به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" دورهمی مجلس‌آرای وزیر کشور و نمایندگان درباره مسکن مردم
«عبدالرضا رحمانی فضلی»، وزیر کشور، روز یکشنبه گذشته در صحن علنی مجلس حاضر شد تا گزارشی از عملکرد این وزارتخانه در حوزه مسکن ارائه کند.
رحمانی فضلی در این ارائه به مقولاتی مثل، پرداخت تسهیلات توسط دولت، تکلیف شهرداری ها به پرداخت تسهیلات، واگذاری زمین های دولتی به انبوه سازان مسکن، احیای بافت های فرسوده و… اشاره کرد.
به گزارش اعتماد آنلاین، او همچنین گفته است: ۵۰ درصد درآمد خانوار صرف مسکن می‌شود که میزان بالایی است، در سال ۹۷ و ابتدای سال ۹۸ با افزایش قیمت مسکن و عدم تعادل در عرضه و تقاضا و همچنین افزایش قیمت مصالح روبه رو بودیم که اگر ادامه یابد این رکود بیشتر می‌شود.
علی لاریجانی، رئیس مجلس هم پس از ارائه گزارش وزیر کشور، خطاب به استانداران تاکید کرد با بنیاد مسکن و وزارت مسکن همکاری کنند تا مشکلات عمده مرتفع شود ![۱]
*این قبیل راه حل ها و فرایندها طی ۴۰ سال گذشته دائماً در دست اجرا بوده مع الوصف اما اشتباهات دولت ها تأثیرات عمده ای بر بخش مسکن می گذارد و انتفاع تمام این راهکارهای تجربه شده و مسیرهای طی شده را به شدت کاهش می دهد.
نکته آنجاست که آقای رحمانی فضلی حکماً نظر کارشناسان امر و دلسوزان کشور را خوانده و در جریان هست که راه کاهش قیمت مسکن و خانه دار شدن تعداد بیشتری از مردم در مقطع فعلی صرفاً بحث «مالیات» است و بس!
به سخن دیگر اینکه مقامات محترم دولت بهتر از هرکسی می دانند مادام که بحث وضع مالیات بر مساکن خالی، اعمال نظارت مالیاتی بر اجاره خانه ها و تعیین مالیات بر خرید و فروش خانه و زمین را پیگیری نکنند؛ از آتش این راهکارهای کهنسال، آبی گرم نخواهد شد.
جالب است که رئیس جمهور روحانی در حالی ادعای کم اختیاری در جنگ اقتصادی را مطرح کرده است که دولت بصورتی کاملاً غیر قابل توجیه، از اِعمال اختیارات خود مثلاً در بحث وضع مالیات بر بخش های مختلف مسکن که موجب کاهش قیمت خانه و اجاره خانه می شود؛ خودداری می کند.
گفتنیست رسانه های حامی دولت گزارش داده اند که نرخ مسکن در دولت آقای روحانی تا ۳۰۰ درصد افزایش یافته و رکورد زده است.
گزارش های مختلفی از ویلانشینی برخی وزرای دولت آقای روحانی و حتی ویلاسازی غیر مجاز یک تن از این وزرا نیز در رسانه ها منتشر شده است.
***
«علی ربیعی» به تازگی یک برداشت عجیب درباره مواضع رهبری نظام را منتشر کرد!
«علی ربیعی»، فعال ستادی اصلاح طلب و سخنگوی دولت رئیس جمهور روحانی به تازگی طی یادداشتی که در سایت جماران منتشر کرد، نوشته است:
«داستان ملی برجام چنانچه می‌دانیم و می‌بینیم با ضد حمله ترامپ ولابی جنگ افروز صهیونیسم (که اردوی لابی‌گری جنگ‌طلبانه خود را در جریان برجام زخمی و شکست خورده می‌دید) و با همسویی بی دریغ و ناآگاهانه برخی تندروان داخلی اکنون در معرض یک تهاجم بی‌سابقه قرار گرفته است. ما اکنون وارد مرحله‌ای شده‌ایم که رهبری معظم انقلاب آن را به تفکیک از شعار «نبرد با امریکا» مرحله مقاومت در مقابل زورگویی امریکا نامیدند. راه مقابله با این زورگویی هم همچنان که پیش‌تر ایشان فرمودند آن است که پیوند ملت -دولت افزایش یابد .»[۲]
*بر خلاف آنچه که ربیعی نوشته است؛ اتفاقاً رهبر معظم انقلاب نه تنها دست به تفکیک شعار نبرد با آمریکا و مقاومت در برابر آمریکا نزده اند بلکه معظم له در دیدار اخیر خود با استادان دانشگاه صراحتاً تأکید کردند که ایران ابزار نظامی را نیز در اختیار دارد.
ایشان در این باره فرمودند: «ما در مقابل فشارهای آمریکا ابزارهای فشار داریم؛ این ابزارهای فشار هم بر خلاف آنچه آنها میخواهند تبلیغ کنند و بگویند، ابزارهای نظامی و مانند این چیزها نیست؛ حالا یک وقتی اگر لازم باشد، آنها هم هست »[۳]
ایشان در یک سخنرانی دیگر همچنین بر احتمال تحریم دشمن از سوی ایران نیز تأکید کرده اند.
اکنون و با این واضحات، چگونه است که سخنگوی جدیدالورود دولت از این می گوید که رهبری دست به تفکیک زده اند و اکنون صرفاً از مقاومت صحبت می کنند؟!
آیا این عقلانی است که مردم و حاکمیت ایران، صمٌ بکم بنشینند و در مقابل هرگونه تهدید و تجاوز اقتصادی و نظامی آمریکا فقط مشغول مقاومت باشند و به ابزارهای هجومی مختلفی که در اختیار دارند، دست نیازند؟!
آیا این ما نبودیم که در جبهه جنگ های نیابتی به آمریکا و اذنابش نشان دادیم که به قطع پنجه های آمریکا می اندیشیم؟
ربیعی، پیش از این و طی یادداشتی قبل از حضور در سمت سخنگویی دولت، با پیش فرض عجیب بد بودن اوضاع در ایران نوشته بود:
«فکر می‌کنم اگر بر همین سیاق سال ۹۸ را ادامه دهیم چشم انداز روشنی در پیش نخواهیم داشت و برای جامعه امکان بروز تحرکات اجتماعی و انتقال ناآرامی‌های ذهنی به ناآرامی‌های فیزیکی را کاملاً متصورم .»[۴]
***
ادعای یک زندانی سابق درباره نجفی!
«محسن میردامادی»، فعال اصلاح طلب و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ به تازگی طی اظهاراتی که کانال امتداد آنها را بازنشر داد در انتقاد از صحبت های غلامحسین کرباسچی پیرامون نجفی و اصرار برخی اصلاح طلبان بر شهردار شدن او، گفته است:
«آقای کرباسچی پس از مسائل اخیر در مورد آقای نجفی، رضایتمندانه و شادمانه از سرنوشتی که برای وی رقم خورده، به طور مکرر به دیگران و اخیراً به آقای جهانگیری و دوستان حزب اتحاد و مشارکت حمله می‌کند که باعث شدند آقای نجفی به عنوان شهردار تعیین شود در حالیکه او چنین عاقبتی را پیش‌بینی می‌کرده است.»
او همچنین می افزاید: آقای نجفی نیز از جمله افرادی بود که در این جلسات مطرح بود و بجز آقای کرباسچی که اصرار بر شهرداری آقای محسن هاشمی داشت، همه افراد دیگر نسبت به آقای نجفی نگاه مثبت داشتند.
میردامادی در بخش دیگری از این اظهارات نیز تصریح می کند: «آنچه در مجموع این ماجرا جای تامل و تاسف دارد این است که اختلافات و کینه‌های شخصی آقای کرباسچی نسبت به آقای نجفی چقدر اهمیت داشته که دوست و همکار سی و چند ساله و هم‌حزبی بیست و چند ساله خود را که امروز، بخشی به دلیل خطای خود و بخشی با سناریوئی که برای وی طراحی و اجرا شد، زمین خورده است شادمانه لگد می زند؟»
*اصلاح طلبان برای گریختن از رسوایی ماجرای نجفی، صحبت های عجیبی را مطرح می کنند.
از جمله اینکه نجفی از اصلاح جامعه ناامید شده بود! همسر دوم او یک پرستوی امنیتی بوده است، همسر دوم نجفی رابطه با غیر داشته و مهدورالدم بوده است و...
و تمام این خزعبلات فقط به این دلیل گفته می شود که آقایان اهل عذرخواهی و برائت جویی نیستند!
کما اینکه درباره رفتارهای غلط خود در فتنه ۸۸، در ماجرای «تَکرار می کنم»، در برجام و در گرانی های بروز کرده اهل عذرخواهی نیستند و همواره با مقصّرتراشی انگشت اتهام را به سمت دیگران نشانه می روند.
اظهارات میردامادی به عنوان یک زندانی سابق درباره سناریو بودن ماجرای آقای نجفی! در حالی است که اولاً هیچ مدرکی در این زمینه وجود ندارد، ثانیاً کسی نیازی به سناریوسازی درباره آقای نجفی نداشته زیرا نجفی خود به انتخاب خود همسر اختیار کرده و ثالثاً هیچکس و حتی دشمنان ایران نیز مشی و مرام دستگاه های امنیتی کشور را سناریوسازی های اخلاقی و اقدامات غیر شرعی نمی دانند.
من‌باب کنایه نیز بایستی به آقای میردامادی گفت که سناریوی نجفی را همان کسانی ساختند که آقای خاتمی را مجبور به مصافحه با نامحرم کردند، یک وزیر کابینه خاتمی را با چند همسری دچار حاشیه کردند و برخی رجال جریان چپ را دهه ۶۰ با چند سناریوی اخلاقی مواجه ساختند!
