به گزارش پایگاه عدالت خواهان"سفرهای استانی محمود احمدی نژاد در قامت عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و دیدار با حامیانش در شهرهای مختلف این سیگنال را به اذهان عمومی صادر کرده است که جدایی وی از دنیای سیاست امری محال و دور از انتظار تصور می شود.
این در حالی است که سایر نامداران جریان اصولگرایی که در برهه های گذشته و در قالب برنامه های فرهنگی و نشست های تخصصی اقدام به سفر به استانها می کردند در ۹ ماه باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری آینده تحرک چندانی از خود بروز نداده اند.
باید اذعان داشت که با وجود سکوت و بی طرفی احمدی نژاد در انتخابات سال ۹۲ که متاثر از پایان دوره قانونی مدیریت وی و رد صلاحیت گزینه منتسب به وی بوده است اصلی ترین مولفه شکست جریان اصولگرایی در انتخابات ریاست جمهوری پیشین، انشقاق داخلی در سطح ستاد و تعدد کاندیداهای نهایی در این طیف بوده است که معجون اصلاح و اعتدال را بر صدر کرسی عالی مدیریت اجرایی کشور جای داده است.
آنچه مسلم است اینکه ترکیب اصلاح طلب _ اعتدال گرا با وجود شکاف های غیر قابل انکاری که در صف و ستاد از آنها به بیرون درز کرده است ، در آینده نیز برای مانایی در قدرت مجاب به همگرایی و کاهش شکاف های داخلی خواهند بود و اصولگرایان نیز که دوری از قدرت در سه سال اخیر آنها را به انفعال اجباری رهنمون شده است مصمم به تمکین در برابر هدف مشترک " بازگشت به قدرت " طی طریق خواهند کرد.
بی شک ورود برخی از نام داران جریان اصلاح طلبی به مجلس دهم و آرامش آنان که در دوره پیشین داعیه تصاحب کرسی ریاست جمهوری را در سر می پرورانده اند ، هزینه این طیف را برای رسیدن به فصل مشترک در حفظ قدرت کاهش خواهد داد اما سوال اساسی متوجه تحرکات طیف اصولگراست که آیا سکوت سیاسی چهره های نام دار آنان در سال منتهی به انتخابات ، تعبیر و پیام خاصی را به گستره افکار عمومی مخابره خواهد کرد؟
بر همگان مبرهن است که این روزها احمدی نژاد با حضور غیر رسمی در خط مقدم رقابت با قدرت مستقر ، در حال سنگر سازی و خالی کردن زاغه های مهمات رسانه ای رقیب است.
آیا جریان اصولگرایی به دلیل اطلاع از برتری احمدی نژاد در ارزیابی عقبه مردمی در قیاس با سایر رقبای جبهه خودی و الزام به تصاحب قدرت، پیام نانوشته تمکین به احمدی نژاد و پذیرش وی به عنوان گزینه نهایی را به اذهان عمومی صادر کرده است یا آنکه منتظرند تا احمدی نژاد در قامت آکتور عملیات ایذایی با خسته کردن رقیب، راند پایانی رقابت را به آنها واگذار کند؟
شاید هم انشقاق پنهان دوره پیشین هنوز از پیکره جریان اصول گرایی رخت بر نبسته است که دور از تصور هم نیست.