ایران اسلامی در شب و در آستانه سالروز خجسته میلاد سراسر نور پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و ششمین اختر تابناک امامت و ولایت امام جعفر صادق علیه السلام سراسر شور و سرور و شادمانی است . مردم با چراغانی خیابان ها و کوچه ها و برگزاری مراسم جشن و سرور و مدیحه سرایی در مدح پیامبراسلام و امام صادق(ع) به پیامبر و اهل بیت(ع) ابراز ارادت می کنند و این عید بزرگ را به یکدیگر تبریک
می گویند.
- تمام بت ها به رو، بر زمین افتادند.
- ایوان کسری در آن شب به لرزه درآمد و چهارده کنگره آن ریخت.
- دریاچه ساوه که سالها آن را می‌پرستیدند خشک شد.
- در بیابان سماوه که سالها کسی در آن آب ندیده بود، آب جاری شد.
- آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود، خاموش شد.
- تختهای پادشاهان جهان سرنگون شد.
- در همان شب، نوری از سرزمین حجاز تابید و تا مشرق ادامه پیدا کرد.
آمنه (سلام الله علیها) در زمان بارداری می‌گفت که هرگز احساس نکرده که باردار شده و هیچگاه باری سنگین همچون زنان دیگر را در خود نیافته است. گفته‌اند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در هنگام متولد شدن پاکیزه و تمیز بود و خون و چیزهای دیگر به همراه او از شکم مادر خارج نشد. همینطور می‌گویند زمانی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) متولد شد سر به سوی آسمان بلند کرد و سپس برای خداوند تبارک و تعالی سجده نمود.
آمنه (سلام الله علیها) می‌گوید در هنگام ولادت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، کسی به او گفته بود که او سرور آدمیان را به دنیا آورده است، پس او را "محمّد" بنامد. وقتی عبدالمطلب از این جریان اطلاع یافت، گوسفندی را کشت و گروهی از بزرگان قریش را دعوت کرد و در آن جشن نام پیامبر را محمد یعنی ستوده شده قرار داد.
