جنگ داروی باقی مانده وارد بازار ژاپن شد و یک همه‌گیری از مصرف مت آمفتامین رخ داد و باعث شد که مصرف آن ممنوع شود.
ماده مخدر بعدی کوکائین است که اولین بار در سال‌های 1980 به عنوان اصلی‌ترین ماده مخدر در سطح دنیا قاچاق می‌شد و سوداگران مرگ ثروت‌های هنگفتی از طریق این تجارت سیاه به دست آورند، از جمله عوارض کوکائین بر سلامت می‌توان آسیب به کبد، ریه، کلیه و نابودی دایمی عروق خونی را نام برد که باعث بروز سکته مغزی و حمله قلبی و در نهایت مرگ در افراد می‌شود.
هروئین یکی از قدیمی‌ترین مواد مخدر در دنیا است که در قرن 19 میلادی و درسال‌های 1874 در وهله اول به عنوان یک داروی مسکن و برطرف کننده درد کشف شد، اما در قرن بعد و در سال‌های 1971 به عنوان یک ماده مخدر مورد استفاده قرار گرفت، این ماده یکی از مخرب‌ترین مواد است و باعث مرگ میلیون‌ها نفر در دنیا و نابودی بنیان خانواده‌های فراوانی شده است، از جمله عوارض جانبی هروئین می‌تواند التهاب لثه، تعریق سرد، ضعف سیستم ایمنی بدن و نابودی رگ‌های خونی و بروز بیماری‌های قلبی عروقی را نام برد.
به خاطر داشته باشیم که اعتیاد به مواد در هر نوع آن که باشد در ابتدا با تجربه‌های بسیار لذت بخشی همراه است، به صورتی که شخص اعتقاد پیدا می‌کند که می‌تواند به صورت کنترل‌شده مواد را مورد سوء مصرف قرار داده و از تجربه‌های لذت‌بخش آن برخوردار شود! غافل از اینکه ثابت شده است که مصرف حتی مقدار کم مواد مخدر یا محرک ساختمان مغز و کارکرد آن را بطور هم زمان تغییر می‌دهد.
گزارش از حمیدرضا قربانی
انتهای پیام/
