به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان"به نقل از روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در گلستان ؛ آیت الله سید کاظم نورمفیدی در گفتگو با فصلنامه مطالعات فرهنگی موسسه میرداماد به برخی سوالات پاسخ داد.
سوال : یک مسئلهای که برای ما جالب است این که درکل مجموعههای مذهبی، فرهنگی و آموزشی وابسته به جنابعالی یک چیزی که خیلی مشهود و متفاوت است، معماری آنهاست. یعنی مشخص است یک توجه خاصی به معماری که به نوعی ظرف زندگی و ظرف تفکر است شده، هرجایی که میبینیم متناسب با خودش در ضمن اینکه یک سری الگوهای معماری بومی رعایت شده، متناسب با نوع کاربری بر روی طراحی آن فکر شده است و معماری متناسب با خودش را دارد آیا این مسئله هم بر اساس نظرات شما بوده است؟
در اینجا من ابتدا مسئلهای را بگویم. نظر من این است که اگر بتوانیم آنچه را که مربوط به این استان است، یکی از آنها معماری است، ما باید آنها را حفظ کنیم، من گاهی به این آقایون سازمان نظام مهندسی گفتم و توصیه کردم که ما چرا باید اصلا ساخت و سازهای ما کاملاً شکل غربی به خودش بگیرد. بیاییم و ساخت و سازها را بر اساس همان معماری سنتی بنا کنیم، از استانداری گرفته تا سایرین.
وقتی داشت سایت اداری استان تاسیس میشد من به آقایان عرض کردم که در ساخت ساختمانهای ادرات کل در سایت ادرای، سعی کنید معماری سنتی خودمان را رعایت کنید، چیز خیلی جالبی میشد. به نظر من می توانست حتی یک جاذبه گردشگری شود. اما متاسفانه نشد.
باید برویم به سمتی معماری ساختمانهایی را که متعلق به گذشته این منطقه است و یک معماری خاصی هم دارد، اینها اگر رعایت شود خیلی هم جالب و زیبا میشود.در ساخت و سازهای این مجموعه هم تذکر کلی را به آقایان میدادم.
و عرض می کردم باید یک بنا حتماً نیازهای کاربری خودش را پاسخ دهد، اما در عین حال آن معماری سنتی درش دیده شود، کلیت را من تذکر می دادم، البته هنوز هم با آنچه را مد نظرم بود فاصله دارد ولی الان حوزه حضرت امام(ره) و مکتب الزهراء(س) تا حدودی این شرایط را پیدا کردند، کسانی که از بیرون میآیند و نگاه می کنند خیلی برایشان جالب است، من خودم علاقه دارم به اینکه این چیزها احیاء شود.
سوال : شما یک مجموعه اقتصادی را برای فعالیتهای دینی و فرهنگی راه اندازی کردید. چقدر این اقدام در موفقیت بخشهای فرهنگی موثر بوده است؟
این یک اصل است که کار فرهنگی بدون پشتوانه اقتصادی ممکن نیست، پیامبر گرامی اسلام(ص) هم یکی از عوامل موفقیتش ثروت حضرت خدیجه(س) بود.در گذشته هم سابقه داشته است.
در همین شهر خودمان حوزههای علمیه که وجود داشته و برخی از آنها الان هم هستند، اینها معمولا ًموقوفاتی داشتند، مدرسه سادات، مدرسه عمادیه، مدرسه صالحیه، مدرسه سردار، رضویه، اینها هر کدام موقوفاتی دارند که خیرین اموری را وقف فعالیت علمی و فرهنگی آنها کردهاند تا پشتوانهای داشته باشند و بتوانند کارشان را ادامه دهند.
نکته دیگر در ذهن من بود، اینکه اگر این کارها بخواهد ثابت بماند و پا بگیرد، وسط کار نماند، این حتما باید یک پشتوانه اقتصادی داشته باشد. من میدیدم بعضی از این حوزههایی که در همین شهر خودمان بود، وسط راه گرفتار مشکلات مالی شدند و نمیتوانستند اداره کنند و رها کردند.
بالاخره این مشکل را داشتند. پس بنابراین دو تا نکته، یکی اینکه هم در گذشته این رسم بود، علماء ما، بزرگان ما، وقتی این کارها را انجام میدادند برایش یک پشتوانه اقتصادی هم درست میکردند، و نکته دوم تجربهای که بنده در طول زندگی به عینه آن را دیده و شنیده بودم.
من امروز خدا را شاکرم که به هر حال این پشتوانه هست.همین جا هم بگویم حتی یک آجر اینها هم به من ربط ندارد، هرکسی هم که شک و شبهه دارد میتواند برود دفترخانه اسناد را ببیند که اصلا اسناد اینها وضعش چگونه است؟
حرف زیاد میزنند، ولی به من ربطی ندارد. گفتم یک آجرش هم مال من نیست. ما این خدمت بزرگ را به این استان کردیم، به کل مردم. امیدواریم که مورد قبول حضرت حق واقع شود.