به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" حسین دهباشی سازنده فیلم تبلیغاتی روحانی در سال92، دو سال قبل فاش کرد که او برخی ادبیات را به روحانی پیشنهاد داده و در دیالوگ های مستند از سوی روحانی استفاده شده است. او گفته بود:
"متن‌های سخنرانی روحانی را در سال 92 من نوشتم. 27-28 جمله طراحی شده بود که قرار بود آقای روحانی بگوید.
-
مثلاً جمله‌ی "هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ زندگی مردم" را من طراحی کرده بودم و می‌خواستیم به هر صورت که شده آقای روحانی بگوید.
-همچنین جمله "من سردار نیستم، وکیلم" را طراحی کرده بودم که آقای روحانی کمی آن را اصلاح کرد و گفت "من سرهنگ نیستم، حقوقدانم".
- در گفت‌وگوی ویژه شبکه دو بنایمان این بود که وقتی مقابل مجری قرار گرفت، هرچه عابدینی می‌گوید رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم.
- روز به روز و با سیطره رسانه‌ها، آدمهایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیکترند تا یک سیاستمدار"!
- دهباشی همچنین می گوید از روحانی خواستم این جملات را در فیلم بگوید: "من سال‌هاست که وقتی بین منزل و اداره تردد می‌کنم و مردم را می‌بینم و چهره‌ها را مطالعه می‌کنم می‌بینم چقدر گرفته و چقدر عبوس است و خنده در چهره‌ها نیست".
- این عبارات البته آشناست؛ شبیه سخنانی که روحانی اخیرا به اصحاب رسانه گفت: "من روزانه نظرسنجی می‌کنم؛ یعنی در خیابون وقتی با ماشین می‌روم تمام چهره‌های مردم را نگاه می‌کنم؛ اینکه چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانی‌اند، چند نفر قیافه‌شان گرفته است و به هر شهری و در هر جمعیتی می‌روم، خودم نظرسنجی می‌کنم و نگاه آدم‌ها را نسبت به خودم می‌بینم".
- روحانی سپس می گوید "نیازی نیست که روزنامه‌ها از مشکلات مردم بنویسند تا رئیس‌جمهور باخبر شود! رئیس‌جمهور و دولت درد مردم را می‌داند". اما آش آن قدر شور شده که صدای آشپز هم در آمد.ه است.
- دهباشی در واکنش به سخنان اخیر روحانی نوشت "جامعه‌ی آماری را در نظر بگیرید که حداکثر روزی دوبار (اولی حدود ساعت ۱۰صبح و دومی در حوالی ۷شب) در حدفاصل خیابان ثارالله (چهارراه پارک‌وی) تا میدان پاستور انجام می‌شود. ۹۳٪ این مسیر از اتوبان گذشته و بر اساس محاسبه نقشه گوگل با ماشین معمولی ۱۸دقیقه اما با اسکورت و بدون توقف در خط ویژه، تنها ۴دقیقه طول می‌کشد".
- او ادامه می دهد "ضمنا مشاهده‌گر چشمانی ضعیف و عینک دارد و از پشت شیشه ۹۷٪ دودی خودروی تشریفات با سرعت ۱۳۰کیلومتر در ساعت به مردم می‌نگرد. که احتمالا در نیمی از موارد هم از پشتِ سر آن‌ها است و صورت آدم‌ها پیدا نیست! تازه خدا وکیلی در مسیر بزرگراه چمران اساسا چند عابر پیاده رد می‌شوند؟".
- تکرار جملاتی که می توانست سال 92 برای روحانی معجزه کند و او را در قواره یک منتقد جدی در میدان انتخابات نمایش دهد، اکنون موجب خنده و خشم و رنجش همان مردمی می شود که کم کم فهمیده اند با یک بازیگر و شومن طرفند.
- در سریال قدیمی مثل آباد، طبیب رندی بود که نسخه هایش، حال بیماران را بدتر می کرد. اما او دور و اطراف بیمار بهانه ای پیدا می کرد و می گفت "ناپرهیزی کرده و فلان غذا را خورده ای، حالت بد شده و گرنه نسخه های من حرف ندارد".
- او همین شگرد را به پسرش آموخت. اما پسر کم تجربه، جایی کم آورد و هر چه گشت بهانه ای برای توجیه بدحال شدن بیمار تحت درمان خود نیافت. در همین حیص و بیص، ناگهان حرفی زد که سوژه خنده مردم ده شد. او در بیان سند ناپرهیزی بیمار گفت"ناخوش خر خورده"!
- طبیب که پس از سال ها رندی و کیسه دوزی، انگشت نمای مردم شده بود، با خشم از پسر پرسید برای چه این حرف مضحک را زدی و ما را سوژه خلایق کردی؟ و پسر پاسخ داد "آخه هر چی گشتم، اطراف بستر مریض هیچّی پیدا نکردم؛ ولی یکهو چشمم خورد به پالون وسط حیاط، گفتم بگم ناخوش خر خورده، اینم پالونش"!/ ایمانی
اخبارحسن روحانی رئیس جمهور ایران
