فضای سیاسی اجتماعی جامعه به سمتی پیش میرود که در شرایط کنونی اجماع اصول گرایان پیش از هر زمانی ضروری تر می نماید. واین در حالی است که تلاش ها برای وفاق زیر یک پرچم هنوز به نتیجه نرسیده است .
متاسفانه در سال های اخیر اصول ومبانی اصول گرایی وابسته به شخص و اسم شده است وافراد و بعضا گروه هایی ملاک و شاخص اصولی گرایی شده اند که گاه از شاخص های بدیهی اصول گرایی نیز فاصله گرفته اند و زاویه روشن وپنهان با منویات رهبری و عدول از خطوط قرمز نظام آسیب های جبران ناپذیری است که متاسفانه از ناحیه ایشان متوجه این جبهه ارزشی شده است .
منفعت طلبان خود بینی که در دوره دولت نهم ودهم خود را یک تاز اصول گرایی می دیدند و برای هر گونه اجماعی بیشترین نفع را می خواستند؛ حال به روشنی پیداست که درافکار عمومی بزرگترین عامل افول اصول گرایان پای صندوق های رای بوده ا ند .
چه شده که عده ای گاه سر در برف کرده وآسیب ها وخطاها را نادیده گرفته وهمچنان بر اشتباهات گذشته اصرار می ورزند. نکند به واسطه عده ای ، انگ وصله ناچسب بودن به مجموعه خدوم اصول گرایان زده شود وکار به جایی برسد که قافیه را برای همیشه باخته باشیم.
واین هشدار به گوش می رسد که اگر روند من برترم و ما برتریم ادامه داشته باشد وبزرگان اصول گرا نتوانند در هفته های آتی در جهت وحدت قدم مثبتی بردارند ، جوانان انقلابی پا به میدان خواهند گذاشت و اقدام انقلابی خواهند کرد و درس ولایت مداری خواهند داد.
مگر بدنه اصول گرایی متکی به جبهه وگروه وعده خاصی است ؟ افرادی که بر حسب منافع خود هر روز زیر لوای خاصی قرار می گیرند وبعضا منافع خود را دنبال میکنند .
خیر، اصول گرایی یه شاخصه ویک فرد را پیش روی خود هادی ورهبر میبیند و وآن هم آرمان های ا مام ره ) و رهبری معظم انقلاب (مده)است .
اصل واصول برما روشن وچراغ هدایت پیداست، آنکه می خواهد طریق هدایت بپیماید می بایست در صراط قرار گیرد وگرنه سبل فراوان.
اصول گرایی را فرد وجبهه معنا نمی دهد، اکنون زمان آن رسید ه است تلاش های شورای هماهنگی اصول گرایان به نتیجه رسیده و از اسم واسامی که همه هویت و نام وجایگا هشان را از مردم دارند دست بشویند ؛ چراکه خوب دیده ایم در آزمون های اخیر چه امتحانی پس داده اند!و قدر مسلم حضور برخی چهر های شاخص ، تشکل ها وجبهه های در ظاهر اصول گرا زیر پرچم اصول گرایی بیشتر آسیب است تا فایده.
اصرار اعضا شورای هماهنگی به حضور بعضی از گروه ها زیر این پرچم واحد ، که کمترین اقبال را در شرایط کنونی میان مردم دارند جای تامل دارد؟!
درخواست نگارنده این است که مسولین شورای هماهنگی در اتخاذ رویکرد ها فارغ از ملاحظاتی که تا کنون داشته اند ، به مطالبات ونگاه جامعه نیز توجه داشته باشند ونگاههای سو گیرانه معطوف به گذشته را کنار بگذارند.
چراکه مردم در حال رصد فعالیت های شما هستند و اطاله این دعوای زرگری به سود منافع ملی و اصول نظام نخواهد بود.
چند دستگی و عدم اتحاد برداشت های نامیمونی را برای جامعه به دنبال دارد واین سوال را به اذهان متبادر میکند، این چه اصولی است که منادیان آن هر کدام بر فرع خود اصرار دارند؟!
دلیل این فرصت سوزی چیست؟ چه چیز مانع وحدت است؟ حب چه چیزی مانع است؟ منافع فردی اصل است یا منافع ملی؟
در موقعیت کنونی بایست واقع نگر بود و منافع ملی را فدای مصلحت اندیشی نکرد.
بایست ملاک اصلی در وفاق اصول گرایان را اقبال مردم به گروه ها وجبهه ها در نظرداشت تا دچار اشتباه راهبردی نشویم.
اگر این اتفاق نیفتد، مسئولیت تشکیل مجلس ششمی دیگر بر عهده چه کسی خواهد بود ؟
محمد تیموری - عدالت خواهان گلستان
