به گزارش پایگاه عدالت خواهان" مشرق
*******
** حمله گازانبری دولت به منتقدان برجام
دبیرخانه شورای اطلاع‌رسانی دولت دیروز با صدور اطلاعیه‌ای ۸ بندی، به منتقدان برجام واکنش نشان داد.
روزنامه ایران با اشاره به این اطلاعیه در تیتر اصلی شماره امروز با عنوان «دلواپسان دیروز، شاکیان امروز» نوشت:
«آنان که باید عذرخواه مواضع نادرست خود در گذشته باشند، در تعارضی آشکار، هم دلواپس حضور امریکا در برجام بوده‌اند و هم شاکی خروج امریکا از برجام. مدیریت مسئولانه کشور، عرصه تناقض گویی نیست دولت تمام تلاش خود را برای کسب بیشترین منافع و اعطای کمترین امتیاز به کار بسته است هیچ یک از حقوق، توانایی‌ها و ظرفیت‌های راهبردی کشور مورد مذاکره و معامله قرار نگرفته است دولت امریکا اینک با صهیونیست‌ها تنها مانده و شاهد حمایت جهانی از موضع منطقی و عزتمندانه ایران اسلامی است دستاورد برجام شکستن اجماع جهانی علیه ایران، رسوایی صهیونیست‌ها، برچیده شدن تحریم‌ها و به رسمیت شناخته‌شدن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشور بود تمامی مراحل مذاکرات و توافق، در چارچوب قانون اساسی، اختیارات و مسئولیت‌های رئیس جمهوری و مصوبات شورای عالی امنیت ملی بوده است حمله به دولت و تخریب دستاوردهای کشور همصدایی با چه جریانی و ریختن آب به آسیاب چه کسانی است؟ از همه انتظار می‌رود با حمایت از مواضع دولت یکصدا در مقابل ناقضان عهد، ایستادگی و از حقوق خود دفاع کنند».
این متن شدیداللحن و طلبکارانه، بیشتر به حمله گازانبری به منتقدان شبیه است تا یک اطلاعیه!
متاسفانه دولت آقای روحانی چنان برجام را بزرگ و مقدس ساختند که آن را از یک رفتار تاکتیکی در حوزه دیپلماسی، به یک راهبرد مقدس ارتقا دادند. مذاکره و توافق، برای هر کشوری طریقیت دارد؛ یک ابزار مشروط و طرفینی است؛ اما روحانی و تیم مذاکره‌کننده به ریاست ظریف، به خود توافق، اصالت و موضوعیت بخشیدند؛ بنابراین مشتاقانه سراغش رفتند و به نحوی رفتار کردند که گویا حاضر به توافق به هر قیمت و ماندن و اجرای -یکطرفه آن- به هر قیمت هستند!
شورای اطلاع‌رسانی دولت مدعی شده است که «در برجام هیچیک از حقوق، توانایی‌ها و ظرفیت‌های راهبردی کشور مورد مذاکره و معامله قرار نگرفته است». این ادعا در حالی است که دولت یازدهم بی‌آنکه تضمین محکم و غیرقابل تغییری از حریف بگیرد، بسیاری از تعهدات خود را به صورت کاملاً یکجانبه و به گونه‌ای که قابل بازگشت نیست، عملیاتی کرد. خروج بیش از ۱۲ هزار سانتریفیوژ از چرخه غنی‌سازی، توقف تحقیق و توسعه برای غنی‌سازی در فردو، بتن‌ریزی در قلب رآکتور اراک و خروج ۹۷۰۰ کیلوگرم از ده‌هزارکیلوگرم اورانیوم غنی شده زیر ۵ درصد- که طی ده سال با تلاش دانشمندان هسته‌ای کشورمان به دست آورده بودیم- از کشور از جمله این اقدامات است که هزینه‌های سنگینی را در پی داشت.
ادعای برچیده شدن تحریم‌های بین‌المللی در پسابرجام نیز در حالی است که دولتمردان به دفعات اذعان کرده‌اند که تحریم‌ها برداشته نشد. نه تنها تحریم‌ها برچیده نشد، بلکه به جهت دیپلماسی منفعلانه دولت، آمریکا با قوانینی همچون قانون آیسا و قانون کاتسا ۲۰۱۷(مادر تحریم‌ها)، زیرساخت تحریم‌ها را گسترده‌تر کرد. علاوه‌بر این ایران هراسی در پسابرجام به شدت افزایش پیدا کرد. همچنین نه تنها در متن برجام تعبیر «به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی ایران» به کار نرفته، بلکه کاملاً برخلاف معاهده NPT ایران با برجام در جهان برای اولین بار به یک «استثنا» تبدیل شده و علیرغم فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای، حق غنی‌سازی بالاتر از ۳/۵٪ را ندارد و برای غنی‌سازی باید جزییات آن از جمله مکان، زمان و... را به سمع و نظر آمریکا برساند و با موافقت او این کار را انجام دهد.
این اطلاعیه بی ادبانه نشان می‌دهد که دولت همچنان اصرار دارد که دهان منتقدان را ببندد. دولت آقای روحانی ۵ سال ظرفیت‌های عظیم کشور را معطل برجام نگه داشت. این در حالی است که بعد از «امضای توافق به هر قیمت» و «حفظ توافق به هر قیمت»، تقریباً هیچ دستاوردی عاید مردم کشورمان نشد. حال پس از این فرصت سوزی بزرگ و خسارت محض، دولت حتی حاضر نیست از مردم عذرخواهی کرده و این روند خسارت بار را متوقف کند!
** دولت روحانی سعه صدر بالایی در نقدپذیری دارد
«غلامرضا سلامی» مشاور وزیر راه و شهرسازی در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت:
«مجموعه دولت از سعه‌صدر بالایی در نقدپذیری برخوردار است و عملکرد آن در طول پنج سال گذشته نشان داده که باب نقد را به روی کارشناسان باز کرده بدون آنکه تبعاتی برای ایشان داشته باشد...این‌گونه نیست که اگر نقدی به سیاستی شد، فرد منتقد مورد عتاب قرار گیرد».
ادعای سعه صدر بالای دولت از سوی مشاور وزیر راه و شهرسازی در حالی است که آقای روحانی در نشست هم‌اندیشی مدیران ارشد دولت- اول اردیبهشت-در حالیکه از منتقدان خواست که دولت و مدیران دولتی و حتی رئیس‌جمهور را نقد کنند، در پنجاه‌وپنج مین توهین رسمی ثبت‌شده، منتقدان دولت را "ناقص‌العقل" خواند.
حتی حامیان دولت نیز به خوبی می‌دانند که تند خویی و توهین به منتقدان در دولت آقای روحانی به یک اپیدمی تبدیل شده است.
بی‌سواد، بی‌شناسنامه، بی شعور، مزدور، کاسب تحریم، کودک صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس‌آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند، انقلابیون نفهم، یک مشت لات و...تنها بخشی از توهین‌های دولتمردان خطاب به منتقدان است.
این همه اهانت به منتقدان در حالی است که روحانی ۱۲ مردادماه ۹۲ در روز تنفیذ حکم ریاست‌جمهوریشان گفت: «پناه می‌برم به خدا، از بستن دهان منتقدان»!
ناگفته نماند که یکی از مصادیق سعه صدر در دولت، آقای آخوندی-وزیر راه و شهرسازی- است. وی در فروردین ۹۶ در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که گفته بود «ایرباس سوم که به ایران آمده است مرجوعی کشور کلمبیا است، ایا این موضوع صحت دارد؟» گفت «خبرنگار باید یک جُو عقل داشته باشد»! وزیر راه بعد از این سخنان میکروفن خبرنگار را گرفته و قصد پرت کردن آن را داشت و با لحن فریادگونه گفت: «شما حرفه‌ای نیستید و از خبرنگاری سر در نمیارید برید بابا»!
** پول‌های مردم هنوز در حساب بانکی زیباکلام است!
«هوشنگ بازوند» استاندار کرمانشاه در مصاحبه با روزنامه آفتاب یزد گفت:
«مردم به آقای زیباکلام ۳ میلیارد و دویست، به علی دایی حدود ۹ میلیارد تومان و خانم کلباسی هم حدود ۵ میلیارد و دویست پول دادند. خانم کلباسی به منطقه آمده و با خود فرد خوبی را نیز آورده و در ۴ روستا کارش را انجام می‌دهد. در ملاقات‌هایی که با آقای زیباکلام داشتم یکی دو طرح برای انجام در منطقه به ایشان پیشنهاد دادیم. هرطور که این افراد راضی باشند با آنها کنار می‌آییم. معتقدیم که مردم به این افراد اعتماد کرده و ما نباید اعتماد مردم را خدشه دار کنیم؛ اما تاکنون اینها کاری در منطشقه شروع نکرده‌اند».
چندی پیش روزنامه اعتماد در مطلبی نوشته بود: «زیباکلام مردم زلزله زده را با آزمایشگاه اشتباه گرفته است!».
با وجود اینکه مردم شهرهای زلزله زده مثل سرپل ذهاب نیازمند کمک رسانی هستند، زیباکلام هنوز پول‌ها را در حساب شخصی‌اش نگاه داشته است. او پیش از این در مصاحبه‌ای که در این زمینه با روزنامه شرق داشت بیان کرد که می‌خواهد با این پول یک روستای نمونه فرهنگی به نام «دهکده امید» با کتابخانه و خانه فرهنگ بسازد. در این زمینه سیل انتقادات به سمت وی روانه شد که چرا یک استاد دانشگاه شرایط حاد و بحرانی مناطق زلزله زده را درک نمی‌کند و به فکر آرزوهای طول و دراز فرهنگی است.
باید مشخص شود که آیا به طور شرعی و قانونی درست است که مردم پولی با هدف کمک به مردم زلزله زده در اختیار این استاد سلبریتی قرار دهند و وی به جای کمک به مردم بحران زده آن را در حساب خود نگه دارد؟
** طرح ترافیک یا تحریک ترافیک؟
روزنامه دنیای اقتصاد در یادداشتی با عنوان «طرح ترافیک یا تحریک ترافیک؟» نوشت:
«با گذشت کمتر از دو هفته از اجرای طرح ترافیک جدید تهران، علاوه بر اینکه کاهش ترافیک در ساعات پیک محسوس بوده است، اما در عین حال دو ضعف بزرگ این طرح نیز مشهود شده که می‌تواند به جای «کنترل» ترافیک، به «تحریک» ترافیک منجر شود. ضعف نخست طرح ترافیک جدید ارزان‌تر شدن تعرفه ورود به محدوده مرکزی شهر با خودروی شخصی در مقایسه با کرایه آژانس‌های اینترنتی است که به حجم تردد خودروهای شخصی در این محدوده به ویژه در ساعات غیرپیک دامن زده است. ضعف دوم نیز تردد مکرر و طولانی مدت دارندگان مجوز طرح ترافیک در محدوده معابر مرکزی پایتخت به جای استفاده از معابر بیرون از این محدوده برای رسیدن به مقصد است».
در روزهای گذشته، روزنامه اصلاح طلب قانون در مطلبی نوشته بود: «به نظر می‌رسد شورای شهر و شهرداری تهران با اجرای طرح ترافیک به دنبال تأمین منافع مادی هستند تا کاهش آلودگی و ترافیک شهر تهران؛ زیرا این طرح نه‌تنها باعث ازبین رفتن مشکلات نخواهد شد بلکه به نوعی سبب تبعیض میان افراد هم شده و بسیاری افراد که از تمکن مالی برخورداند با پرداخت مبلغ اعلام شده (۳۶۰۰۰) می‌توانند در شهر به راحتی تردد کرده و بقیه افراد که تعدادشان بسیار زیاد است از این حق محروم باشند... با توجه به نقایص طرح پیشنهادی انتظار می‌رفت شورای شهر آن را تأیید نکند اما با رأی مثبت نمایندگان شورای شهر اجرایی شد. به نظر می‌رسد طرح ترافیک سال ۱۳۹۷ که هدف آن جلوگیری از رانت‌خواری و سوءاستفاده افراد بود، نه‌تنها نتوانست این اهداف را محقق کند بلکه در عمل حق استفاده از شهروندان از خودروها را نیز محدود کرده است».
اصلاح طلبان بارها اذعان کرده‌اند که اعضای شورای شهر پنجم تهران به مسائل مهم شهری و خدماتی که برعهده آن‌هاست توجه شایانی ندارند. در حال حاضر، آفت سیاست زدگی، مهم‌ترین مشکل شورای شهر تهران است.
