به گزارش پایگاه عدالت خواهان"اشکالی ندارد اگر افراد، مسئولان و سیاست‌مداران مختلف، در روش و حتی هدفی که انقلاب اسلامی دنبال می‌کند، دارای اختلاف نظر باشند. این‌که یک نفر بخواهد به‌گونه‌ای خاص و متفاوت فکر کند هرگز محل نزاع نیست، اما می‌توان درباره‌ی عواملی که باعث شد تا آن شخص به چنین نتایجی دست یافت، مباحثه کرد. هم‌چنین این موضوع امری بدیهی و توصیه‌شده در علوم انسانی میباشد.
یکی از زاویه‌ی دیدهایی که برخی سیاست‌مداران و شبه سیاست‌مداران، از آن طریق به انقلاب نگاه می‌کنند «منطق سفره» است. منطق سفره به این معناست که به مدد انقلاب اسلامی، سفره‌ای پهن شده و همه‌ی افراد می‌توانند بر سر آن بنشینند. ترجمه‌ی دموکراسی‌مأبانه‌اش همان «انقلاب مال همه‌ی مردم است» می‌شود که خیلی‌ها از این طریق سعی دارند همه‌ی قوانین، نظارت‌ها و محدودیت‌ها را دور بزنند.
اشکال در همان نقطه‌ای وجود دارد که عده‌ای ماحصل انقلاب اسلامی را سفره‌ای ملوّن و متنوع با اطعمه‌ای لذیذ و اشربه‌ای گوارا در نظر گرفتند که هیچ‌گاه و به هیچ دلیلی نمی‌توان از پای آن بلند شد و یا کسی را از کنارش بلند کرد. به‌طبع در چنین حالتی هر کسی سعی می‌کند برای چنگ‌انداختن بیشتر بر سفره، عیار انقلابی‌گری خود را افزایش دهد و حتما کسی که منطق سفره‌ای دارد، برای آن‌که سهم بیشتری از طعام ببرد، باید دست سایر سفره‌نشینان را کوتاه کند و چه کسانی مظلوم‌تر از مستضعفان و محرومان؟!
اصلا انتظار نداریم که این دسته از افراد بتوانند منطق امام(ره) را در خصوص این سفره فهم کرده و در آن تأمل نمایند. امام در همان دهه‌ی معروف فجر، چهره‌ی این‌گونه سفره‌نشینان را افشا کردند و گفتند: «آنها که در نوشته‌های‌شان از جمهوری دم می‌زنند، جمهوری فقط؛ یعنی اسلام نه. آنهایی که جمهوری دموکراتیک می‌گویند یعنی جمهوری غربی؛ جمهوری اسلامی نه. آنها می‌خواهند باز همان مصائب را با فرم دیگر برای ما به بار بیاورند. آنها اصلا در این نهضت دخالت نداشتند، آنها که امروز به خیال خودشان می‌خواهند سر سفره‌ی آماده بنشینند، در این نهضت به هیچ وجه دخالت نداشتند. این نهضت را شماها، این نهضت را طبقه محصل، طبقه کارگر، دهقان، بازاری، این نهضت را این‌ها به بار آوردند و این‌ها حق دارند. آنها که در خارج بودند و برای میوه‌چینی آمده‌اند و آنها که در صدرهای بالا نشستند و منظره‌ها را نگاه کردند یا کمک کردند به رژیم و حالا به صورت انقلابی در آمده‌اند، آنها را نپذیرید و نمی‌پذیریم، آنها که قلم مسموم را گرفته‌اند و بر خلاف اسلام چیز می‌نویسند و ملی و دموکراتیک و این حرف‌ها را به میان می‌آورند، از آنها نپذیرند.»[1]
امام(ره) سفره‌ی انقلاب اسلامی را فقط مختص مستضعفان می‌دانستند و فرمودند: «مستضعفین بودند که دنبال انبیا بودند، دنبال علما بودند، دنبال اولیا بودند. نهضت ما هم با مستضعفین پیش رفت، مستکبرین یا فرار کردند یا در منازل خود نشستند. آنهایی که امروز برای استفاده‌ی نامشروع می‌خواهند سر این سفره بنشینند کجا بودند آن روز که مستضعفین خون خود را می‌دادند، یا در بیغوله‌ها بودند و یا در خارج. این مستضعفین‌اند که نهضت ما را به پیش بردند، این‌ها هستند که خون خود را ریختند.»[2]
در حقیقت قرار نیست غیر از پابرهنگان و محرومان بر سر این سفره بنشینند و به همین دلیل اصلا دیگران جایی بر سر این سفره ندارند که حالا عده‌ای از تنگ‌شدن جای خود سخن می‌گویند.
سفره‌ی انقلاب اسلامی متعلق به همه نیست! متعلق به بیت امام و فرزندان و نوادگان‌اش نیست. متعلق به آنهایی که با او عکس یادگاری دارند، نیست؛ متعلق به آنهایی که هر شب خواب امام را می‌بینند هم نیست...؛ سفره‌ی انقلاب فقط و فقط متعلق به مستضعفانی است که از فرط پرخوری عده‌ای در پای این سفره، نه سقفی برای زندگی دارند و نه طعامی برای خوردن و نه سفره‌ای برای پهن‌کردن؛ اما با این حال به قول امام(ره) «حاضرند پای این سفره نان جوین بخورند تا این‌که در پارک‌های بزرگ زندگی کنند و دست‌شان به سمت دیگران دراز باشد. چرا که شرافت این را اقتضاء می‌کند.»[3]
1. صحیفه نور، جلد 5، صفحه 181
2. صحیفه نور، جلد 6، صفحه 189
3. صحیفه نور، جلد 15، صفحه 175 (با کمی تغییر شناسه افعال)
* فعالیت های اقتصادی آیت الله نورمفیدی و افراد منتسب +جزئیات اسناد
* بعد از 33سال" خروج پرونده خانه تيمي کوي ويلاي گرگان از بايگاني!
✅کانال رسمی پایگاه عدالت خواهان
https://telegram.me/edalatkhahangolestan
