به گزارش عدالت خواهان گلستان"رشته قایقرانی یکی از موفق‌ترین رشته‌های ورزشی کاروان ایران بود که با ۱ طلا، ۲ نقره و ۵ برنز نوید روزهای خوشی را در آینده ورزش کشور داد.
همگان دیدند که قایقرانان ایرانی که از آنها توقع کسب مدال چندانی نمی‌رفت و توجه چندانی نیز در رسانه‌ها به آنها نشده بود هرگاه در مسابقات قرار می‌گرفتند، غیرتمندانه به مبارزه می پرداختند و در صورت شکست برابر رقیبان نیز چگونه اشک بر گونه‌ها روان می‌کردند.
اشک‌های شاهو ناصری پس از کسب مقام پنجم قایقرانی
عملکرد بانوان اعزامی کشورمان به مسابقات اینچئون نیز بسیار امیدوارکننده و خوب بود. دختران کشورمان توانستند در این مسابقاتبه ۲ مدال طلا، ۷ نقره و ۷ برسند. به واقع از مجموع این ۱۶ مدال، برخی از مدال‌های این ورزشکاران دختر کشورمان از جله مدال طلای نجمه خدمتی در تیراندازی و مدال برنز سونیا گماری در قایقرانی اسلالوم؛ بسیار دور از انتظار بود.
گریه شادی سونیا گماری پس از کسب مدال برنز در زیر بارش شدید باران
اشک‌های سپیده توکلی پس از آنکه دستش از مدال برنز کوتاه ماند
و اما بی خیال‌ها...
درسوی دیگر این کاروان ورزشی تاحدودی بسیاری موفق؛ بودند رشته‌های ورزشی‌ای همچون جودو، فوتبال، وزنه‌برداری، هندبال و ... که بسیار ناامید کننده ظاهرشدند.
پرواضح است که ورزش همچون هر پدیده انسانی دیگری بالا و پایین دارد و اصولا ذات ورزش به همین بردها و باخت‌هاست اما نکته ای که هر فرد ایرانی را در این بین اذیت می‌کند بی‌خیالی مسئولان و ورزشکاران هر ۲ فدراسیون جودو و فوتبال است!
چگونه است که فدراسیون جودویی که همواره یکی از امیدهای ما در کسب مدال بوده؛ این چنین ناکام می‌شود و ورزشکارانش یکی پس از دیگری و با بدترین وضع در کمتر از ۲۵ ثانیه مغلوب حریف می‌شوند؛ اما به قول قدیمی‌ها "کک هیچ کس هم نمی گزد!"!
اینکه سرمربی تیم ملی جودو بدون آنکه درباره ضعف خود و ورزشکارانش سخن بگوید و از مردم عذرخواهی کند لب به توجیه بازکرده وعلت را ردن داوری مافیا می اندازد، خودنشان ازهمین بی خیالی آنهاست!
رستگار رئیس فدراسیون جودو در حالی مدعی است قول مدال نداده که
میراسماعیلی نایب رئیس فدراسیون گفته بود برای مدال‌آوری هم قسم شده‌ایم!
و آیا باید به جای پاسخگویی، از مصاحبه فرار کرد و مسئولان فدراسیون در نامه‌ها و تماس‌هایی از افراد مرتبط با جودو درخواست کنند که تا مشخص نشدن وضعیت نهایی فدراسیون، صحبتی درباره عملکرد تیم ملی در اینچئون نداشته باشند؟!
از فوتبال کره شمالی تا فوتبال ایران!
دو تیم فوتبال کره جنوبی و کره شمالی در فینال بازی های اسیایی به مصاف هم رفتند؛ دو کشوری که نه تنها در میدان ورزش که در تمامی عرضه‌ها با هم رقابت و گاه دشمنی دارند...
در خبری آمده بود که مسئولان کره جنوبی اعلام کرده اند در صورت باخت برابر کره شمالی همه بازکینان را به خدمت اجباری سربازی می فرستند و در مقابل هم کره شمالی تهدید کرده بود که فوتبالیست‌هایش باید پس از باخت به کار اجباری در معدن فکر کنند!
و اما تیم ناامیدهای ما که پیش از آغاز بازی رسمی‌ها به ایران برگشت...
چگونه است که تیم ملی فوتبال امید با آن همه دبدبه و کبکبه به اینچئون می‌رود و رکورد ضعیف‌ترین نتیجه تاریخ فوتبال را با باخت ۴ گله برابر ویتنام می‌شکند و به جای آنکه عرق شرمساری بر چهره فوتبالیست‌های میلیارد بنشیند؛ عکس‌های سلفی از خود منتشر می‌کنند؛ تو گویی که آنها با پول بیت‌المال به سفر تفریحی رفته باشند!؟
عکس یادگاری تیم امید در اینچئون!
و سوال آخر اینکه تا چه زمانی قراراست بیت‌المال خرج کسانی شود که نه تنها هیچ منفعتی برای ورزش کشور ندارند؛ بلکه برای عزت و غرور ملی نیز هیچ احترامی قائل نیستند؟
