همان مردم با پذیرش وعدههای روحانی و با امید به دولت تدبیر و امید که گفته بود در صد روز مشکلات زیر بنایی اقتصادی کشور را حل خواهد کرد،به روحانی رای دادند.
صد روز دوم روحانی هم تمام شد… در صد روز نخست انجام مذاکرات و به نتیجه رساندن آن با گروه ۱+۵ در سیاست خارجی و توزیع سبد کالا در حوزه اقتصاد داخلی،.اما آیا این همهی وعدهای بود که روحانی مطرح کرد؟
همینطور وبگاه روحانی سنج میتوان به کلیه وعدههای روحانی و میزان تحقق آنان دستیابی داشت، در فهرست زیر اما نگاهی شده به مهمترین وعدههای رییس جمهوری در حوزه .اقتصادی، همان حوزهای که به دغدغه اصلی مردم تبدیل شده را بازنگری خواهیم کرد.
وعدههای اقتصادی
در برنامه من علاوه بر برنامههای میانمدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماهه و۱۰۰ روزه وجود دارد. ما میتوانیم دریک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و درآن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانهها و مراکز تولیدی مشکل دارند این معضلات را حل کنیم.
ما با یک تفاهم بین بانک مرکزی و بانکهای کارگشا قادر هستیم آن همه اجناسی که در گمرکات ما انبارشده به بازار برگردانیم و همه اینها در یک برنامه کوتاه مدت امکانپذیر است.
ما باید اقتصاد کشور را از شرایط فعلی نجات دهیم.دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.
.ایجاد شغل نباید با وام باشد که بیکار تبدیل به بیکار بدهکار خواهد شد.در ماههای ابتدای آغاز به کار دولت «تدبیر و امید» موانع از سر راه تولید برداشته میشود.
همین کارخانههای موجود در کشور اگر به جای بیست درصد توان با شصت درصد توان کار کنند، بخش عظیمی از مشکلات اشتغالزایی در کشور برطرف میشود.
شعار من «نجات اقتصاد ایران» است.برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیلکردههاست.اصلاح نظام اداری نیز جزو اولویتهای من است زیرا با اصلاح نظام اداری جلوی فسادها گرفته میشود.ما باید قبل از جذب سرمایه خارجی ابتدا به فکر جذب سرمایه ایرانیان خارج از کشور باشیم.
اگر موانع و مشکلاتی در زمینه جذب سرمایه خارجی داشتیم حتما لوایح مورد نظر را به مجلس میدهیم که سرمایه را جذب کنیم.اساس برنامه اقتصادی من بر دو محور «تولید ثروت ملی» و «توزیع عادلانه ثروت» استوار است.
در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید باید با فساد و رانتخواری مبارزه کنیم چرا که بدون آن تولید رونق نخواهد یافت.باید خدمات و تسهیلات لازم را در اختیار کارآفرینان و تولیدگران قرار دهیم که هم معضل بیکاری و هم معضل تورم را حل کنیم.
اقشار کمدرآمدی هستند که برای بستههای حمایتی در نظر گرفته شده که از جمله آنها بیمه خدمات درمانی است.امروز پنج میلیون نفر کشور ما فاقد بیمه خدمات درمانی هستند که باید بتوانیم این بیمه را توسعه داده و همگانی کنیم.
تمام مردم ایران باید از بیمه خدمات درمانی برخوردار شوند و زیر پوشش بیمه قرار گیرند تا مخارج سنگین درمان تعادل یابد.اساس سیاست من بالا بردن ثروت ملی و رونق تولید و اشتغال و بهبود فضای کسبوکار و توزیع عادلانه ثروت است.
با اجرای برنامههایم در حوزه اقتصاد گام به گام تورم مهار شده و شاهد توسعه اقتصادی خواهیم بود.فروش نفت اخیرا به یک میلیون بشکه کاهش یافته است و به همین دلیل دولت مجبور است به صنایع و محصولات دیگر تکیه کند و از اتکا به نفت فاصله بگیرد.
درصد از درآمد نفت را به خوزستان اختصاص میدهم. این حق مردم خوزستان است و در طول هشت سال جنگ تحمیلی مردم این سرزمین فشار بسیاری متحمل شدند و این درصد برای جبران آن کم است و تلاش خواهم کرد این دو درصد به سه برسد.
دردولت آینده برای توجه به بخش خصوصی، سیاستهای مدونی را در نظر گرفتهایم.شعارهای سیاسی ما با عملکردهای اقتصادی سازگار نیست. چرا که در شعار سیاسی، شعار مقاومت میدهیم، اما در مقام عمل شعار اقتصاد مقاومتی برقرار نیست.
در مساله عدالت باید به مقوله رانت و فساد توجه کنیم.کلید من، کلید تدبیر است هر قفلی باز میکند و تمام مشکلات قابل حل است و برای آنها برنامه دارم.
ایران دومین منبع گاز و نفت جهان است ولی چرا مردم ما باید در مشکلات معیشتی باشند؟ مشکل کجاست؟ مشکل از مدیریت ازتصمیمگیریهای فردی و عدم مشورت آغاز میشود. مگر یک نفر یا یک جمع کوچک قادرند کشور ایران را در شرایط توطئه جهانی اداره کنند؟ ما نیاز به همگان و بهترینها داریم، ما نیاز به مشورت دانشگاهیان و بهترین کارشناسان داریم.
مگر اقتصاد دستوری هم در دنیای امروز معنا و مفهومی دارد؟مگر میتوان در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که نرخ دلار باید به ۷۰۰ تومان برسد.
ما شاهد هستیم که دلار بعد از چند ماه به چندین برابر قیمت افزایش پیدا میکند، مشکل کجاست؟ مشکل عدم مشورت، خودشیفتگی، عدم استفاده از ابزار علمی برای اداره کشور و بیثباتیها است. چقدر ما دراین ۷-۸ سال گذشته شاهد تغییر پیاپی مدیران بودیم؟
ما سه میلیون و دویست هزار بیکار داریم و اگر تنها ده میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از۱۳ میلیارد دلار درآمد ارزی وچهار میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مساله اقتصادی و اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاری که امروز تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی به همراه دارد.
اولین قدم در دولت تدبیر و امید بهبود دایمی محیط کسبوکار است که در کوتاهمدت بستههای تشویقی ویژهای را برای حرکت اقتصادی در جامعه در نظر گرفته شده است.
در دولت تدبیر و امید همراه با یارانههای نقدی، یارانههای کالایی نیز داده میشود تا اقشار ضعیف دیگر دغدغه معیشتی نداشته باشند؛ چرا که اساس اقتصاد دولت من آرامش مردم و از بین بردن نگرانی است.
دولت تدبیر و امید به دنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کنند که اصلا به یارانه۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند.باید زندگی خوب و شغل آبرومند برای مردم افتخار باشد.
در حوزه مسایل اقتصادی زمینهای فراهم خواهد شد که گرانی و تورم مهار شده و از طرفی کسبوکار آحاد جامعه بهویژه جوانان و بانوان نیز فراهم شود.
سه راهبرد در بخش اشتغال ذکر شده است و برای هر کدام راهحلهای ریز تدوینشده است تا ما بتوانیم مشکل بیکاری را در همان سال اول تا حد زیادی تقلیل دهیم.
دولت تدبیر نخواهد گذاشت که ارزش پول ملی ظرف شش ماه به یک سوم کاهش یابد.دولت تدبیر گرانی را با فکر و برنامه کنترل و کاهش خواهد داد و بیکاری را با روشهایی چون توجه به صنعت، کشاورزی و گردشگری کاهش خواهد داد و بیکاری را به نرم جهانی خواهد رساند.اولین گام دولت تدبیر و امید کاهش نرخ بیکاری است.
و اما اکنون هفت ماه از زمان تصدی حسن روحانی میگذرد، قیمت دلار به قیمتی مشابه با روزهای قبل از انتخابات افزایش پیدا کرد و از مرز سه هزار تومان گذشت. شاخص اوراق بهادار در بازار بورس تهران نیز در یکی دو روز اخیر با افت چشمگیری مواجه بود به طوری که از بالای ۷۹ هزار واحد به ۷۸ هزار واحد افت کرده است. در بهمن ماه همین شاخص رقمی معادل ۸۵ هزار واحد اعلام شده بود.
افزایش بیست درصدی بهای آب و برق هم مقولهی دیگری است که طی روزهای اخیر رخ داده است. اجرا نشدن طرح های اشتغالزایی کوتاه مدت، افزایش نرخ تورم بر خلاف وعدههای قبلی، و نیز گرانی حاملهای انرژی و اعلام نرخ جدید بنزین برای سال آینده، همه و همه مواردی است که بر معیشت مردم تاثیر مستقیم خواهد گذاشت.
از سوی دیگر سعید لیلاز کارشناس مسایل اقتصادی و حامی دولت در تازهترین اظهاراتش پیرامون وضعیت اقتصادی کشور گفته: «اگر چنانچه روحانی نتواند ظرف مدت هجده تا بیست و چهار ماه آینده به مطالبات مردم پاسخ بدهد با شکست مواجه خواهد شد.»
وی در بخش دیگری گفته است: «دقت کنید که شرایط سیاسی اقتصادی ایران بسیار سیال است. امروز ۵۰ درصد از قدرت خرید نیمی از جمعیت کشور دچار مشکل شده است. حداقل دستمزد کارگران در کشور امروز ۳۵ تا ۴۰ درصد کمتر از ماههای پایانی سال ۱۳۸۹ است.در مورد کارمندان این کاهش قدرت خرید حتی بیش از ۵۰ درصد رخ داده است. قدرت خرید کارگران کشور امروز به قبل از سال ۱۳۸۴ و قدرت خرید کارمندان کشور به پیش از سال ۱۳۸۲ رسیده است. یعنی ده سال فروش نفت و کسب یک تریلیون دلار درآمد نفتی عملا هیچ تاثیری در زندگی و معیشت نیمی از مردم جامعه ایران نداشته است.»