هفتمین ماه از سال هجری قمری رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را از یاد برد زیرا در میان ماههای دوازده گانه تنها و بدون ائتلاف با ماههای دیگر از حرمت و قداست برخوردار می باشد، در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم» یعنی برخوردار از حرمت یاد شده است.که یکی از آنها رجب نام دارد. ماههای ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم نیز جز ماههای حرام به حساب می‌آیند، که این سه ماه به طور متوالی قرار گرفته‌اند، اما ماه رجب به طور جداگانه به عنوان ماه حرام محسوب می‌شود، لذا حکایت از اهمیت خاص رجب دارد. بر اساس حدیث قدسی خداوند می فرماید: «ماه(رجب)، ماه من؛ بنده، بنده من؛ و رحمت، رحمت من است؛ هر که در این ماه مرا بخواند، اجابتش کنم و هر که حاجت آورَد، عطایش کنم.» کسانی که دل درگرو محبت خدا نهاده اند، لحظه شماری می کنند تا با ورود به ماه رجب و بهره مندی از برکات آن، به درک فیوضات ماه عظیم شعبان موفق شوند و پس از آن بتوانند مدال لیاقت ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان را دریافت نمایند.
به نخستین شب جمعه ماه رجب لیله الرغائب (شب آرزوها) گفته می‌شود. به باور مسلمانان در این شب فرشتگان بر زمین نزول می‌کنند تا رحمت الهی را به جامعه بشری عرضه نمایند. به عبارت دیگر لیله الرغایب شبی است که هزاران ملائک بر زمین فرود می آیند تا تو هرآنچه می خواهی آرزو کنی و خداوند بی صبرانه منتظر شنیدن است تا اجابت کند آنچه تو می خواهی! و چه زیباست عشق بازی انسان با معبود کریم، مهربان و بی همتا که شبی را برای انسان های پاک نهاد قرار داده که استغفار کنند، خود را در دریای رحمت الهی شناور سازند و آرزوهای کوچک و بزرگ خود را از مهر ثابت و عشق پایدار درخواست نمایند. پیامبر اكرم(ص) فرمود: ماه رجب، ماه استغفار امت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش كنید كه خدا آمرزنده و مهربان است.
سپاس بیکران مخصوص خداوند آرزوها و امیدهاست. معبود مهربانی که هرقدر از او بخواهیم، خسته نمی شود و هرقدر عطا کند، از اقیانوس بی کران نعمت هایش کاسته نخواهد شد.
رحیما! درهای رحمت تو همواره به روی نیازمندان باز است و دست عطایت گشاده. بندگان تو هر زمان که صدایت کنند، پاسخ می دهی و اگر خالصانه آرزو کنند، اجابت می نمایی. امشب اما شب دیگری است؛ شب آرزوهاست.
امشب، من تمام دعاها و آرزوهای عمرم را یک جا به محضرت آورده ام. امشب، در پی آنم که به اندازه یک عمر از تو طلب کنم .تو تنها کسی هستی که وقتی آرزوهایم را با او در میان می نهم، احساس خفت و حقارت نمی کنم. تو هرگز به آرزوهایم نمی خندی. هرگز حاجت های مرا به سخره نمی گیری. مرا به خاطر آرزوهایم تحقیر نمی کنی. من در حضور تو حتی از کوچک ترین آرزوهایم چشم نمی پوشم. همه را، همه را تنها به تو می گویم. همه رؤیاهایم را، خواسته هایم را، هرقدر کوچک و کودکانه، با تو می گویم تویی که مرا دوست داری و از من به من نزدیک تری. باید از لحظه لحظه ی زمان در شب آرزوها بهره برد و همراه سیل عاشقان الهی به سوی خدا پرواز کرد و به یاد او بود زیرا ممکن است فرصت چنین شبی دوباره نصیب ما نگردد؛
امشبي را كه در آنيم غنيمت شمريم
شايد اي جان نرسيديم به فرداي دگر
یادداشت/ مهدی یاراحمدی خراسانی
