تئاتر انتخاب شهردار توسط شورای پنجم در حالی به پایان رسید که از ابتدا نیز مشخص بود که نام نجفی از گردونه رقابت های صوری و نمایشی خارج خواهد شد.
به گزارش پایگاه عدالت خواهان"امروز روز پنج شنبه، شانزدهمین شهردار تهران مشخص شد و بار دیگر یک کارگزارانی سکان هدایت پایتخت را در دست گرفت. محسن هاشمی در پایان ارائه برنامه نامزدهای پست شهرداری، عنوان کرده بود که از صحبت های نجفی لذت برده است! این فکت ها کاملا مشخص می کرد که تمامی سازوکارهایی که اعضای شورای پنجم برای انتخاب شهردار چیده اند، تنها یک نمایش برای سرگرم کردن افکار عمومی و نشان دادن تفاوت با شوراهای دیگر است. همین اقدامات را البته به صورت دیگری اصلاح طلبان شورای اول نیز با نظرسنجی از مردم بر سر انتخاب شهردار آوردند که در نهایت از قضا سرکنگبین صفرا فزود و تهران برای مدت ها یا بی صاحب بود یا چند صاحب داشت! به همین خاطر دولت اصلاحات ترجیح داد تا فاتحه شورای اول تهران را زودتر از موعدش بخواند و به طور کلی صورت مساله را به جای حل مسائل پاک کرد!
نجفی یک کارگزارانی باسابقه که از ابتدای تاسیس آن در اوایل دهه 70 جزء موسسان اصلیش بود، در زدو بند قدرتمند حزب به تنها شانس اصلی تصاحب پست شهرداری تبدیل شد و نمایش هایی مانند انتخاب 7 نامزد شهرداری از میان 24 نفر و سپس فیلتر شدن و رسیدن به یک نفر! تماما برای خالی نبود عریضه است و به قول یکی از اعضای جدید شورای شهر مردم باید تفاوت یک شورای اصلاح طلب را از همان ابتدا احساس کنند.
به هر حال در روزی که نجفی برنامه هایش را ارائه داده بود، نکات حائز اهمیتی نظرات ناظران و منتقدان را جلب کرد. وی با چنان اعتماد به نفسی و بدون هیچ نگرانی از نتیجه از برنامه هایش می گفت که گویی وی به عنوان شهردار در حال ارائه برنامه هاست و صحبت های امروز مرعشی نیز همین امر را ثابت کرد، جاییکه او در خطاب به اعضای شورای شهر گفت که شما ما را سرکار گذاشته اید و بعد از ارائه برنامه هایش نیز ادامه داد که انصراف داده و نجفی نیز نظر وی برای شهرداری تهران است! در این بین شاید بازنده اصلی طیفی از اصلاح طلبان بودند که به دنبال رساندن مهرعلیزاده به بهشت بودند ولی در پشت پرده ها همه چیز بر ضرر وی در حال چیدمان بود.
مهرعلیزاده که عنوان کرده بود 4 سال بر روی برنامه برای شهردار شدن در تهران کار کرده تنها به یک عروسک خیمه شب بازی در تئاتر بی حال و رمق کارگزاران تبدیل شد و الهه کولایی، تنها نامزد زن نیز در کنار وی برای زن بودن و شعارهای اصلاح طلبان درباره حضور شهردار زن در این بازی وارد شده بود.
اما در کنار تمامی بازی های سیاسی برای ورود نجفی به ساختمان بهشت، باید گفت که آنچه آنها در قالب برنامه ارائه داده اند، هیچ حرف جدیدی نداشت و آنها نیز بدون اعتراف به این نکته ، بهترین برنامه را همان اقدامات و برنامه هایی دانستند که قالیباف در این 12 سال دنبال کرده و آنها نیز قصد دارند در صورت توانایی بخشی از آن را به نام اصلاح طلبان و کارگزارنی ها پیاده سازند.
نگاهی به برنامه ها و سخنان نجفی در اولین گام به سوی بهشت نشان دادفبیشتر آنچه را وی مدنظر دارد یا همزمان با ورود محمدباقر قالیباف به شهرداری مدون و ارائه شده یا در طول یک دهه اخیر اجرایی شده اند. در حدود 60 صفحه برنامه نامزد اصلی شهرداری، تا حد زیادی کپی برنامه ها قبلی و اقداماتی است که در شهر ساری و جاری است. مثال های فراوانی می توان زد که در حوصله این یادداشت نیست.
برای نمونه سخن از شهر جهانی یا دیپلماسی شهری و پیاده کردن مقدمات آن! در حالیست که پایتخت ایران از اواخر دهه 90 به این سو دارای برنامه مدون دیپلماسی شهری است و حتی اجلاس شهرداران جهان و همایش های مختلف بین المللی با حضور مدیران شهری جهان در تهران برگزار شده و به صورت علمی و تخصصی در حال اجرا یا پیاده سازی حکمرانی خوب شهری است. در حوزه حمل و نقل عمومی، در حالی نجفی مدعی توسعه آن شده که تهران براساس سندچشم انداز از بسیاری از اهداف مانند توسعه مترو و خطوط ریلی جلوتر و در بزرگراهها این بخش تکمیل شده است!
در بخشی از اظهارات نجفی در زمان ارائه برنامه هایش، با اشتباهات یا اطلاعات ناقص نیز روبه رو می شویم. او حتی نمی داند تعداد ایستگاه های فعال تهران به چه میزان است و عنوان کرده که 80 ایستگاه فعال وجود دارد در حالیکه در حال حاضر حدود 140 ایستگاه فعال در تهران توسط شهروندان مورد استفاده قرار می گیرد و 30 ایستگاه دیگر در آستانه بهره برداری هستند!
یا در جایی دیگر از ورود 4 هزار واگن به بخش ریلی سخن گفته که با تذکر محسن هاشمی این بخش اصلاح و به 2 هزار تقلیل می یابد و برنامه خود را جذب 1000 واگن برای تهران می داند. حال این بماند که دولت یازدهم و دوازدهم کنونی، در طول 4 سال گذشته تقریبا هیچ همکاری با شهرداری تهران برای توسعه و ساخت و ساز نداشت و حتی یک درصد از سهم 50 درصدی اش در توسعه حمل و نقل عمومی را پرداخت نکرده است. ولی در آستانه ورود شهردار همسو قول عملی کردن خرید 1000 واگن برای مترو را داده، در حالی که می توانست برای نشان دادن حسن نیت این اقدامات را در طول سال قبل انجام دهد.
به نظر می رسد همین اقدام نیز در بازی های سیاسی مرسوم باید تفسیر شود تا دولت با تزریق بدهی ها و تعهداتش به شهرداری تهران پس از خروج قالیباف قصد نشان دادن توانایی و کارآمدی شهردار مورد نظر خود را داشته باشد و به تخطئه شهردار سابق بپردازد.
علاوه بر این نجفی در حالی از بدهی 4 هزار میلیاردی شهرداری به دولت می گوید که هیچ سخنی از بدهی 19 هزار میلیاردی دولت به شهرداری نمی زند! این تنقاض و برخورد با واقعیات نشان از سیاسی کردن امور شهر دارد هرچند وی ادعای غیر از این را داشته باشد.
به هر حال هرچند قالیباف آرزوی موفقیت مدیریت جدید شهری را کرده و حتی قول همکاری داده ولی به نظر می رسد مدیران جدید با دار و داس به بهشت آمده اند تا همه چیز را قلع و قمع کنند و واقعا نمایش شهر سوخته را به اجرا گذارند.
به نظر آنها مردم باید تفاوت را احساس کنند در چنین زمانی این تفاوت می تواند خراب کردن دستاوردها باشد تا نمایش تکمیل شود. نجفی در حالی شهردار تهران شده که پایتخت در بسیاری از حوزه ها و برنامه ها حتی از برنامه چشم انداز نیز جلوتر است و وی تنها زخمتی که باید بکشد ادامه و نگهداشت دستاوردهاست.
هرچند وی به این امر اعتراف نخواهد کرد تا ضعف های مدیریتی اش مشخص نشود و گزاف نیست اگر گفته شود تهران یک دهه آبادانی و توسعه مداوم را تجربه کرده که شاید دیگر تکرار نشدنی باشد. جاییکه نجفی و کارگزاران پای گذاشته اند میراث مدیریت جهادی است که آنها به هیچ وجه به آن اعتقاد ندارند و هنگامی که نجفی در نقد کار شبانه روزی قالیباف سخن گفت به این نکته اشاره کرد که بیل گیتس و امثالهم نیز صبح زود تا پاسی از شب بر سر کار حاضر نمی شوند و قالیباف با وجود این همه شب بیداری 50 درصد راندمان داشته ولی مردم و شهروندان تهرانی شاهدند که تهران جدید با کار شبانه روزی مدیر جهادی حاصل شده و شاید روزی برسد که کمپین بازگشت قالیباف برای بازگشت به مدیریت تهران راه بیافتد زمانیکه مدیران مدعی اصلاح طلب و کارگزارانی روند توسعه را متوقف و بهشت را به جهنم تبدیل کنند.
