در گیر ودار و کشمکش فضای رسانه‌ای، همه تلاش جبهه فرهنگی معاند و اپوزیسیون نظام، در صدد است تا از هر دریچه‌ای، رخنه‌ای برای به چالش کشیدن حتی جزئی ترین مباحث روز کشور که گره به عادات و اعتقادات و عرف کشور داشته، ایجاد کند و قدرت چانه زنی برای به پایین کشاندن برخی اصول را در برابر نظام جمهوری اسلامی ایران کسب کند.
از این رو اقبال معنادار رسانه هاي اپوزسیون و معاند به مجموعه رويدادهايي که در رابطه با مقوله حجاب در هفته هاي گذشته در کشور اتفاق افتاده حکايت از ميل رسانه‌ها به سمت سوژه هايي است که نگاه فرهنگي رسمي و حاکم بر کشور را نشانه رفته است. این رسانه ها مي کوشند حجاب به عنوان هنجاري غيرقابل مصالحه در جامعه ديني ايراني را به مساله اي براي چانه زني و مصالحه تبديل کنند ! به تعبير ديگر، مقولاتي که اساس فرهنگي جامعه را تشکيل مي دهند بار ديگر در دستور کار تبليغي قرار داده مي شوند تا تصميم جديدي براي آن از خلال گفتگويي عمومي حاصل شود؛ گفتگويي که رسانه ها هم سهمي براي خود در آن قايلند !
در اين چارچوب، مصاحبه اي از ضياء هاشمي معاون فرهنگي وزير علوم در ايسنا مستمسک قرار مي‌گيرد تا مقوله حجاب در ايران به بحث بازانديشانه گذاشته شود. انتقاد ضيا هاشمي از کاربست شيوه هاي قهرآميز و دستوري براي مقابله با بدحجابي، در فضاي تبليغي بيگانه، با تعبير «مخالفت معاون وزير علوم با حجاب اجباري در دانشگاهها» به بحث و بررسي مغرضانه گذاشته مي شود.
تمام تلاش رسانه معاند در اين زمينه را اهميت‌زدايي از مساله بدحجابي در جامعه ايراني و تبديل آن به مقوله‌اي جانبي و دست چندم از حيث درجه اهميت تشکيل مي دهد. بنابراين از منکرات ديگر در کنار بدحجابي در جامعه، که گفته مي شود مفسده بيشتري در جامعه ايجاد مي کنند، سخن به ميان مي آيد. در واقع، اپوزیسیون مي کوشد نوک پيکان تکليف ديني «نهي از منکر» را از بدحجابي به سمت ديگر ناهنجاري هاي جامعه منحرف کند. از سوي ديگر پيوندهاي سنتي ميان مقولاتي چون عفاف، غيرت و... با مقوله حجاب نشانه مي رود تا حساسيت جامعه به اين مساله زوده شود؛ اينکه بدحجابي ارتباطي به غيرت مردانه در ايران ندارد.
در عين حال، دامنه شمول مصداقي حجاب از قشر زنان به مردان نيز توسعه داده مي شود تا از بار فشار رواني اصلي روي زنان بدپوشش کاسته شود؛ بدين معنا که گفته مي‌شود حجاب مقوله‌اي صرفاً زنانه نيست و اگر قرار است اجباري در اين زمينه وجود داشته باشد، مردان هم بايد موضوع اين اجبار باشند. همچنين بيگانه به اجتماع گروهي از شهروندان تهراني درمقابل ساختمان وزارت فرهنگ در اعتراض به وضعيت حجاب در جامعه اشاره مي کند تا حق مشابهي را هم براي مخالفين حجاب اجباري قايل شده باشد .
در نهايت اينکه به نقل از معاون فرهنگي وزير علوم راه مقابله با بدحجابي در دانشگاهها به نوعي از معامله سپرده مي شود تا هنجاري غيرقابل مناقشه که به موضوعي براي مصالحه تبديل شود . به بيان روشن تر در اين زمينه توصيه مي شود به جاي تحميل اجبار به دانشجويان دختر، حقوق ضايع شده آنها در ساير حوزه‌ها احياء شود تا رعايت حجاب به عنوان تعهدي اخلاقي براي آنها در برابر هنجارهاي رسمي جمهوري اسلامي و نه لزوماً باوري ديني تبديل شود !
این قبیل استدلال های کارشکنانه که خارج از شالوده دینی و با یک سفسطه آغشته به غلط پنداری از موضوع بیان می شود، تنها یک هدف دارد و آن این است که افکار عمومی را با چنین شیوه‌ای مجذوب و منحرف کند. انحرافی که در چشم‌انداز اپوزسیون به ناهنجاری‌های اجتماعی در ساختار جامعه ایران ختم شود.نکته ای که حائز اهمیت است، رفتارها و گفتارهای مسئولان کشور در حوزه مسایل فرهنگی می باشد که امروز دستمایه سوء برداشت‌ها و استفاده های اپوزسیون قرار گرفته در حالی که شاید گذاره‌ای که در خلال بیانات مطرح می شود موضوعی بی ربط به آن چه که معاند از آن القا کرده است، باشد. در هر حال مراقبت از بیان و فهم کامل کلمات و اصطلاحات، برای یک موضع گیرنده مسئول بسیار حائز اهمیت است؛ چنانچه تا به امروز نیز بارها نقل و قول هایی از میان سخنان برخی مسئولین مطرح شده و مورد آماج و سوء استفاده زاویه داران نظام قرار گرفته و پس از آن توسط مسئول، تکذیب شده است.
نکته آخری که به ذهن نگارنده می رسد، این است که رسانه های داخلی صرفاً در راستای عملکردهای رسانه‌های بیگانه، تدافعی عمل نکنند بلکه در بازار رقابت رسانه ای این استراتژی تهاجم است که می تواند دشمن را وادار به انفعال و تدافع کرد. موضوع حجاب و عفاف نیز از این قبیل موضوعات است که رسانه ها باید با همکاری کامل کارشناسان، موضوعات را از دریچه دین مبین اسلام به نحو احسن، تبیین کنند که دیگر چنین خلاء ای متوجه داخل نگردد.
