به گزارش پایگاه عدالت خواهان" اصلاح طلبان طی چند ماه اخیر انتقادات علیه دولت را افزایش چشمگیری داده اند. گرچه آنها معترفند که دیگر نمی توانند در افکار عمومی کارنامه خود را با دولت جدا کنند ولی افزایش انتقاد به دولت تا حدودی از ریزش بیشتر سرمایه اجتماعی آنها جلوگیری خواهد کرد.
به گزارش جهان نيوز، تا قبل از اغتشاشات دیماه، رئیس دولت اصلاحات ، جلوی بسیاری از نقدها علیه دولت را گرفته بود و به صراحت جریان اصلاحات را از نقدهای تند و تیز علیه روحانی برحذر داشته بود.
اما طی هفته های اخیر خاتمی، انتقاداتی از دولت را آغاز کرده و به نوعی مجوزی برای نقد صریح دولت را به یاران اصلاح طلب خود داده است.
اما در دیدار اخیر جمعی از دانشگاهیان با خاتمی؛ وی بر نقد دولت تاکید کرده و البته گفته است که دیگر دستگاه را نیز نقد کنند. بدین ترتیب می توان گفت، خاتمی یکبار دیگر مجوز نقد علیه دولت روحانی را تمدید کرده است.نقدی که به نظر می رسد صریح تر از گذشته بیان شود.
به گزارش جهان نيوز، گزیده اظهارات سیدمحمد خاتمی در دیدار جمعی از استادان دانشگاه به شرح ذیل است:
*دولت محدودیت های فراوانی دارد و در ارزیابی عملکرد دولت باید این محدودیت ها را نیز در نظر بگیریم. دولت باید نقد شود اما نباید فقط دولت را نقد کرد بلکه سهم دیگر دستگاه‌های کشور در عدم موفقیت در حل مشکلات را نیز باید ببینیم و نقد کنیم.
*دولت می تواند با تشکیل اتاق فکر از جمع استادان و جامعه دانشگاهی بهره ببرد. یکی از وظایف دانشگاهیان ابهام زدایی است. آیا در بحث توسعه، عدالت و سایر مطالب مهم ما توانسته‌ایم ابهام‌ها را رفع کنیم یا جامعه همچنان دچار ابهام است؟
*دایره خودی به قدری تنگ شده که افراد محدودی در آن قرار می گیرند. نظام را نباید در یک سلیقه خاص خلاصه کرد که بعد به هر فکری خلاف آن، برچسب ضدنظام زده شود.
*نباید به صرف ارائه آمار مثلا در حوزه تحصیلات عالی و توسعه کمی آن بسنده کرد و آن را پیشرفت خواند. آیا برنامه ریزی ما به نحوی بوده که نیرویی که تربیت می کنیم برآورنده نیازهای واقعی جامعه باشد؟ آیا افزایش تعداد مقالات در عرصه بین المللی نشان از پیشرفت در عرصه علم است؟ در کدام دوره از مدیریت کشور، ما در عرصه بین المللی اعتبار علمی پیدا کردیم؟ آیا جایگاه امروز دانشگاه ها و مراکز علمی-پژوهشی ما در رتبه بندی دانشگاه‌های جهان همان رتبه‌ای است که 20 سال پیش داشته یا پایین‌تر آمده است؟ آیا مدیریت ما در دانشگاهها علمی‌تر و متخصصان و متفکران ما با گذشت زمان از امنیت بیشتری برخوردار شده اند؟
*چقدر هیات امنای دانشگاهها نه با لحاظ مسائل خاص سیاسی و جناحی بلکه در راستای ایجاد امکانات برای دانشگاه ها شکل گرفت و چقدر این هیات های امنا را تقویت کردیم؟ چقدر تلاش شد مدیریت دانشگاه ها -اگر بر اساس رای آزاد و مستقل اعضای هیات علمی نیست- حداقل نظر متخصصان دانشگاهها در انتخاب آنها موثر باشد؟
*در حال حاضر دانشگاهها و مراکز آموزشی و صنعت و مدیریت ما چقدر دارای ارتباط و اتصال مؤثر شده اند؟ ما در آی تی، نانو و سلولهای بنیادی می توانیم همپای دنیا پیش برویم به شرطی که دولت و نظام نسبت به آن اهتمام داشته باشند. استادان این جمع کار کارشناسی و بررسی کنند که آیا در عمق بخشیدن و همگانی شدن دانش در جامعه و تزریق شدن دانش به متن مدیریت و ارتباط آنها با یکدیگر موفق بودیم و آیا این توسعه، با برنامه ریزی دقیق و روشنی بوده که نیازهای جامعه ما را رفع کند؟
*وی با اشاره به سند چشم انداز در دوره ریاست جمهوری خود بیان کرد: ما قرار بود از تاریخ مبدا در 1384 تا 1404 در زمینه اقتصادی و علمی و مالی و دیگر مسائل، برترین قدرت در منطقه باشیم اما الان در بسیاری موارد از مبدا 84 عقب افتاده ایم. و در مواردی که پیشرفت هم بوده است دیگران خیلی جلو افتاده‌اند.
*وی در پایان از استادان دانشگاه خواست در بررسی های دقیق که بتوان در اختیار مسوولان ارشد گذاشت، مشخص کنند که در عرصه دانش و علم و فناواری چقدر پیشرفت داشته ایم و این پیشرفت ها چقدر ناشی از مدیریت و برنامه‌ریزی بوده است و با توجه به چشم انداز، چه برنامه هایی پیش رفته و کجا بازماندیم و مشخص شود عدالت علمی و آموزشی در چه مرحله‌ای است و چه گام هایی در این زمینه برداشته شده است.
