به گزارش پایگاه عدالت خواهان" از مشرق، حدود پنج ماه از پیروزی حجت‌الاسلام حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دوازدهم و دو ماه از آغاز به کار رسمی دولت دوازدهم می‌گذرد؛ از مردادماه تاکنون هیات دولت حدود 17 جلسه را برگزار کرده اما با این حال فصل انتخاب استانداران دولت به پایان نرسیده است! تنها 12 استاندار تا به امروز توانسته‌اند از اعضای هیات دولت برای سکانداری استان‌ها رأی اعتماد بگیرند. روال انتخاب استانداران به این شرح است که وزیر کشور استاندار پیشنهادی خود را به هیات دولت معرفی می‌کند و اعضای هیات دولت نیز در نخستین جلسه پس از معرفی درباره آن اظهارنظر و رأی اعتماد خود را می‌دهند.
تکلیف 19 استان مشخص نشده و این در حالی است که آقای عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور در آخرین اظهار نظر خود درباره انتخاب استانداران گفته بود تا پایان شهریورماه همه استان‌ها تعیین تکلیف می‌شوند. او همان زمان درباره احتمال معرفی استانداران زن نیز اظهار کرده بود: ما پیگیر این مساله هستیم.
آقای محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت و معاون رییس‌جمهور نیز در جلسه هفتگی چند هفته پیش خود با خبرنگاران درخصوص علت تعلل در انتخاب استانداران گفته بود: این تغییرات (انتخاب استانداران) در حال انجام است. وقت زیادی نداریم و نباید وضعیت استان‌ها را معلق نگه داریم و وزیر کشور با تأمل و با سرعت لازم این موضوع را دنبال می‌کند.
به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی در تعلل انتخاب استانداران و خلف وعده وزیر کشور درخصوص تعیین تکلیف همه استانداران تا پایان شهریورماه، اختلاف پنهان وزارت کشور با چهره‌های اصلاح‌طلب دولتی و تلاش برای کسب رضایت جریان اصلاحات از سوی این وزارتخانه در معرفی چهره‌ها باشد.
آقای محمدرضا عارف رییس شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در جلسه تودیع و معارفه استاندار تهران که به عنوان رییس مجمع نمایندگان استان تهران سخنرانی می‌کرد، در اظهاراتی گفته بود دوستان ما زحمت کشیدند تا وزیر کشور راضی شوند و آقای مقیمی از وزارت کشور به استانداری تهران بیایید. او گفته بود: انتخاب آقای مقیمی را به خودمان تبریک می‌گوییم! عبارتی که نشان می‌دهد مقیمی انتخاب اصلاح‌طلبان بوده تا انتخاب وزیر کشور!
به نظر می‌رسید چانه‌زنی اصلاح‌طلبان پس از ناکامی در معرفی چهره‌های دلخواه‌شان برای وزراتخانه‌ها، این‌بار به سمت استانداران رفته است و در تلاشند تا نمایندگان یا دست‌کم چهره‌های نزدیک به این طیف سیاسی برای سکانداری استان‌ها انتخاب شوند.
انتخاب مدیران استانی همواره یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل در روابط بین این جریان سیاسی و وزارت کشور بوده است؛ موضوعی که در دولت یازدهم به بالاترین حد خود رسید. با نگاه به افراد انتخاب شده می‌توان حدس زد که سیاست وزارت کشور در این دولت جابه‌جایی مدیران یا استانداران است نه تغییر یا برکناری آنان. آقای محمدحسین مقیمی که در دولت یازدهم از استانداری استان مرکزی به معاونت سیاسی وزارت کشور آمده بود و پس از واگذاری صندلی معاونت سیاسی به آقای علی‌اصغر احمدی، به مقام قائم مقامی وزارت کشور رسیده بود، حالا استاندار تهران شده است و آقای سید حسین هاشمی، استاندار پیشین تهران نیز جای مقیمی یعنی قائم‌مقامی رحمانی‌فضلی در وزارت کشور را بر عهده گرفته است.
آقای فریدون همتی که به استانداری استان قزوین رسیده، پیش از این و در دولت یازدهم استاندار هرمزگان بوده است. آقای عبدالمحمد زاهدی که استانداری کردستان را بر عهده داشته، حالا بر مسند استانداری قزوین نشسته است. آقای محمدمهدی مروج‌الشریعه که استاندار خراسان جنوبی شده، پیش‌تر، زمستان 94 با حکم وزیر کشور به‌عنوان معاون اقتصادی و توسعه منابع استانداری خراسان رضوی در دولت روحانی منصوب شده بود.
با نگاه به این فرمول می‌توان به سیاست وزارت کشور پی برد که رحمانی‌فضلی در پی حفظ مدیران قبلی این وزارتخانه است و تمایلی ندارد از چهره‌های جدید در استان‌ها استفاده کند. حال باید دید اصلاح‌طلبان چه سیاستی را در تعامل با چهره‌های انتخاب شده در پیش خواهند گرفت. آیا تلاش خواهند کرد چهره‌های اصلاح‌طلب موجود در مدیران وزارت کشور برای مدیریت استان‌ها انتخاب شوند، همان کاری که در انتخاب استاندار تهران انجام دادند یا ناچار خواهند شد با گزینه‌های وزارت کشور تا پایان دولت دوازدهم تعامل داشته باشند؟
فریدون همتی، عبدالمحمد زاهدی، موسی خادمی، محمدمهدی مروج‌الشریعه، اسماعیل تبادار، علی‌محمد احمدی، محمدعلی نجفی، محمدحسین مقیمی، هوشنگ بازوند، قاسم سلیمانی، مصطفی سالاری و مجید خدابخش به ترتیب به‌عنوان استانداران استان‌های هرمزگان، قزوین، لرستان، خراسان جنوبی، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، البرز، تهران، کرمانشاه، ایلام، گیلان و آذربایجان شرقی منصوب شده‌اند و تاکنون تکلیف 19 استان دیگر مشخص نشده است.
انتهای پیام//
