به گزارش پایگاه عدالت خواهان" «پارس»- شاید سخت‌ترین شرایط بین روسای جمهور دوره‌های اخیر را امروز حجت الاسلام حسن روحانی داشته باشد.
گذشته از اینکه روحانی باید بخش اعظم آرایش را نه متوجه به خود بلکه ثمره «رییسی هراسی» متولد شده در آن سوی آب و پرورش یافته این سوی آب بداند، اما مهمتر اینکه او امروز با یک جبهه عظیم مردمی با پشتوانه رأی شانزده میلیونی مواجه است که به چند دلیل کار را برای روحانی سخت کرده‌اند.
اولاً این جریان ماهیت و عقبه ایدئولوژیک دارد و حول محورهای مهمی چون «عدالتخواهی و فسادستیزی» شکل گرفته و او به‌خوبی درک می‌کند که چنین مردمی تفاوت فاحش دارند با رأی فلان قومیت یا گروه خاص که به‌دلیل عبور روحانی از خط قرمزهای نظام به او رأی داده‌اند، ثانیاً این سیل عظیم مردمی یک محوریت قوی و مقبول دارد که اهداف جریان را به‌خوبی در عملکرد و سابقه خود متجسم کرده، ثالثاً وحدت و انسجام درونی این جریان پس از ائتلاف قالیباف و رییسی به حدی رسید که به سختی می‌توان در تاریخ انقلاب برای آن بدیلی پیدا کرد.
خب علی القاعده وجود چنین جریانی باید کمک کار و یار و همراه دولت باشد، اما از آنجایی که روحانی در چهارسال گذشته نشان داد در مقابل منتقدان موضعی سخت و تند دارد و در اولین نطق تلویزیونی خود هم با ادبیاتی نامناسب آنان را خطاب قرار داده، پیش بینی می‌شود که مواجهه‌ای سنگین بین جریان دولت و جبهه عظیم مذکور شکل بگیرد.
اما گذشته از این توصیفات در کف میدان از هم اکنون می‌توان این مواجهه را مشاهده کرد.
اگر شورای نگهبان با وجود حجم زیاد گزارشات تخلف انتخابات را تأیید کند؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم روحانی در جایگاه رییس جمهور دوازدهم نشسته و موظف است به وعده‌هایی که مطرح کرده و اتفاقاً کم هم نیستند عمل کند. اینجاست که وظیفه خطیر جریان نیروهای انقلابی مشخص می‌شود.
هرچند مطالبه گری و نقادی باید در مردم کوچه و بازار وجود داشته باشد اما قطعاً آنکه این روند و جریان مطالبه گری را باید کلید بزند و موتور محرک جامعه باشد، همان هسته‌های کار تشکیلاتی مؤمن و انقلابی هستند که با استفاده از ظرفیت‌های اجتماعی و مردمی تنور تبلیغات انتخابات را گرم کردند.
امروز ما در مسند نقاد و روحانی در جایگاه عامل نشسته و بدیهی است که عامل باید به نقاد پاسخ بدهد!
روحانی آنقدر در این دوره انتخابات وعده‌های گوناگون مطرح کرده که برای چهارسال آینده فقط کافی است وعده‌هایش را مطالبه کرد و اجازه نداد که این «خروار وعده‌ها» پشت نطق‌های از پیش نوشته شده و کنایه‌های آشنایش گم شود!
زبان سخن ما با حسن روحانی زبان رقم و آمار است. او قول داده که سالانه بیش از 900 هزار شغل ایجاد کند، آن‌ها قول داده‌اند که فقر کامل و کارتن خوابی و کودکان کار را به کلی برچینند، او قول داده که مشکل ریزگردهای جنوب را حل کند و هزار وعده و وعید دیگر!
امروز باید در هر شهری و در هر تشکیلاتی و در هر رسانه‌ای، تابلوهای زمان شمار برای عملی شدن وعده‌های دولت به راه انداخت...
