تنها بخش مراقبت‎های ویژه نوزادان گلستان پاسخگوی مراجعان نیست

به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان"ساعت از 14 گذشته و وقت ملاقات فرا رسیده است، از نگهبان بیمارستان سراغ بخش PICU را گرفتم. درب بخش را نشانم داد که از خیابان اصلی فقط سه متر فاصله داشت. وارد سالن شدم؛ راهرویی کم عرض به طول پنج متر که تعدادی از والدین نوزادان، در آن ایستاده بودند.

در انتهای راهرو یک دستشویی عمومی قرار داشت! در سمت راست یک پنجره بزرگ شیشه‎ای و یک درب بود که کارگران در آنجا مشغول بنایی بودند. سمت چپ هم درب PICU واقع شده بود که فاقد درب جانبی بود و شیشه‎های درب اطاق را از پشت با ملحفه یکبار مصرف و کاغذ پوشانده بودند.

بر روی در حتی یک عبارت «ورود ممنوع» یا « فقط پرسنل» هم به چشم نمی‎خورد. دردمندانه اینکه پزشکان، پرسنل، خدمه و والدین بدون رعایت مسائل بهداشتی و حفاظتی با کفش‎های خودشان وارد این بخش می‎شدند!

این مختصات تنها بخش PICU بیمارستان تخصصی کودکان در استان گلستان است که متاسفانه از نظر فیزیکی و رعایت اصول بهداشتی در پائین‎ترین سطح قرار دارد.

فرزندآوری، نیازمند امکانات است

در چند سال اخیر که آژیر خطر کاهش جمعیت جوان کشور و سالخورده شدن جامعه به صدا درآمده، مسئولان ارشد نظام نسبت به بروز این پدیده حساسیت نشان دادند و مسئله جمعیت به عنوان یک مسئله ملی مطرح شد. تا جایی که مقام معظم رهبری نیز در این خصوص حمایت از سند جمعیتی دستوراتی را صادر فرمودند. بدون شک کاهش نرخ باروری و به دنبال آن کاهش جمعیت کشور تبعات ناگوار زیادی به همراه خواهد داشت. فلذا همه کارشناسان و متخصصان علوم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، پزشکی به این اجماع رسیدند که سیاست‎های کاهش نرخ باروری باید متوقف شده و با تدوین قوانین شفاف و اجرایی راه برای افزایش جمعیت در کشور هموار شود.

به همین منظور نیز یک مجموعه 25 بندی از سیاست‎های تشویقی فرزندآوری تدوین شد که بخش‎هایی از آن در حال اجراست. در طرح تحول نظام سلامت نیز به این مقوله توجه ویژه‎ای صورت گرفته است و در یک کلام مقدمات افزایش جمعیت به صورت جدی در کشور کلید خورده است.

اما با وجود اراده جمعی و ملی در خصوص افزایش نرخ باروری در کشور، متاسفانه در برخی استان‎ها امکانات پزشکی ویژه نوزادان از لحاظ سخت افزاری و نرم‎افزاری به هیچ عنوان متناسب با جمعیت استان نیست و زیرساخت‎ها و امکانات موجود، در پائین‎ترین سطح ممکن است.

به عنوان مثال در استان گلستان با جمعیتی قریب به 2 میلیون نفر تنها یک مرکز PICU (بخش مراقبت‎های ویژه نوزادان) وجود دارد که به هیچ عنوان پاسخگوی نیازمندان به این بخش نیست و در اکثر موارد والدین باید بیماران خود را به استان همجوار انتقال دهند.

دردمندانه‎تر اینکه همین بخش نیز از نظر بهداشتی و اصول مراقبتی در سطح مطلوبی قرار ندارد و اکثر خانواده‎های گلستانی که فرزنداشان را در این بخش بستری کرده‎اند، رضایت چندانی ندارند.

مکان نامناسب PICU

کسانی که اندکی از علم پزشکی آگاهی دارند نیک می‎دانند که بخش PICU یکی از حساس‎ترین بخش‎های بیمارستانی است و کودکانی که در این بخش نگهداری می‎شوند یا نارس هستند و یا نیاز به مراقبت‎های ویژه‎ای دارند و کمترین بی‎احتیاطی و عدم رعایت مسائل بهداشتی و مراقبتی باعث تشدید بیماریشان می‎شود.

حال سوال اینجا است که چرا در مجاورت درب چنین بخش حساسی در بیمارستان تخصصی کودکان در گرگان، دستشویی عمومی تعبیه شده است و یا اینکه چطور این درب بدون کنترل توسط همه افراد قابل باز و بسته شدن و عبور و مرور است! اجرای عملیات تخریب و ساخت و ساز (همراه با تولید سر و صدا و ایجاد گرد و غبار)، در کنار چنین بخشی با وجود بستری بودن نوزادان نارس یا مبتلا به بیماری‎های تنفسی نیز، از دیگر نکات مبهم این ماجرا است!

برخورد غیرمسئولانه پزشک معالج و برخی مسئولان

ح. محمدی یکی از افرادی که دو فرزندش در بخش PICU بیمارستان طالقانی گرگان بستری هستند، در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در گرگان گفت: «با وجود اینکه در هفته گذشته این بخش دارای تخت خالی PICU بود، ولی مسئولان بخش از پذیرش یکی از دوقلوهای من امتناع کرده و به ما گفتند ما برای هر خانواده نمی‎توانیم بیش از یک تخت در PICU اختصاص بدهیم و شما باید یکی از بچه‎ها را به بیمارستان دیگری منتقل کنید!»

وی که به شدت از رفتار غیر مسئولانه پزشک معالج فرزندان خود و برخی مسئولان دانشگاه علوم پزشکی استان و همچنین وضعیت بهداشت و مراقبت از بیماران، ناراضی بود، عنوان کرد: «امروز در اثر وخامت حال فرزند دومم، به ناچار او را به این بخش منتقل کردند. شاید برای پرسنل بیمارستان، به واسطه برخورد مستمر و دائم با بیماران، مقولاتی نظیر بیماری، درد، خونریزی، تحمل درد و حتی مرگ افراد امری عادی و طبیعی تلقی شود؛ ولی آنها باید متوجه این موضوع باشند که بچه‎هایی که به عنوان بیمار نزد آنها امانت هستند، پاره‎های تن و جگر گوشه‎های ما هستند و ما حاضر هستیم برای سلامتی فرزندانمان هر سختی را تحمل کنیم و مردم شایسته اینگونه رفتار نیستند.»

وی که سه هفته هر شب در جلوی بیمارستان در داخل خودروی شخصی‎اش خوابیده است، از مسئولان بیمارستان و دانشگاه علوم پزشکی و همچنین متولیان استان خواستار حمایت بیشتر از بیماران و همراهان آنها و ارائه خدمات بیشتر شد.

پایان سخن؛

بدون شک رئیس بیمارستان و مسئولان تحت امر ایشان بیش از هر فرد دیگری از اهمیت لزوم رعایت بهداشت و رعایت مسائل مراقبتی و جانمایی مناسب بخش‎های بیمارستان آگاهی کامل دارند و سخن در این مورد زیره به کرمان بردن است.

نکته قابل ذکر دیگر اینکه افرادی که فرزندان آنها در بخش‎های مختلف بیمارستان‎ها بستری هستند، به دلیل مصائب و مشکلات روتین بیمارستان‎ها و مسائل جانبی دیگر (دوری از خانواده، هتلینگ نامناسب، نبود امکانات رفاهی و ...)، از نظر روحی و روانی تحت فشار شدید هستند و در کنار برخورد حرفه‎ای مناسب، نیاز به حمایت روانی و معنوی نیز دارند.

جا دارد مسئولان بیمارستان ضمن رعایت اصول حرفه‎ای و پزشکی، شرایطی را فراهم سازند که والدین به جز تحمل فشارهای ناشی از درد و رنج بیماری فرزندانشان، رنج دیگری متحمل نشوند.

در پایان امیدواریم طرح تحول در نظام سلامت فقط منجر به کاهش پرداختی‎ها توسط مردم و بالا بردن دستمزد پزشکان نشود و در خصوص تجهیز بیمارستان‎ها، گسترش زیرساخت‎ها، توسعه امور زیربنایی و سخت‎افزاری در بیمارستان‎های استان و همچنین رعایت همه جانبه اصول حرفه‎ای و پزشکی نیز تمهیداتی اندیشیده شود.

------------------------------

گزارش از وحید حاج‎سعیدی