به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان "به نقل از یزد رسا، با گرم شدن تنور انتخابات آینده کشور، هر روز اخبار انتخاباتی از گوشه و کنار عرصه سیاسی و جناح های مختلف به گوش می رسد که فلان فرد برای کاندیداتوری ثبت نام کرد یا فلان فرد ثبت نام نکرد، یا اینکه چه کسی تایید صلاحیت می شود یا چه کسی رد صلاحیتش حتمی است و در این بازار داغ انتخاباتی، تنور جبهه اصلاحات از همه داغ تر است.
جبهه اصلاحات که می دانست در انتخابات ریاست جمهوری توفیقی نخواهد داشت از همان ابتدا کمر خود را برای کرسی مجلس دهم محکم کرد و عطای میز ریاست جمهوری را به لقایش بخشید!
عارف به عنوان تنها نامزد انتخاباتی جبهه اصلاحات وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شد اما کارگزاران سازندگی و حامیان هاشمی رفسنجانی تمام تلاششان را کردند تا از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم کناره گیری کند!
آغاز نبرد کارگزاران و عارف از همین جا آغاز شد به طوری که نشانه های اختلاف، از اظهارات افراد نزدیک به محمدرضا عارف در شورای مشورتی اصلاح طلبان پدیدار گشت.
عبدالله ناصری و دیگرانی مانند او بلافاصله پس از ثبت نام عارف در انتخابات ریاست جمهوری، از سرلیستی و ریاست مجلس عارف سخن گفتند.
«علی اکبر اولیاء»، چهره نزدیک به محمدرضا عارف سرلیستی عارف را امری بدیهی دانست و حتی مدعی شد سرلیستی عارف مورد پذیرش طیفی از اصولگرایان معتدل هم هست!
در اظهار نظری دیگر داریوش قنبری، عضو شورای مرکزی حزب مردم سالاری نیز به صراحت گفت: «اصلاح طلبان انتظار دارند آقای عارف سرلیست این طیف در انتخابات مجلس دهم باشد».
اگر چه ابتدا تصور می شد این مساله مورد توافق در شورای مشورتی بوده اما سکوت عجیب کارگزارانی ها و البته اصرار مجدد برخی از چهره های این حزب بر ائتلاف با اصولگرایان معتدل ،اختلافات را نمایان کرد.
به هر حال ایام ثبت نام برای کاندیداتوری کرسی مجلس آغاز شد و عارف پشت میز ثبت نام برای مجلس دهم نشست.
اما آنچه بیش از ثبت نام عارف برای انتخابات خبرساز شد، حضور فرزند ارشد عارف برای ورود به عرصه رقابت در حوزه یزد و اشکذر بود.
اتفاقی که در روز چهارم دی ماه با حضور برخی چهره های اصلاح طلب و پوشش گسترده رسانه های اصلاح طلب محلی صورت گرفت.
هر چند شایعه و خبرسازی در خصوص ورود خانواده عارف چون همسر و فرزند ارشدش بارها در رسانه های اصلاح طلب بازتاب پیدا کرد اما سرانجام فرزند ارشد عارف با «برند پدر» به گود انتخابات قدم گذاشت و وارد میز مشورتی اصلاح طبلن یزد شد.
اما روز گذشته خبر انصراف فرزند عارف پس از تایید صلاحیت هیات اجرایی و در آستانه اعلام نتایج تعیین صلاحیت های شورای نگهبان، بر روی رسانه ها مخابره شد که گویا خود اصلاح طلبان را هم به هم ریخت.
هرچند هیچ منبعی تایید یا رد صلاحیت حمیدرضا عارف را به صورت رسمی و غیررسمی اعلام نکرده است اما به اعتقاد برخی فعالان سیاسی و رسانه‌ای گویا عارف از عدم تایید صلاحیت خود مطلع شده و قبل از اعلام رسمی با انتشار بیانیه ای در صفحه اینستاگرام خود از ادامه مسیر انصراف داد.
با انصراف حمید رضا عارف ادعاهایی امثال اینکه وی برای شور انتخاباتی یا به عنوان گزینه اصلی میز مشورتی اصلاح طلبان یزد وارد انتخابات شده است رد شد و دنیایی از ابهام را برای حامیان وی به جا گذاشت.
و اما چرا حمید رضا عارف انصراف داد؟
شاید باورش سخت باشد که اصلاح طلبان بخواهند حمید رضا عارف را با عنوان برند پدرش برای رسیدن به اجماع حداکثری بر روی گزینه اصلی خود قربانی کنند اما حقیقت ماجرا غیر از این نیست.
تاکتیک پیچیده اصلاحات یا بهتر بگوییم کاگزاران گویا با اختلاف با عارف در انتخابات ریاست جمهوری کلید خورد.
شاید حمید رضا عارف گزینه خوبی برای اصلاح طلبان بود تا بتوانند با استفاده از «برند پدر» به اهداف تیره و مبهم خود دست پیدا کنند که گویا فرزند عارف با توصیه پدرش از چنگ این حربه گریخت.
تاکتیک پیچیده در اردوگاه اصلاح طلبان یزد
شاید سوال شود چرا حمید رضا عارف قبل از تایید صلاحیت هیات اجرایی انصراف نداد و در دقیقه نود از گود انتخابات کناره گرفت؟ که باید در جواب گفت؛ در تاکتیکی ناشیانه؛ اصلاح طلبان از یک جهت با استقبال گسترده حمید رضا عارف را از گزینه های اصلی خود معرفی می کنند و از جهت دیگر با دادن آمار و اطلاعات غلط به شورای نگهبان – بخوانید پرونده سازی- سعی در رد صلاحیت وی می کنند تا با این تاکتیک بتوان به اهداف اصلی خود یعنی متمرکز کردن آرا بر روی گزینه اصلی خود برسند.
چرا فرزند عارف؟
اول اینکه با اختلاف ریشه ای عارف با برخی اصلاح طلبان ، شاید با رد صلاحیت فرزند عارف بتوان در وهله اول خط بطلانی بر افکار اصلاح طلبی عارف بکشند و با بازی گردانی سیاسی و تخریب چهره فرزند عارف بر «برند عارف» هم تأثیر می گذاشت!
دوم اینکه مطمئناً با رد صلاحیت حمید رضا، عارف موضع گیری می کرد که موضع گیری وی به نفع گزینه های دیگر هم بود!
سوم اینکه؛ با رد صلاحیت حمید رضا عارف فشار بر شورای نگهبان بیشتر می شد و اصلاح طلبان با مظلوم نمایی به اعاده حیثیت می پرداختند و می توانستند با زبان و کلام عارف به عنوان برند اصلی اصلاحات توهم نبود دموکراسی را فریاد بزنند!
چهارم اینکه؛ اساساً با رد صلاحیت حمید رضا عارف؛ حامیان عارف چاره ای ندارند جز اینکه رأی خود را به سمت گزینه هدف اصلاحات سوق دهند که این ترفند بهترین راه برای تجمیع آرای اصلاح طلبان بود.
جالب اینکه موضوع انصراف حمید رضا عارف آنچنان اصلاح طلبان را به هم ریخت که پس از انصراف وی از دور انتخابات دبیر بنیاد ایرانیان در یزد در صفحه اینستاگرامش از تحولاتی در یزد خبر می دهد که اورا سخت در فکر فرو برده است و از آن به عنوان «سیاست بازی جالب» یاد می کند.
و جالب تر اینکه رسانه های اصلاح طلب محلی در سکوت خبری هیچی واکنشی به انصراف فرزند عارف نشان ندادند و در اقدامی زیرکانه انصراف وی را گامی در جهت اجماع اصلاح طلبان عنوان کردند و بدون هیچ اظهار نظری، زهرا عابدینی،علی اکبراولیاء و حجت الاسلام صالحی منش را رقبای اصلاح طلبان برای مجلس دهم معرفی می کنند.
هر چند فرزند عارف با قدم نهادن در گود انتخابات حاشیه ساز شد اما با اقدامی پیش از اعلام نتایج بررسی صلاحیت ها توسط شورای نگهبان، پیش دستی کرد و انصراف داد تا قربانی نشود.
حال باید دید وضعیت دیگر گزینه های اصلاح طلبان که نام آن ها لیست میز مشورتی قرار گرفته است چگونه خواهد بود و آیا برای رسیدن به گزینه خاص، فرد دیگری از انتخابات انصراف می دهد؟
