به گزارش پایگاه عدالت خواهان" دولتی باید در سال اول خود پس از انتخابات از دستاوردها و تحقق وعده هایش بگوید حالا با وخیم شدن وضعیت اقتصادی کشور در محاصره‌ی انتقادات و فشارهای طرفداران خود قرار گرفته است. بسیاری از اصلاح طلبان که کورکورانه «تکرار کردند» حالا مصاحبه می کنند که دولت فعلی و کابینه توان مدیریت کشور را ندارد، در نتیجه یا استعفا دهد و یا حداقل تیم اقتصادی و وزرای خود را عوض کند.
به گزارش رجانیوز: حسین موسویان یک از همین افراد است. او که دبیر کمیته سیاست خارجی شورایعالی امنیت ملی در سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴ (یعنی زمانی که آقای روحانی به عنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی بوده و همچنین عضو و سخنگوی تیم مذاکرات هسته ای در سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ که مسئولیت پرونده هسته ای را آقای روحانی به عهده داشته و آقای ظریف نیز عضو تیم مذاکره کننده بوده چندی پیش در یک مصاحبه پیشنهاد جنجالی و مهمی را مطرح کرد.
او که از مدافعان سیاست های حسن روحانی در سال های طولانی و حتی مذاکرات منتهی به برجام بوده است با انتقاد از کسانی که مذاکره مستقیم با آمریکا را مطرح کرده اند با پیشنهاد استعفای حسن روحانی به عنوان راه حل برای عبور از شرایط اقتصادی مورد توجه قرار گرفت.
موسویان گفت: «برای ایجاد اجماع و وحدت داخلی نیاز به درک درست از شرایط داخلی و خارجی کشور، فداکاری و ازخودگذشتگی است.»
وی در ادامه منظورش از فداکاری و ازخودگذشتگی را به طور واضح تری شرح داد و خواستار استعفای دولت شد: «بزرگان نظام باید قبل از هرچیز دراین مورد چاره‌اندیشی کنند؛ حتی به قیمت یک خانه‌تکانی اساسی در دولت یا حتی استعفای دولت فعلی و برگزاری انتخابات زودرس، زیرا استمرار وضع فعلی تا 2سال دیگر، ممکن است موجب لطمات غیرقابل جبران شود.»
اما مطرح شدن ماجرای استعفای حسن روحانی آن هم از بدنه اصلاح‌طلبان ترس و نگرانی را بر دولتی ها و ارتزاق کنندگان از این دولت در برداشت.
همین امر باعث شد تا دولتی ها و حامیانی که تحمل استعفای دولت و اعلام علنی شکست سیاست های آن را ندارند دست به کارشوند. این دسته از دولتی ها که به نظر می رسد خودشان هم دارای اختلاف نظرات وسیع هستند تصمیم گرفتند یا مشکلات پیش آمده را انکار کنند، یا با فشار رسانه ای خواستار اصلاحات در بدنه دولت شوند و یا مردم را از عواقب نبودن روحانی بترسانند!
ظریف که با توهم کسب دستاوردهای اقتصادی مسئولیت عقب نشینی های تاریخی در مقابل آمریکا را برعهده داشت و با شکست برجام هم حاضر نشد از کار خود استعفا دهد امروز در یک سخنرانی به دفاع از دولت در مقابل مطالبه کناره گیری روحانی پرداخت.
او در جمع فعالان اتاق بازرگانی ایران در صحبتی که به نظر می رسد پاسخ به درخواست استعفای دولت توسط رفیق دیرین خود و روحانی(یعنی موسویان)بوده است آنها را از ایران بدون روحانی ترساند(!) و گفت: « خیال نکنید که اگر آقای روحانی رفت و اصولگرایان آمدند موفق می‌شوند!»
جهانگیری ونوبخت هم مانند خود روحانی سعی دارند تا با حربه انکار به سراغ فاجعه اقتصادی بروند. رئیس جمهور چندی پیش گفته بود:« گرانی‌های اخیر دلیل اقتصادی ندارد و جنگ روانی است.»
شهباز حسن‌پور، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در خصوص جلسه غیرعلنی امروز مجلس با دولتی ها به نقل از جهانگیری گفت: « جای نگرانی درباره مسائل اقتصادی و وضعیت معشیتی مردم نیست» این صحبت ها همراه با بی عملی دولت نشان از راهبرد انکار مشکلات توسط دولت دارد.
اما رسانه های حامی دولت هم یا سر در برف کرده و به موضوعات حاشیه ای می پردازند و یا موضوع تغییرات در تیم اقتصادی دولت را پیگیری می کنند تا احتمالا کار به مساله استعفای روحانی کشیده نشود.
یک از این رسانه ها در انتقاد از دولت نوشته است: «گویا مملکت را به شوخی گرفته اند...کجای دنیا رانت فروش 380هزار سکه توسط 50نفر افشا می شود و کک دولتش گزیده نمی شود. چرا رانت‌خواران سکه های نجومی و حامیانش را معرفی نمیکنید؟ دولت از چه نگران است که تیم اقتصادی را تغییر نمی دهد؟ تا کجای این دره هولناک باید رفت تا حضرات فکری نو برای حل بحران کنند؟»
این رسانه حامی دولت با ذکر نا به‌سامانی‌های وسیع اقتصادی و بی‌کفایتی دولت از تغییرات در تیم اقتصادی دولت حمایت کرد و نوشت: «در این شرایط، سوال قابل تاملی اذهان را به خود مشغول می کند؛ دولت و رییس جمهور چرا هیچ تغییری در تیم اقتصادی خود به وجود نمی آورند؟ تیم اقتصادی فعلی، ظاهرا تیمی با چند فرمانده و چند عضو بدون اختیار است. باید وضعیت کشور به کدام فاجعه نزدیک شود تا بر اساس آن بتوان صحبت از تغییر در جایگاه هایی که اکنون در اختیار نوبخت، نهاوندیان، کرباسیان، نیلی، سیف، شریعتمداری و سایر اعضای تیم اقتصادی دولت است، به میان کشید؟»
حالا باید دید آیا انکارکنندگان مشکلات اقتصادی کشور باز هم دلار هشت هزارتومانی و سکه نزدیک به سه میلیون تومان و تورم لجام گسیخته مسکن و خودرو را نادیده می گیرند و یا به تغییر تیم اقتصادی دولت می پردازند؟ به نظر می رسد استعفا محال ترین گزینه ای است که شکست خوردگان سیاسی اصلاح طلب به آن فکر می کنند و حاضر نخواهند شد صندلی های قدرت خود را رها کنند. اما هر چه هست اصلاح طلبان صاحب مقام و قدرت در کشور تاکنون نتوانسته اند راهی برای رفع مشکلات کشور و توجیه ناکارآمدی های خود پیدا کنند.
