به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران"فشارهای اقتصادی تدریجی و مداوم خستگی روحی می آورد، ناامیدی ایجاد می کند و استقامت یک ملت را به فرسایش می کشاند. این فشار در واحد زمان تقسیم شده و تداوم آن روی اعصاب همه رژه می رود. آنچه در اعمال این فشارها بیشترین اهمیت را دارد این است که یک ملت از «احساس درد» فراغت نیابد. آمریکایی ها با همین دیدگاه از سال 89 به سراغ تحریم ها رفته بودند اما موفق نشدند. اما اینبار مسئولان لیبرال دولت روحانی با بی تدبیری و سیاست های غلط خود توانسته اند خواسته یا ناخواسته بازوی اجرایی اعمال فشار تدریجی علیه ملت ایران شوند. برای فهمیدن این موضوع به صحبت های ریچارد نفیو در کتاب هنر تحریم و روند افزایش قیمت‌ها در بازار خودرو و گوشت و... باید نگاهی انداخت.
به گزارش رجانیوز: ریچارد نفیو معمار تحریم های آمریکا علیه ایران از اصلی ترین فرمانده جنگ اقتصادی علیه مردم کشورمان است. دیدگاه ها و تجربیات وی در کتاب هنرتحریم گرده آوری شده که اتفاقا به زبان فارسی نیز ترجمه شده است.
هماهنگ كننده سابق وزارت خارجه آمریكا در امور تحریم ها دو موضوع مهم در نظام تحریمها وجود دارد: «یكي اینکه كشور تحریم كننده چگونه بر كشورهدف، اعمال فشار و درد ميكند و دوم اینكه كشور هدف، چه نوع استقامت و ایستادگي بر رفتار مشمول تحریم خود به نمایش ميگذارد و از این طریق راهبردهایي براي تحریم ارائه ميشود كه بتوانند نقاط همپوشاني درد فزآینده و استقامت رو به زوال را شناسایي كرده و كشور تحریم‌گر در این نقاط بتواند روي طرف مقابل اثر بگذارد.»
نفیو هدف این فشار را هم به زانو در آوردن کشورها و تغییر رفتار مردم و نظام معرفی میکند و میگوید: «راهبرد تحریم ها بر یك بنيان اصلي استوار است یعني تركيب فشارهای مختلف را ميتوان بر یك كشور اعمال كرد تا بر استقامت آن فائق آمده و او را وادار به تغيير سياست كرد.»
معمار تحریم ها مدام به بحث تدریجی بودن فشارها تاکید دارد. وی بارها از لفظ «ایجاد راهبردي دقيق، روشمند و داراي بازدهي براي افزایش تدریجي فشار بر نقاطي كه آسيب‌پذیري در آن وجود» اصرار می ورزد.
یأسی که تحریم ها هم نتوانست آن را ایجاد کند
در ادامه وی «حس فشار» برای مردم را مهمتر از خود تحریمها می داند و به همین دلیل با خوشحالی تمام از افزایش قیمت مرغ در ایران در سال 90 میگوید و اعتراف می کند که اگر چه تحریم ها ربطی به افزایش قیمت مرغ نداشت اما یاس عمومی مردم و تغییر افکارعمومی را به خوبی ایجاد کرد و به اهداف آمریکایی ها کمک کرد. در کتاب هنر تحریم آمده است: « آمریكا هيچگونه تحریمي عليه واردات مرغ ایران وضع نكرده بود اما قيمت مرغ در سال به دليل تورم ایجاد شده از ناحيه تحریمها بالا رفت گرچه یك دليل آن نيز سوءمدیریت اقتصادي در ایران بود. افزایش قيمت به یأس بيشتر عمومي منجر شد، یأسي كه حتي در سالهاي متمادي تحریم هاي مالي مشاهده نشده بود. افزایش قيمت مرغ درست در ایام تعطيلات در ایران بهوجود آمد كه در آن مرغ اهميت بسيار بالایي دارد و درست مانند حالتي است كه در اواسط ماه نوامبر قيمت بوقلمون در آمریكا سه برابر شود. این افزایش قيمت حس معمول بودن را كه حاكمان ایران به دنبال حفظ آن در افكار عمومي بودند به شدت تحت تأثير قرار داد»
او بارها در کتاب خود به تدریجی و همیشگی بودن فشارها برای ایجاد جنگ روانی در بین مردم اشاره میکند: «آمریكا مي بایست راهبردي را براي «افزایش تدریجي فشار» بر نقاط بيشتر آسيب پذیر به صورت مؤثر و روشمند و اجتناب از نقاطي كه آسيب پذیری كمتري دارند تهيه كند.»
وی اعلام میکند که آمریکا برای انتقال این «حس نابرابری»، واردات کالاهای لوکس به ایران را تحریم نخواهد کرد و دولت ایران هم با جلوگیری نکردن از واردات این کالاها، نه تنها ارز را از کشور خارج می کند که نابرابری ها را تشدید هم میکند: «ارز به صورت مداوم از ایران خارج ميشد و كالاهاي تجملاتي وارد این كشور ميشد و بحث جزئيات آن را 3 نابرابري درآمدي و تورم روز به روز در ایران قوت بيشتري ميگرفت.»
مروری بر بازار متلاطم در چند ماه اخیر و عدم پاسخگویی مسئولان دولت روحانی نشان می دهد که همان چیزی که اتاق جنگ اقتصادی آمریکا انتظار دارد با بی تدبیری لیبرال‌های داخلی در حال شکل گیری است.
گوشت قرمز از جمله اقلام مصرفی است که افزایش روزانه قیمت آن همچون مثال قیمت مرغ در سال 90 یاس عمومی و جنگ روانی را علیه مردم ایجاد کرده و در حالی که ارتباطی بین افزایش قیمت و تحریم ها وجود ندارد، اما جامعه را به سمت موثر بودن تحریم ها و تغییر احتمالی رفتار سوق می دهد. لازم به ذکر است که قیمت گوشت با قیمت هر کیلو 27 هزار تومان و با ارز دولتی وارد ایران می شود اما سومدیریت نرخ آن را تا هر کیلو 120هزار تومان بالا برده و باعث شکل گیری صف های طولانی و نارضایتی مردم شده است.
مثال بازار خودرو نیز به خوبی از شکل گیری اهداف نفیو در ایران حکایت دارد. قیمت خودرو که در یک سال گذشته هرماه شکل صعودی از خود نشان داده است با افزایش «تدریجی» مورد علاقه آمریکایی ها به شدت بر افکارعمومی تاثیر گذاشته است. این درحالی است که کارشناسان این افزایش قیمت را به دلیل عرضه نکردن محصولان و تعیین قیمت حاشیه بازار توسط وزارت صنعت می دانند و نقش تحریم را در آن به شدت ناچیز معرفی می کنند. جالب آنکه وزیر صنعت دولت روحانی که مدرک کارشناسی حقوق از دانشگاه آزاد دارد هم از زیر بار افزایش قیمت خودرو شانه خالی کرده و میگوید افزایش قیمت ها ربطی به وی ندارد!
پیوست این بی تفاوتی در مدیران و وزاری اقتصادی را می توان در رویکرد کلان دولت و حوزه سیاست خارجی مشاهده کرد که به جای توجه به ظرفیت های داخلی هنوز به دنبال مذاکره و گرفتن امتیاز هستند و همین امر باعث بازداشتن لیبرال ها از توجه به مدیریت داخلی کشور شده است. به نظر می رسد سیاست های نفیو برای تغییر رفتار و کلنگی کردن اقتصاد و روان مردم از جانب دولتی ها خواسته یا ناخواسته در حال پیاده شدن است و همانگونه که او در کتاب خود گفته تاثیر این بی تدبیری ها از سیاست های آمریکا بیشتراست.
