به گزارش پایگاه عدالت خواهان"درپی انتشار تصویری بریده از مسعود ده‌نمکی کارگردان کشورمان که ادعا شده بود وی را در غائله 88 نشان می دهد، وی با انتشار تصویر زیر نوشت:
وقتی شیطنت یک عکاس سر صحنه فیلم تیتر سایت ها ی مدعی روشنفکری و باعث قضاوت دیگران می شود.
اینجا کوی دانشگاه است نه سر صحنه فیلم باور کنید!
اخلاق کیلویی چند؟
این شتر دروغ پردازی در خانه همه می خوابد دیر و زود دارد سوخت و سوز ندارد !
بعضی ها با سکوتشان آنروز توقع دفاع نداشته باشند. آسیاب به نوبت.
ان الله مع نا.
در همین حال روزنامه جوان نیز طی گزارشی نوشت: دو‌گانه خشونت‌طلبان و اعتدالگرايان يكي از اصلي‌ترين راهبردهايي است كه يك جريان سياسي از نيمه‌هاي دهه 70 آن را در فضاي اجتماعي كشور تئوريزه و اجرا مي‌كرد. «چماقداران» و «لباس شخصي‌ها» اصطلاحاتي بود كه آن زمان به منظور دو‌قطبي‌سازي در فضاي جامعه از سوي روزنامه‌هاي زنجيره‌اي بسيار پر كاربرد بود.
اين رويكرد همچنان در فضاي سياسي كشور براي برخي جريان‌هاي سياسي كاربرد دارد و از اين طريق به دو‌قطبي‌سازي‌هاي كاذب براي سوء‌استفاده‌هاي سياسي دامن زده مي‌شود.
مسعود ده‌نمكي بيش از دو دهه است كه به عنوان يك فعال فرهنگي در عرصه كشور مطرح است. او پيش از ورود موفق و خيره‌كننده‌اش در سينما و فيلمسازي سال‌ها در فضاي مطبوعاتي كشور به شكلي جدي حاضر بود و داستان سختي و مشكلات كار مطبوعاتي در آن دوران را نقل كرده است.
اينكه به تنهايي و در آپارتمان شخصي‌اش اقدام به انتشار هفته‌نامه مي‌كرده و امكانات كم باعث نشده دست به كار فرهنگي و مطبوعاتي نزند.
سال‌ها بعد كه مسعود ده‌نمكي تصميم گرفت سينما را هم تجربه كند خيلي از روشنفكراني كه سينما را ملك پدري خود قلمداد مي‌كردند با حضور او در سينما مخالفت كردند و براي همين عده‌اي تنها راه تخريب او را ترور شخصيت او تشخيص دادند.
بهترين كار هم اين بود كه به او برچسب چماقداري بزنند اما توفيقات سينمايي او در رقم زدن ركورد بيشترين مخاطب براي فيلم اخراجي‌ها سبب شد تيغ ضد انقلاب و شبهه روشنفكران مقداري كند شود.
ده‌نمكي بيش از دو دهه با سري فيلم‌هاي اخراجي‌ها و فيلم رسوايي در صدر فيلمسازاني قرار داشت كه آثارش به سينماي مرده و بي‌روح ايران رونق مي‌بخشيد.
هر‌چند سينماي او دقيقاً آن چيزي نبود كه متر و معياري براي سينماي انقلاب باشد اما از آنجا كه او نبض تماشاگر را شناخته بود و برخي مضامين و موضوعات كه مسئله جامعه بود را به شكلي عامه‌پسند و همه فهم در آثارش بيان مي‌كرد، اغلب مورد حمايت دوستداران سينماي انقلاب واقع مي‌شد.
اين روزها انتشار تصويري از پشت صحنه فيلم اخراجي‌ها دستاويزي براي حمله مجدد به اين سينماگر انقلابي شده است، تصويري كه البته ربطي به وقايع تلخ تير سال 78 ندارد ولي ضدانقلاب كه از هر دستاويزي براي دروغ‌پراكني استفاده مي‌كند از آن براي تخريب چهره فيلمسازي انقلابي بهره برده است.
دروغ‌هاي سايت‌ها و كانال‌هاي ضد انقلابي چون آمد‌نيوز كه با توسل به قلب واقعيت رخ مي‌دهد بي‌شك مخاطبان آزاديخواه اين مجموعه‌هاي مرتبط با دشمنان ملت را از وزن صداقت و نيات آنها آگاه مي‌سازد.
مسعود ده‌نمكي را بايد يكي از معدود افرادي دانست كه بيش از دو دهه پيش متوجه اهميت فرهنگ در بسط و گسترش تفكر انقلاب اسلامي شد و همه بضاعت خود را به كار برد تا گوشه‌اي از خلأ فرهنگي گفتمان انقلاب را پر كند و الحق والانصاف كارنامه او نشان مي‌دهد كه در اين عرصه موفق عمل كرده است.
ديروز جهت آتش رسانه‌اي دشمن به سمت اين كهنه سرباز آتش به اختيار عرصه فرهنگ انقلاب نشانه رفت. تاريخ نشان داده تير ضد انقلاب معمولاً در چنين مواقعي با هوشياري جبهه خودي كمانه مي‌كند.
