هاشمی رفسنجانی مدتی پیش طی سخنانی در دیدار با اصحاب فرهنگ و هنر که در کتابخانه ملی برگزار شد گفت:
"من می دانم رهبری راضی نیستند از اینکه ایشان بگویند سال فرهنگ، ولی عساکری پیدا شوند که فقط دنبال این باشند که مثلا یک کسی که خوب می خواند، او را از میدان در بکنند. یا کسی _ خانمی_ که قیافه زیبایی دارد او را نگذارند پیدا شود و امثال اینطور چیزها، این حالت پیش می آید.مناظر خوب را از دست مردم بیرون بکنند. این تصورات منفی در اصل دین ما آمده وگرنه اینها چیزهایی نیست که ما فکر می کنیم که امروز ما داریم می گوییم. اینها چیزهایی است که در زمان خود پیغمبر امده است."
رجانیوز-این برای چندمین بار بود که هاشمی مواضعی در تضاد صد و هشتاد درجه ای با سخنان گذشته خود اتخاذ می کرد. پیش از این و طی چندین سال گذشته نیز مواضع متفاوت و متناقض او راجع به آزادی، نقدپذیری، بیان برخی خاطرات و تحلیل های نادر و متناقض از سیره امام(ره) خبرساز شده بود..
این سخنان هاشمی در حالی بود که با مروری بر مواضع و سخنان او طی دو دهه گذشته، مصادیق متعدد و متناقضی با سخنان این روزهای او می توان یافت. به عنوان نمونه هاشمی در روز 12 اردیبهشت ماه 1365 با اختصاص بخشی از خطبه نماز جمعه به مساله خانواده و حجاب و عفاف، به انتقاد از رواج الگوهای غربی در بین خانواده ها پرداخته و در یک رویکرد عجیب و غیرقابل قبول درباره بدحجاب ها چنین میگوید: "ما الان افرادی را می بینیم و هرقدر نصیحت می کنیم و از طریق تقوا می‌خواهیم به این محیط سالم برسانیم هنوز یک مقاومتهای منفی هست و خانمهایی متاسفانه پس از هفت سال از انقلاب هنوز به این راضی اند که مقداری از مویشان بیرون باشد. تا به حال با اینطور افراد خیلی با نصیحت و موعظه برخورد کرده ایم و هنوز هم بعضی از شهرهای بزرگ این بلیّه را دارند و در بعضی مغازه ها اینگونه مسائل ترویج می شود و در بعضی ادارات هنوز خوب مراعات نمی شود و اینها خطرناک است و فکر می کنم که پس از هفت سال تحملمان ما هم تمام بشود. مردم حزب الله چندبار طغیان و دیدیدکه در خیابانها ریختند و از همین تریبون نمازجمعه، وزیرکشور و دیگران خواهش کردند و به آنها وعده دادیم که اینها خودشان آدم می شوند و باز میبینیم که مثل اینکه اینها یک مقدار احتیاج به خشونت دارند."
هاشمی با خبردادن از طرح شورای عالی قضایی برای مبارزه با بدحجابی گفت: "البته شورای عالی قضائی یک پیشنویس لایحه ای را تهیه کرده و ما قبلا به حزب الله وعده داده بودیم که عمل می کنیم و مقدماتش را فراهم کرده اند و همین روزها به مجلس می آید. این لایحه در نظر گرفته است که اردوگاههایی در مناطقی در نظر بگیرند برای بازسازی خانم ها و آقایانی که دچار مرحله ای از فساد اخلاق هستند.
هاشمی در تشریح و دفاع از این لایحه میگوید: "فکرشده که اینها نوعا آدمهای مرفهی هستند که درد مشقت کار و این حرفها را نچشیده اند و با پولهای بادآورده ای که یا شوهرشان دزدیده یا خودشان می دزدند یا به ارث رسیده و یا از چیزهای دیگر، دیگر اینجوری بار آمده اند. و فکرشده که در هر منطقه ای یک اردوگاه برای اینها درست کنند و در آن اردوگاه وسایل کار بگذارند، معلمین اخلاق نیز درآنجا بگذارند. احکام دادگاه! یعنی همین جوری نیست که از خیابان بگیرند و به آنجا ببرند. کسانی که اینجوری می کنند تحویل دادگاه های فوری می دهند و دادگاه ها اینها را محاکمه می کنند و اگر دیدند که مداومت بوده، اینها را تحویل به اردوگاه می دهند. تعیین هم می کنند 3ماه، 2ماه، 5ماه، یکسال، دوهفته آنجا بماند درس بخوانند و کار هم بکنند. خرجشان را هم باید خودشان در آنجا بدهند، چون اینها نوعا از قشر مرفه هستند. یا آنجا کار بکنند و خرج خودشان را بدهند، یا اینکه در همانجا نخواستند کار بکنند – چون شورای نگهبان که اجباری نی گوید اینها باید کار بکنند، آزادی است- بنابراین اساس آنها بروند آنجا بنشینند و خرجشان را هم شوهرانشان باید بدهد، دولت خرجی به اینها نخواهد داد."
هاشمی همچنین در شرح همه جانبه بودن این طرح می گوید: "ضمنا کسانی که در مغازه ها و دستفروشی ها اینها را تشویق می کنند که اینجور باشید و کسانی که اینجور لباسها را وارد می کنند و کسانی که به نحوی ویدئو و نوار وارد می کنند و می آورند؛ همه توی این مجموعه خوابیده. ان شاء الله وقتی این قانون به مجلس آمد و بحث هایش را شما نیز از تریبون مجلس خواهید شنید. آن موقع مقصر خودشان هستند."
رفسنجانی در پایان خطبه نمازجمعه خود راجع به دلایل سیاسی برخی بدحجابی ها گفت: "ببینید من بارها در این بحثم گفتم که به اینها اهانتِ مرگ بر بی حجاب و اینها نکنید، بذارید اینها کم کم بفهمند، اما نمی فهمند. بعضی هایشان عناد دارند، بعضیهایشان اصولا ضد انقلاب هستند. یعنی چون با انقلاب مخالف هستند اینجوری می‌کنند که بگویند ما با انقلاب نیستیم. به هرحال مطمئن باشید که از این به بعد ان شاء الله با آمدن قانون که حرکت قانونی باشد، دیگردر جمهوری اسلامی ما تحمل نمی کنیم که برای تضعیف خانواده و تضعیف رابطه زن و شوهر و تضعیف رابطه بچه و مادر، تضعیف خواهر و برادر و به هم زدن این نهاد مقدس، افراد لاابالی و هوس باز بتوانند مصلحت این جامعه را به بازی بگیرند." (تکبیر نمازگزاران)
این سخنان هاشمی در حالی است که او 5 سال بعد در سخنانی متضاد با سخنان گذشته اش در پرسش و پاسخ با دانشجویان راجع به برخورد با بدحجابی میگوید: "دیگه حالا شما اگر بخواهید بگید که باید چطور باشد و چطور نباشد، یا توی خیابون از نظر شما خانم با حجابی ، حجابش مناسب نباشد، اینکه در اسلام هم نیست که ما بتوانم اینها را به خاطر این حالت مثلاً بیاییم بگیریم حبس بکنیم، اینکه اینطور نمی شود... به تدریج ما اولاً این همه داره نصحیت می شود این همه داره توجیه می شود این همه قانون گذراندیم بالاخره نیروهای انتظامی مواظب هستند جایی که طغیانی می شود مواظبش هستند اگر فکر می کنید که اقدام دولت این باید باشد که آنچنان بگیر و ببند بکند که دیگه هیچ کس جرات نکند تخلفی بکند که این وضع در اسلام هم نیست. یعنی اسلام چنین چیزی را از شما خواسته به این اجباری که فکر می کنید؟ به نظر من اونایی که زیادتر از این می خواهند یه مقداری افراط به نظر می رسد پیش می آید."
وی که در کارنامه خود سابقه این چنین مواضع عجیب را دارد، در فروردین ماه 93 با انتقاد از تندروی ها میگوید: "هر انقلابي وقتي اتفاق مي افتد، با مقدار زيادي احساسات همراه مي شود. وقتي انقلاب ما پيروز شد، نيروهايي كه خشم از رفتار رژيم قبل در وجودشان بود و آسيب هايي ديده بودند، مي خواستند از عوامل رژيم انتقام بگيرند. ادبياتي كه در انقلاب به كار مي رود، يك مقدار انسان ها را تندرو بار مي آورد و تندروي هايي در برخوردها پيش مي آيد. امام چندبار در فواصل مختلف بيانيه صادر كردند و ترمز زدند. به اينها نگاه كنيد. براي شما سخت نيست و حتماً مرجعي براي مراجعات خودتان داريد. حرفهاي امام كاملاً روشن است و مي توانيد ببينيد.حركت هاي انقلاب احتياج به ترمز داشت كه امام اين ترمز را زدند."
تناقض های رفتاری و گفتاری هاشمی در حالی است که او پس از پشت کردن به مواضع گذشته خود و فراموش کردن آنها، خود را داعیه‌دار اعتدال و میانه روی معرفی کرده و تندروی و برخوردهای سخت گیرانه را به مخالفین امروز خود منتسب می کند.در حالی که اگر قرار باشد با ملاک های این روزهای هاشمی مصداق تندروی و افراط را یافت، این معیارها، یکی از مصادیق همین سخنان خواهد بود.
