به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" اصلاح طلبان بیش از هرچیز دیگر روی گزینه وزات خارجه دولت رئیسی حساسیت نشان داده اند. برخی از آنها خود ظریف را بهترین گزینه تصدی وزارت خارجه دولت سیزدهم می دانند. چندی پیش نمازی، عضو حزب کارگزاران گفته بود: «رئیسی از ظریف در کابینه‌اش استفاده کند» و «بهترین جا برای او همین وزارت خارجه است». اشرف بروجردی، دیگر فعال اصلاح طلب هم گفته بود: «اگر بنا به شایسته سالاری باشد باید ظریف وزیر خارجه رئیسی شود». البته که در مجموع باید این پیشنهاددهی اصلاح طلبان و آنهم پیشنهاد ادامه وزارت ظریف را یک خوش اشتهایی ویژه نامید؛ چرا که بدون شک کارنامه ظریف در هشت سال گذشته با علامت های منفی خسارت باری پر شده است.
در باره روزنامه شرق، به گمانه زنیارجه رئیسی پرداخ درباره گزینه های وزارت خته است.
شرق کار جایگزین ظریف را سخت ارزیابی کرده و نوشته است: «در واقعیت حتما وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران شدن، کار سختی است؛ زیرا قرار است فرد جدید جانشین محمدجواد ظریف بشود. با همه انتقادها و اعتراض‌ها و تخریب‌هایی که در هشت سال گذشته نثار او شد، نمی‌توان سختی کار او را نادیده گرفت. او در همه سال‌های وزارتش با ارتشی در داخل و ارتشی در خارج در حال جنگ بوده؛ اگرچه شغلش دیپلماسی بوده است.»
در ادامه گزارش شرق، نام گزینه های محتمل تصدی این وزارتخانه مهم اعم از جلیلی، باقری، صفری، امیرعبداللهیان و حتی غریب آبادی ذکر شده است و در ضمن معرفی آنها دلیلی آورده است تا نشان دهد آنها گزینه شایسته این مسئولیت نیستند.
تمام مقدمه چینی ها برای آن بود تا نام عراقچی به میان بیاید. البته که نویسنده گزارش نشان داده عاقل تر از آن است که وقت خود را صرف تمجید از ظریف برای ادامه تصدی وزارت خارجه کند. اما آنچنان هم هوشمندانه عمل نکرده است چون نام معاون ظریف را آورده است که بخش مهمی از خاطرات تلخ هشت سال گذشته به وسیله او شکل گرفته است.
عراقچی در گزارش شرق به عنوان گزینه عاقلانه برای وزارت خارجه مطرح شده و در این باره نوشته است: «عباس عراقچی نیز گزینه‌ای است که روی میز رئیس‌جمهور منتخب برای وزارت خارجه است. اگرچه گزینه عاقلانه‌ای به نظر می‌آید؛ اما بسیار بعید به نظر می‌آید. البته در عالم سیاست و بده‌بستان‌های سیاسی نباید هیچ احتمالی را نادیده گرفت. عباس عراقچی را می‌توان پرتلاش‌ترین دیپلمات فعلی ایران دانست. او به اندازه ظریف به مباحث حقوق بین‌الملل اشراف دارد و برجام را از نقطه صفر تا صد به خوبی می‌شناسد. اگرچه برای دولت رئیسی در فضای سیاسی داخلی کم‌هزینه نخواهد بود که عراقچی را برای وزارت خارجه پیشنهاد کند؛ اما می‌تواند انتخاب خوبی باشد».
نویسنده پیشنهاد داده است: «حتی ابقای او (عراقچی) به‌عنوان معاون وزیر خارجه نیز می‌تواند بازوی کمکی خوبی برای وزیر آینده باشد. اگرچه قانونا معاونان وزیر لازم نیست به تأیید رئیس‌جمهور برسند؛ اما عرفا درباره وزارت خارجه این کار صورت می‌گیرد. آقای عراقچی تاکنون تأیید محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی، دو رئیس‌جمهور از دو طیف متفاوت فکری را به دست آورده، بعید نیست که تأیید ابراهیم رئیسی را نیز به دست آورد».
در پایان گزارش، شرق برای آنکه بر عراقچی مهر تائید هم بزند، مدعی شده است: «عراقچی از فروردین ماه تاکنون با تأیید مقامات ارشد نظام در حال هدایت مذاکرات در وین است و این یعنی او در سطح بالایی از مقبولیت در نظام برخوردار است! عراقچی در جلسه ظریف با رئیسی که بعد از انتخابات برگزار شد، نیز حضور داشت. شاید همه این پتانسیل‌ها آقای عباس عراقچی با آن کیف سیاه کوچک را که لای بازوانش جا می‌دهد، کاندیدای نشستن بر صندلی وزارت کند، اگر نه، در همان سمت معاونت سیاسی باقی بگذارد».
تلاش اصلاح طلبان برای فشار به رئیس جمهور منتخب، اعتبارزدایی از گزینه های احتمالی وزارت خارجه دولت جدید و تحمیل گزینه های مطلوب آنها به نتیجه نخواهد رسید. نکته مهم تر آن است که کارنامه پرخسارت هشت سال گذشته آقایان به خصوص در برجامی که به آن افتخار می‌کنند و مشکلات انباشته شده در حوزه کاری‌شان جایی برای کوچکترین تردید در استمرار مسئولیت این آقایان باقی نمی‌گذارد.
