تلف شدن 6 قلاده پلنگ از ابتدای سالجاری تاکنون

به گزارش عدالت خواهان گلستان"امیر حسین داداشی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود:یک قلاده پلنگ در اردیبهشت ماه سالجاری در پنج کیلومتری تونل جاده جنگل گلستان به سمت بجنورد به دلیل برخورد با کامیون تلف شد، همچنین یک قلاده دیگر در مهرماه به علت وجود ساچمه های زیاد در بدنش از بین رفت.

وی ادامه داد: دو قلاده پلنگ نیز در دی ماه یکی در جاده ترانزیت جنگل گلستان به علت برخورد با خودروهای عبوری و دیگری در بندر گز با ضربات چاقو و تبر کشته شدند.

داداشی افزود: در بهمن ماه نیز یک قلاده پلنگ در خراسان شمالی به علت کهولت سن و یک قلاده نیز در اسفندماه که برای عمل جراحی بیهوش شده بود دیگر به هوش نیامد، تلف شدند.

رییس اداره هماهنگی و ساماندهی امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست گفت: همچنین دو لاشه پلنگ یکی در بافق کرمان و دیگری در گلستان کشف شد که پوسیده بودند.

داداشی افزود:آمارها نشان می دهد از سال 2007 تا 2011 حدود 71 قلاده پلنگ در کشور تلف شده است که از این تعداد 18 درصد به علت تصادفات جاده ای، 70 درصد شکار و طعمه های سمی و بقیه به علت دلایل مختلف تلف شدند.

وی تاکید کرد: پلنگ جزو گونه های در خطر انقراض است که درسازمان اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) نیز جزو گونه های در خطر انقراض به ثبت رسیده است.

پلنگ ایرانی با نام علمی Panthera pardus saxicolor بزرگترین یا یکی از بزرگترین زیرگونه های پلنگ است که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران ' در معرض خطر انقراض' IUCN قرار دارد.

این پلنگ در اکثر نقاط ایران یافت می شود اما اندازه ها و رنگ آن ها با هم تفاوت قابل توجهی دارند. به طور کلی طول بدن پلنگ های بالغ به ۱۶۰ و گاهی تا ۱۸۰ سانتی متر می رسد و طول دم آن ها ۱۱۰ سانتی متر است. وزن این پلنگ هم تا ۹۰ کیلوگرم و ارتفاع آن تا شانه تا ۷۵ سانتی متر می رسد.

ایران مهمترین زیستگاه پلنگ در خاورمیانه است و جمعیت مناسب پلنگ در این کشور امکان بقای گروه های کوچک این حیوان در قفقاز، شرق ترکیه و احتمالا ترکمنستان را از راه مهاجرت های بین مرزی افزایش می دهد، با این حال تراکم جمعیتی پلنگ در ایران بسیار پایین است.

اصلی ترین تهدید پیش روی بقای این حیوان جدا شدن زیستگاه ها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه های مختلف این حیوان است که معمولا به تشکیل گروه های بسیار کوچک منجر شده است، به طوری که در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرنده بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.

کاهش طعمه بر اثر شکار انسان ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت های انسانی و از میان رفتن زیستگاه (شامل چیدن گیاهان و قارچ های خوراکی، ساخت معدن، جاده سازی، جنگل زدایی، آتش سوزی و چرای دام) عواملی ا ست که منجر به تکه تکه شدن زیستگاه های حیوان شده است.

انواع بز کوهی، گوسفند وحشی، مرال و شوکا طعمه های اصلی پلنگ هستند که به شدت کاهش یافته اند و این امر تاثیر منفی بر جمعیت این حیوان گذاشته است.