فائزه هاشمی، در جایی مطرح می کند که پدرش زنان را به عنوان 50 درصد جامعه می دید که بایستی در حوزه سیاسی فعال شوند و جریان اصلاح طلب هم برای جلب توجه آنان بایستی برنامه ریزی مهمی انجام دهد.
اخیرا اصلاح طلبان بازهم به شعار حضور زنان در پست های حساس پیله کرده‌اند. شعاری نخ نما شده و بی نتیجه در این جریان که با شکست و تحقیر همیشگی روبرو بوده است. درواقع در این برهه حساس برای اصلاح طلبان که همه شعارهایشان در دولت و مجلس بر زمین مانده است و عملکرد ضعیفی از آنان شاهد بوده‌ایم برخی از اعضای این جریان سیاسی به شعار وزیرزن متوسل شده اند. شعاری که پیشتر در اوائل دولت دوازدهم هم مطرح بود و اصلاح طلبان به این در و آن در زدند که لااقل یکی از وزرای کابینه روحانی زن باشد اما این موضوع با بهانه های جالب توجهی انجام نشد.
زنان اصلاح طلب عدم تحقق این شعار را یک تحقیر بزرگ یاد کردند. روزنامه شرق در این باره می نویسد: «آنچه برای شما آرزوست، برای ما خاطره است». این واکنش اصولگرایان ( به تلاش اصلاح طلبان) است وقتی در تمام این سال‌ها تلاش کردند یک وزیر زن را در کابینه دولتی بچینند که تمام تلاششان را برای آمدنش کرده بودند.»
«طیبه سیاوشی»، عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با همین روزنامه درباره لزوم توجه به این مطالبه می‌گوید: ما مشخصا روی یک مطالبه بزرگ زنان یعنی وزیرشدن یک زن تلاش می‌کنیم. درحال‌حاضر در شرایطی به سر می‌بریم که وعده‌های داده‌شده به مردم محقق نشده است. خیلی از وعده‌ها چنین شرایطی دارند؛ ازجمله بحث وزارت زنان یا دادن پست‌های کلان مدیریتی به زنان که آقای روحانی قولش را به زنان داده بودند و برای همین در زمان کارزار انتخاباتی انبوهی از زنان در نشست‌های سیاسی او شرکت می‌کردند. زنان فکر می‌کردند روحانی پشت این مسئله می‌ایستد.
اصلاح طلبان حالا دوباره بر روی این خواسته خود بعد از اینکه به طور غیر قابل باوری «سید محمد بطحائی» وزیر سابق آموزش و پرورش این وزارتخانه را ترک کرد، پافشاری می کنند. چند تن از زنان اصلاح طلب دوباره از روحانی خواسته اند حداقل که یک وزیر زن برای کابینه انتخاب کند. برای این منظور هم یکی از نمایندگان زن مجلس را گزینه مناسبی معرفی می کنند.
اما نکته انحرافی این ماجرا اینجاست که اصلاح طلبان وقتی خودشان می توانستند دست به انتخاب مدیر زن بزنند از این موضوع اجتناب کردند. ماجرای انتخاب شهردار تهران در دوره پنجم شورای شهر تهران به خوبی تایید کننده این قصور اصلاح طلبانه است. حالا که ماجرای «محمد علی نجفی» در صدر رسانه‌هاست بسیاری به یاد می آورند که در همان زمان این جریان سیاسی یک کاندیدای زن برای شهرداری معرفی کرده بود. البته خود این کاندیدا بعدها اعتراف کرد که کاندیدای نمایشی بوده است و برای گرم کردن تنور انتخابات به طور فرمایشی نامزد شده است.
روزنامه آفتاب یزد (شنبه ۷ خردادماه سال ۹۶) در گزارشی با عنوان «مورد عجیب الهه کولایی؛ تصمیم نمایشی شورای شهر درباره شهردار شدن یک زن» نوشت: «الهه کولایی، فعال سیاسی اصلاح طلب که نامش در میان هفت گزینه نهایی شهرداری تهران دیده می‌شود، این روزها روایت متفاوتی از عنوان شدن نامش برای جانشینی قالیباف دارد... کولایی جملات دقیق‌تری به زبان آورد که می‌تواند تأسف آور باشد. وی خاطر نشان کرد که در ابتدا صرفاً قرار بود نقشی ویترینی برای روند انتخاب شهردار در شورای شهر ایفا کند و نمایندگان شورای نفره فکر نمی‌کردند او این اندازه ماجرای شهردار شدن را جدی بگیرد و برنامه‌های کلان مدیریت شهری ارائه کند.»
بعدها برای انتخاب مجدد شهردار تهران دوباره از یک زن به عنوان کاندیدا نام برده شد. «معصومه ابتکار» زن اصلاح طلبی بود که گفته شد به عنوان کاندیدای شهرداری تهران یکی از گزینه های مطرح است. اما خود ابتکار این موضوع را از بیخ و بن منکر شد.
وی در این باره بیان کرد: «اینکه نام من به عنوان یکی از گزینه های شهرداری تهران مطرح شده است، موضوع مهمی نیست و شهردار شدنم تنها در حد یک شایعه است.برای این موضوع تنها کاری که صورت گرفته این است که استعلامی از سوی جمشید انصاری معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور گرفته شده است ولی اصلا جدی نیست.من تمایل چندانی ندارم که درباره شهردار شدن سخنی بگویم. اما ظاهرا نام من جزو فهرست ۱۲ نفره معرفی شده برای شهرداری تهران است.»
حالا اصلاح طلبان در شرایطی که مردم از لحاظ تامین مایحتاج اولیه زندگی خود در مضیقه هستند و بحث معیشت به عنوان اولین و اصلی ترین دغدغه این روزهای جامعه مطرح است، با تاکتیک تغییر و جابه جایی اولویت‌های جامعه سعی دارند دوباره شعارهای دسته چندمی اصلاح طلبی را داغ کنند. موضوعی که حالا نه مردم به آن توجهی می کنند نه حتی خود اصلاح طلبان به آن اعتقادی دارند و تلاش‌های تقلا گونه آخر را برای این موضوع بکار بسته اند.
