خدمت آندسته از جاهلان و احمقان و ابلهان خودشیعه پندار و به اصطلاح عاشق خاندان عصمت و طهارت عرض می کنم این حقیر ترک آذربایجان هستم و حداقل کسی نمی تواند کتمان کند که مذهب برحق تشیع توسط ترکهای آذربایجانی در این مملکت بصورت مذهب رسمی درآمد و بار اصلی این مهم را ما و اجداد ما ترکها به دوش کشیدند و این نهال مقدس را با خون دل و تحمل هزار جور رنج و مصیبت پاسداری و آبیاری کردند تا امروز به درختی تنومند تبدیل شد و همه ما بچه شیعه ها به مذهب تشیع و دوستی و ارادت به اهل بیت و امامان معصوم ، بر خود می بالیم و آنرا مایه فخر و مباهات و سعادت خویش می دانیم. البته هرکدام از هموطنان عزیزمان اگر در ایام محرم به مناطق مختلف آذربایجان تشریف بیاورند به وضوح خواهند دید که به همان دلایلی که در ابتدای عرایضم عرض کردم ، تعصب و عشق و محبت و اعتقاد به مذهب تشیع و اهل بیت عصمت و طهارت در اینجا دوز بالاتری نسبت به سایر مناطق کشور عزیزمان دارد. اینها را تنها بدین سبب عرض می کنم تا واقف باشید که من خودم عضوی از این خطه و بزرگ شده و پرورش یافته چنین محیطی هستم و از نزدیک به تمامی زوایای آشکار و پنهان اعتقادات شیعی و آداب و روش و منش و سنن و رسوم این مذهب آشنا می باشم. این مقدمه را گفتم چون میدانم آندسته از دوستان خشکه متعصبی که با حرارتی وصف ناپذیر از برخی آداب غلط و نادرست مراسمات عزاداری ایام محرم دفاع می کنند در ادامه عرایضم خواهند دید که در نقطه مقابل آنها قرار دارم و به هیچ عنوان بعضی جلوه های عجیب و غریب و خشن عزاداری را موجه و مدلل نمی دانم. من در اینجا نمی خواهم دلایلی برای رد مظاهر نادرست عزاداری ، فهرست کنم چون تکرار مکررات است و هر انسان به دور از تعصبات پوچ و توخالی و دارای قوه عقل و منطق می داند و می فهمد که چنین کارهایی محلی برای اعراب و دلیلی برای توجیه ندارند و اشتباه محض هستند. من می خواهم چیز دیگری بگویم. می خواهم از مواردی حقایق تلخ شما را آگاه کنم که هر ساله در طول 40 سال عمری که از خدا گرفته ام ، با چشم خویش مشاهده کرده ام و شاهدی حی و زنده بر تمامی عرایضم در اینمورد می باشم. بر خلاف تصور بسیاری از دوستان ، خیلی از عزاداری ها برای عشق و ارادت و محبت سید الشهداء و خاندان ایشان انجام نمی شود. امام حسین و حضرت اباالفضل (علیهم السلام ) و کلا واقعه جانگداز عاشورا برای عده کثیری از مردم عامی کوچه و بازار تنها یک بهانه است و فرصت مغتنمی برای انجام برخی کارهای عجیب و غریب و دکانداری و تحصیل مقداری پول از طریق دریافت نذورات نقدی و غیر نقدی مردم به هیأتهای عزارداری و کسب بعضی منافع شخصی و یا خود نمایی و مثلا بالا بردن جایگاه خویش در میان افواه مردم بدل شده است و تنها چیزی که در این مراسمات عزاداری بدان توجه نمی شود ، حقیقت و چیستی قیام تاریخی ابا عبدالله الحسین و حماسه عاشورا است ! تظاهر و فریبکاری به نام عزاداری برای سید الشهداء در جای جای جامعه موج می زند. مثلا هیأتهای عزاداران امام حسین(ع) ، حزن و اندوه این واقعه را فراموش می کنند و شروع به بخل و حسد و چشم و هم چشمی می کنند و همه اینها باعث ایجاد رقابتهای ناسالم و بیجایی می گردد که این رقابتهای ناسالم و سرشار از زیاده خواهی و تکبر ، در نهایت منجر به بروز کینه و نفرت در میان هیئتهای عزاداری می شود و در نهایت در مواردی که کم هم نیست به درگیری و خشونت و نزاع دست جمعی می انجامد ! چه می توان گفت به چنین عزاداری که از ابتدای آن یکی از ارکان اصلی دین اسلام یعنی اخلاق اسلامی با تمام زیر مجموعه ها و شاخه های متعدد آن به یکسو نهاده می شود و صفات ناشایست غیر انسانی و شیطانی همچون بخل و حسد و کینه و نفرت و دشمنی جای آن را می گیرد آنهم نه برای تحصیل یک امر مهم و پرارزش بلکه مثلا برای زودتر رسیدن یک هیأت عزاداری بر سر یک میدان و یا چهارراه نسبت به هیأت همسایه آنها و کسب جایگاه بهتر و وسیع تر برای انجام مراسم عزاداری !!! عجب !! مطمئن هستم که با من موافقید که پیرو راستین انسانهایی تکرار ناشدنی و اسوه هایی چون حسین ابن علی(ع) و عباس ابن علی(ع) را نمی توان در میان عزاداران کثیر هیأتهای مذهبی که فقط یک نمونه از جهالت آنها را در چند سطر بالاتر نوشتم ، یافت. کسیکه عزادار واقعی امام حسین و یارانش باشد از شدت غم و حزن و اندوه نبایستی اصلا بتواند به امورات دنیوی به صورت درست بپردازد چرا که هدف از عزاداری ، دریافت منافع گرانقدر معنوی از این جریان و تزکیه نفس و طهارت روح و تجدید بیعت با آرمانهای سید الشهدا و صیقل دادن دل از هرچه پلیدی های یزید گونه و پلشتی های معاویه وار است چه برسد به اینکه این جریان ما را درست به نقطه مقابل این اهداف ببرد و از هرچه روحیات لطیف و ارزشمند و معنویات دینی است ، دور سازد. باز هم در اینجا یک دنیا حرف برای گفتن دارم و به ناچار از جزئیات کارها و عادات و رفتارهای عجیب و غریب توجیه ناپذیری که در این عزاداریها دیده می شود می گذرم چون مجالی برای پرداختن به فهرست طویل این جزئیات نیست و هدف من نیز رسیدن به موضوع قمه زنی است. در باب قمه زنی چند سطری حقایق تلخ را برای آنهایی که از این عمل نادرست دفاع می کنند خواهم نوشت و می دانم که به مذاق آنها خوش نخواهد آمد ولی باید حقیقت را گفت ! به جرأت می توانم بگویم که 90 درصد افرادی که برای عزاداری به قمه زنی می پردازند اولا هدفشان از این عمل به هیچ عنوان عزاداری برای امام حسین (ع) نیست ، دوما اکثریت قریب به اتفاق آنها را افراد بیسواد و کم سواد و اقشار دون پایه و جاهل و مخصوصا قشر جوان و ناپخته و کم تجربه تشکیل می دهند که اگر هم گاهگاهی در میان آنها افرادی پا به سن گذاشته هم باشند از آن سوپر نادان هایی هستند که گذشت سالهای متمادی و کسب تجارب و آگاهی های گوناگون در عرصه زندگی ، نتوانسته بر عمق جهالت آنها غلبه کند تا بلکه کمی تعقل کنند و از این خیمه شب بازی خونین که هم به لحاظ دینی و هم از منظر اجتماعی ، انعکاس بد و زشتی در جامعه دارد ، دست بردارند ! به هرچه که بگویید قسم می خورم 90 درصد این جوانانی که قمه می زنند فقط و فقط برای خودنمایی به دیگران و مثلا نشان دادن تهور و شجاعت خویش به دوستان و اطرافیان ، مبادرت به اینکار می کنند و فکر می کنند با انجام اینکار در نظر دیگران به یک سوپرمن و قهرمان مبدل می گردند و مردم به دیده احترام و شاید هم به نوعی ترس به آنها می نگرند و جایگاهشان در میان اقشار جامعه بالا می رود و برای خود ، اسم و رسمی در می کنند و سر زبانها می افتند و خلاصه حس می کنند مردانگی خویش را با اینکار به رخ دیگران می کشند !! جالب است که راه نشان دادن مردانگی و جسارت خویش را در هرچه محکمتر زدن قمه بر سر و نیز تعداد دفعات زیاد اصابت قمه بر فرق سرشان می دانند !! من به کل این ماجرا یک نام ترکیبی می دهم و آن ، « جهالت مطلق » است ! آنها برای تنها چیزی که فرق سرشان را برایش نمی شکافند ، امام حسین(ع) و مثلا عزاداری برای واقعه جانگداز عاشورا است ! موضوع باز هم جالب تر می شود هنگامیکه بدانید که برای توجیه این عمل ناپسند و غلط خویش گاهی حدیث و داستان هم جعل می کنند ! باور کنید راست می گویم ! برای نمونه عده زیادی از آنها فلسفه قمه زنی را به بزرگ بانوی غیور دشت کربلا و دخت نامدار علی مرتضی(ع) حضرت زینب(س) ربط می دهند و قصه کوتاه بی پایه و بی اساسی را تعریف می کنند که گویا در پایان روز عاشورا حضرت زینب در داخل خیمه برای نشان دادن تألمات روحی و نهایت غم و غصه اش ، اقدام به شکافتن فرق سر خویش با خنجری می کند و آنها نیز با تأسی از حضرت زینب(س) مبادرت به انجام اینکار می کنند !!!!!! یعنی هرکس بتواند یک منبع معتبر به من نشان دهد که چنین واقعه ای در روز عاشورا از جانب خواهر گرامی امام حسین(ع) به عنوان نمادی از عزاداری ، انجام گرفته است ، جایزه بزرگی پیش من دارد !! یک قصه کاملا ساختگی و دروغ برای توجیه یک عمل تماما غلط و نادرست ! یعنی در اصل در این وسط گناهی بزرگ هم مرتکب می شوند و آنهم دروغ بستن به ساحت مقدس بزرگ بانوی بی همتای دشت کربلاست. بانویی که فعل غیرت و شهامت را طوری صرف می کرد که بسیاری از مردان نامدار و بی باک و نترس آن دوران نیز از تجمع اینهمه شجاعت و تهور و غیرت در وجود یک زن ، انگشت به دهان می ماندند. بانویی که یزید را در دارالخلافه اش با کلمات و عبارات به زیر می کشد و مثل ذره ای خرد و کوچک و بی مقدار می سازد و در جواب پرسش آنها که می گویند : دشت کربلا را چگونه دیدی؟ جواب می دهد : ما رأیت الا جمیلا ( من هنوز سالهای سال است که در حیرت ناشی از عظمت و قدرت و صلابت و فصاحت و بلاغت بیان و ایجازگویی در یک جمله ولی با داشتن بار معنایی صدها خروار کتاب و زیبایی بی انتهای این جمله حضرت زینب(س) هستم و هنوز در این حیرانی وامانده ام . جاری شدن چنین کلام پربار و پرمحتوا و پرمعنی و به غایت زیبا از دهان یک زن ، را هرکدام از ما شاید حتی در عمرمان هم برای یکبار هم که شده نبینیم. فقط می توانم بگویم او زینب است … هرچه باشد فرزند حیدر کرار و صدیقه طاهره است و تنها و تنها چنین بیانی از فرزند چنین والدینی می تواند برآید و بس ! ) … القصه منظورم این بود که برای توجیه عمل شنیع قمه زنی از دروغ بستن به دخت امیر مؤمنان و خواهر سید و سرور آزادگان جهان نیز ابایی ندارند ! مصداق بارز عبارت « عذر بدتر از گناه » ! من افرادی را دیده ام که دنبال قمه های سبک (به لحاظ وزن فلز و یا آلیلژهای بکار رفته در آن) کل کشور را زیر پا می گذارند تا بلکه قمه ای به قول خودشان سبک پیدا کنند تا اثر آسیب آن کمتر باشد و بهتر بتوانند هرچه محکمتر و به دفعات بیشتر قمه بر فرق سرشان بکوبند !! کسی را می شناختم که از اردبیل به اصفهان و مشهد سفر کرده بود تا فنر مخصوص چرخ عقب کالسکه های اسبی که در اصفهان و مشهد ، گردشگران را در مکانهای معروف توریستی می گردانند ، پیدا کند زیرا به گفته خوش ، جنس فنر فلزی منحنی شکل نصب شده بر بالای چرخ های بزرگ عقبی این کالسکه ها بهترین ترکیب آلیاژی سبک را برای ساخت قمه های مخصوص عمل قمه زنی در ایام سوگواری محرم ، دارند و اگر بتوانند سفارش ساخت یک قمه از جنس این فنرها را به استادان چاقوساز شهر زنجان بدهند ، نه تنها با خود قمه ، کلی می توانند برای دیگران کلاس بگذارند(!) و افه بیایند و احتمالا فخرفروشی کنند(!!) ، بلکه با این قمه های سبک آسیب کمتری به سرشان وارد شده و در نتیجه برای باز هم خودنمایی بهتر خویش در برابر دیگران ، می توانند ضربات محکمتری با تعداد دفعات تکرار بیشتری بزنند و احیانا مردم ناظر بر آنها هم با خود فکر کنند که بابا طرف عجب آدم پردل و جرأتی است و خیلی دل دارد و مرد است و با شهامت و نترس و در یک کلام چیزی مثل رامبو یا بروسلی !!! شاید باورتان نشود فرد دیگری را می شناختم که فنرهای کالسکه ای شهر اصفهان را نسبت به مشهد ، مرغوب تر و بهتر می دانست و حاضر بود به نوعی خاص و کمیاب از این فنرها ، مبلغ گزافی پرداخت کند !! شاید می پرسید چرا ؟! جوابش این است که آن نوع بخصوص از فنر دارای جنسی مخصوص و منحصر به فرد بود که قمه ساخته شده از آن هنگام اصابت به فرق سر ، صدایی بلند و زنگدار از خود در می آورد که حاضران در صحنه را دچار وحشت و ترس بیشتری می کرد و مردم با شنیدن صدای زنگ مانند اصابت قمه لابد با خود فکر می کرده اند که چقدررررر ضربه قوی و محکمی وارد شده که هنگام اصابت به استخوان جمجمه سر باعث ایجاد چنین صدای رعب آوری می گردد !!! یعنی درجه و عمق نادانی و حماقت را تا آخرش می توانبد ببینید. و نیز به وضوح دیده می شود که تنها چیزی که در این وسط ، فراموش شده همان اندوه و حزن حادثه جانسوز شهادت امام حسین(ع) و یارانش در عاشوراست. محرم تنها یک مجوزی موقتی برای امکان خودنمایی و مطرح ساختن خویش و جلب توجه مردم است !! همین و بس … حال خودتان قضاوت کنید چه چیزی را مایه افتخار خود ساخته اند که در عین حال مایه سرافکندگی ما شیعیان در بین دیگر ملل جهان است و مردمان دیگر با دیدن چنین کارهایی هزار جور وصله و حرف و حدیث پشت سرمان می گویند که صد البته ابتدا عبارت « وحشیگری » را بکار می برند !! من همینجا نقدی بر عملکرد دولت و مجلس در قبال این کج رویها دارم. به عقیده من مجلس باید برای برچیده شدن این تئاترهای خیابانی وحشتناک و بیهوده و مضر ، قوانین سفت و سختی وضع کند و حتی بر اجرای کامل این قوانین بازدارنده توسط نیروهای پلیس ، نظارت و پیگیری مستمر داشته باشد. تا بحال هرچه بوده در حد حرف بوده و تنها توانسته از انجام علنی اینکار در اماکن عمومی و خیابانها بکاهد آنهم نه کامل و در همه موارد … بایستی چنان یرخوردی با این مسأله شود که حداقل طرف مقابل هوس نکند سال دیگر مجددا مبادرت به انجام این نمایش نفرت انگیز کند. و در آخر ، روی سخنم با شما قمه زنهاست. اگر شما قمه زنها واقعا پیرو امام حسین(ع) هستید پس چرا به خودتان آسیب می زنید؟! کدام امام همامی یاران و پیروانی سر شکافته و خونین مالین شده را می پسندد؟ کدام یک از ائمه معصوم رساندن آسیب به بدن خویش و جاری کردن خون خود را برای نشان دادن حزن و اندوه و عشق و ارادت به آستان مبارکشان جایز داسته اند؟! در کدام آیه قرآن کریم چنین چیزی نوشته شده؟! در کدام کتب معتبر حدیث ، چنین چیزی از جانب پیامبر یا ائمه معصوم دین مبین اسلام به عنوان یکی از شعائر دینی ، معرفی شده است ؟ اتفاقا دین اسلام بارها و بارها تأکید می کند که رساندن عمدی آسیب به بدن حرام و گناه است و درست پس از ذکر این حکم ، انتحار و خودکشی را نیز حرام دانسته است ! ای جاهلان کوچه و بازار که حاضرید به هرنام و عنوان و طریق و روش به خودنمایی بپردازید و احیانا با انجام این مجنون بازی ها برای خود اسم و رسمی بپا کنید و یا مقام و منزلتی در نزد دیگران بدست آورید ! هر غلطی می کنید لااقل باندازه ذره خردلی از آزاد مردی حماسه ساز عاشورا درس بگیرید و دست از این اعمال ناشایست و اشتباه بردارید. مردانگی و قدرت و شجاعت به شکافتن فرق سر با قمه نیست (چون ذاتا درد عزاداری سیداالشهداء را ندارید و برای اثبات مردی و رشادت و جرأت و شجاعت خود اقدام به اینکار می کنید) ، مردانگی به گرفتن حق پایمال شده مظلومی از یک ظالم ، به کارو کوشش وتلاش و کسب رزق و روزی حلال ، به ستاندن آه یتیمان و بی کسان از مستکبرین و زورگویان ، به افتادگی و خضوع و خشوع در برابر دیگران ، یاری و کمک نیازمندان و دستگیری از فقرا و ضعفا و مسکینان و دردمندان است ! اف بر شما که همین واقعه عاشورا دو اسوه مردانگی و رشادت و شهامت و شجاعت و غیرت و انسانیت و شرف و آزادگی را تمام قد و تمام رخ در مقابل شما مثل دفتری گشوده قرار داده است ولی باز هم شما جاهلان غرق در غرائز حیوانی آنقدر کور و کر هستید که آن دو برادر تکرار ناشدنی(امام حسین و حضرت ابالفضل) را نمی بینید و از درکشان عاجزید و حداقل کلامشان را نیز نمی شنوید و تنها چیزی که از واقعه عاشورا می فهمید ، به شهادت رساندن امام سوم شیعیان به نامردی و بستن آب بر روی خانواده هایشان و تشنگی اهل حرم است ! ثانیه به ثانیه عاشورا یک کتاب قطور است و شما چه راحت از اینها می گذرید و رفتارهای حیوانی خویش برایتان اهمیت دارند. بله برای شما مهم این است که دیگران درباره شما چطور فکر می کنند و یا با دیدن هرچه محکمتر زدن قمه بر فرق سرتان در آینده درباره شما چگونه فکر و قضاوت خواهند کرد. آنچه اهمیت دارد تحسین شما در نگاه آنها است حالا این تحسین اگر به قیمت شکافتن فرق سر و جاری شدن خونتان هم باشد ، عیبی ندارد !! خاک بر سرتان … از میزان بسیار زیاد جهالت شماها متحیر می شوم. حماقت محض یعنی همین. به نظر من مردانگی ، فعلی است که خط پایان و یک حد و مرز نهایی دارد که بیشتر از آن دیگر نمی توان مردی و مردانگی کرد. می دانید آن چیست ؟ موقعیکه دو دست سقای کربلا قطع شده بود و شمشیرش به دهانش بود و هنگامیکه دید دشمن نامردش ، مشکهای پرازآبی را که جلوی خود و روی زین اسب انداخته بود مورد هدف تیرهای خویش قرار داده ،…. بدن خویش را خم کرد و خود را بر روی مشکها انداخت تا تیرها بر پیکر رشید و پهن و ستبرش فرود آیند تا مبادا مشکی سوراخ شود و آبش بر زمین ریزد و علمدار و سقای دشت کربلا با مشک خالی ، خجل و شرمگین به خیام اهل حرم حضرت ابا عبدالله برود و چشم در چشم سکینه و علی اصغر و دیگر کودکان تشنه حرم بدوزد …! انتها و آخر و نهایت حد و مرز و قله رفیع مردی و مردانگی یعنی این !!! الحق که بی بی زینب ، حق سخن را به شایستگی ادا کرده است : ما رأیت الا جمیلا … صحنه ای زیباتر از خم شدن قمر بنی هاشم نیست ، سوار بر اسب بر روی مشکهای پرآب و سپر کردن پیکرش را در برابر باران تیرهایی که بر همه جای بدنش می نشستند از چشمش تا پاهایش !! دخیلم یا ابا
