به گزارش پایگاه عدالت خواهان" کمبود پرستار در ایران طی سالهای گذشته مشکلات فراوانی برای بیماران و کادر درمانی بیمارستان‌ها بوجود آورده است، طبق استاندارهای بین المللی به ازای هر هزار نفر جمعیت باید حداقل 3 پرستار در کشور داشته باشیم اما در حال حاضر با حداقل‌های پذیرفته شده در نظام سلامت نیز فاصله زیادی داریم تا جایی که به طور میانگین به ازای هر هزار نفر جمعیت فقط یک نفر پرستار در کشور وجود دارد!
به گفته دکتر علی محمد آدابی رییس کل سازمان نظام پرستاری؛ پایین بودن نسبت تعداد پرستاران به تخت‌های بیمارستانی موجب کاهش کیفیت خدمات درمانی و فشار کار مضاعف بر پرستاران شده است.
بی‌مهری دیگری که در حق پرستاران میشود شکاف درآمدی این قشر زحمتکش با پزشکان است، طبق آمارهای جهانی فاصله درآمد پزشک و پرستار در کشورهای پیشرفته 3 تا 5 برابر است اما رقم یاد شده در ایران بین 30 تا 40 برابر و یا حتی بیشتر است که نشان از بی‌توجهی تام و تمام نظام سلامت کشور به پرستاران دارد.
حال در چنین شرایطی دولت به جای اینکه تعداد پرستاران را افزایش دهد و باری از دوش آنها بردارد تصمیم گرفته با همکاری مقامات قطری تعدادی از پرستاران فعال و تحصیل‌کرده کشورمان را به قطر اعزام نماید.
طبق توافق صورت گرفته قرار است تعدادی از پرستاران ایرانی برای کار در کلینیک‌های درمانی و منازل اعراب قطری در این کشور استخدام شوند، گفتنی‌ست که این توافق با همکاری وزارت کار و تعاون صورت گرفته است.
به گفته «محمدعلی جلایر» وابسته کار جمهوری اسلامی ایران در قطر: استخدام پرستاران در چارچوب اجرای تفاهم نامه همکاری کار و کارگری ایران و قطر انجام می شود که بهمن ماه سال 1396 با حضور هیاتی از وزارت کار قطر در تهران امضا شد.
بر اساس این توافق و در مرحله اول قرار است یک شرکت خصوصی قطری بخشی از کادر پرستاری خود را از طریق ایران تامین کند.
پذیرفته شدگان می‌بایست در کلینیک های درمانی، کلینیک مدارس و یا به صورت پرستار خصوصی در منازل به کار گرفته شوند.
حال باید از مسئولین دولت تدبیر و امید پرسید چرا در شرایطی که کشورمان از لحاظ "تعداد پرستار" با محدودیت مواجه است و این محدودیت‌ها باعث افزایش فشار کاری بر پرستاران و افت کیفیت درمانی در بیمارستان‌ها شده است، مدیران وزارت کار تصمیم دارند بخشی از جامعه پرستاری را به کشورهای حاشیه خلیج فارس بفرستند؟
از طرفی اگر به فرض محال در داخل کشور به لحاظ تعداد پرستار با مشکل روبرو نبودیم باز هم فرستادن پرستاران تحصیل‌کرده کشورمان برای بکارگیری در منازل عربهای قطری به مصلحت نبود چراکه شان و منزلت یک شخص ایرانی بالاتر از آن ست که بخواهد به صورت پرستار خصوصی در منازل اعراب اجنبی خدمت کند، حال آنکه کشور خودمان بیش از هر نقطه‌ی دیگری به حضور پرستاران نیاز دارد.
به گفته دکتر علی محمد آدابی رییس کل سازمان نظام پرستاری؛ پایین بودن نسبت تعداد پرستاران به تخت‌های بیمارستانی موجب کاهش کیفیت خدمات درمانی و فشار کار مضاعف بر پرستاران شده است.
بی‌مهری دیگری که در حق پرستاران میشود شکاف درآمدی این قشر زحمتکش با پزشکان است، طبق آمارهای جهانی فاصله درآمد پزشک و پرستار در کشورهای پیشرفته 3 تا 5 برابر است اما رقم یاد شده در ایران بین 30 تا 40 برابر و یا حتی بیشتر است که نشان از بی‌توجهی تام و تمام نظام سلامت کشور به پرستاران دارد.
حال در چنین شرایطی دولت به جای اینکه تعداد پرستاران را افزایش دهد و باری از دوش آنها بردارد تصمیم گرفته با همکاری مقامات قطری تعدادی از پرستاران فعال و تحصیل‌کرده کشورمان را به قطر اعزام نماید.
طبق توافق صورت گرفته قرار است تعدادی از پرستاران ایرانی برای کار در کلینیک‌های درمانی و منازل اعراب قطری در این کشور استخدام شوند، گفتنی‌ست که این توافق با همکاری وزارت کار و تعاون صورت گرفته است.
به گفته «محمدعلی جلایر» وابسته کار جمهوری اسلامی ایران در قطر: استخدام پرستاران در چارچوب اجرای تفاهم نامه همکاری کار و کارگری ایران و قطر انجام می شود که بهمن ماه سال 1396 با حضور هیاتی از وزارت کار قطر در تهران امضا شد.
بر اساس این توافق و در مرحله اول قرار است یک شرکت خصوصی قطری بخشی از کادر پرستاری خود را از طریق ایران تامین کند.
پذیرفته شدگان می‌بایست در کلینیک های درمانی، کلینیک مدارس و یا به صورت پرستار خصوصی در منازل به کار گرفته شوند.
حال باید از مسئولین دولت تدبیر و امید پرسید چرا در شرایطی که کشورمان از لحاظ "تعداد پرستار" با محدودیت مواجه است و این محدودیت‌ها باعث افزایش فشار کاری بر پرستاران و افت کیفیت درمانی در بیمارستان‌ها شده است، مدیران وزارت کار تصمیم دارند بخشی از جامعه پرستاری را به کشورهای حاشیه خلیج فارس بفرستند؟
از طرفی اگر به فرض محال در داخل کشور به لحاظ تعداد پرستار با مشکل روبرو نبودیم باز هم فرستادن پرستاران تحصیل‌کرده کشورمان برای بکارگیری در منازل عربهای قطری به مصلحت نبود چراکه شان و منزلت یک شخص ایرانی بالاتر از آن ست که بخواهد به صورت پرستار خصوصی در منازل اعراب اجنبی خدمت کند، حال آنکه کشور خودمان بیش از هر نقطه‌ی دیگری به حضور پرستاران نیاز دارد.
