حسین شریعتمداری در تحلیلی نوشت: شاید جناب روحانی از باب فروتنی و پیروی از آموزه شناخته شده اخلاق اسلامی که تعریف از خود را مذموم دانسته است، با فیلمی که سراسر تعریف و تمجید از مواضع اسلامی و انقلابی ایشان است مخالفت ورزیده و به بیان دیگر؛ « شکسته نفسی» ! کرده اند!
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی « پارس» متن یادداشت حسین شریعتمداری مدیر مسوول کیهان با عنوان « اگر جای روحانی بودم که نیستم! » به این شرح است:
از حضرت امیر علیه السلام است که « اذا ازدحم الجواب، خفی الصواب… در ازدحام و شلوغی جواب ها، پاسخ صحیح و شایسته پنهان می ماند» . یکی از مصادیق این کلام امیر مومنان (ع) را در اظهارنظرهای فراوان و پر سر و صدای چند هفته گذشته درباره مستند « من روحانی هستم» می توان دید. بعد از انتشار این فیلم مستند، موج بلندی از مخالفت ها نسبت به آن شکل گرفته و در فاصله ای کوتاه فضای سیاسی و رسانه ای کشور را فرا گرفت. امروز اما، هیجان اولیه - چه ساختگی و چه واقعی- رو به کاهش نهاده و از سر و صدا افتاده است. بنابراین، وقت آن است که ماجرای یاد شده و جهت گیری مستند « من روحانی هستم» در بستری بیرون از شلوغی و شلوغ کاری های مورد اشاره ارزیابی شود. در این باره اگرچه گفتنی های فراوانی هست ولی از آن میان به چند نکته بسنده می شود.
۱- نگارنده مستند « من روحانی هستم» را به دقت دیده و تمامی مستندات به کار گرفته در این فیلم را برای اطمینان از صحت آن ردیابی کرده است و در این ردیابی با هیچ سندی که غیرواقعی باشد روبرو نشده است. این ردیابی به آسانی برای همگان امکان پذیر است چرا که اسناد مورد استفاده در ساخت فیلم یاد شده، از نوع اسناد آشکار است و نه اسناد طبقه بندی شده و محرمانه که دسترسی به آن برای همه مقدور نباشد. بنابراین در صحت اسنادی که در مستند یاد شده آمده است جای کمترین تردیدی نیست تا آنجا که مخالفان مستند « من روحانی هستم» نیز به این نکته اذعان دارند و درستی اسنادی را که در مستند آمده است، نفی نمی کنند، بلکه می گویند، این اسناد به گونه ای کنار هم چیده شده که در نهایت، به شخصیت رئیس جمهور محترم آسیب می رساند! و چهره ای مخدوش از ایشان در ذهن مخاطب می نشاند! به این ایراد مخالفان در ادامه همین نوشته خواهیم پرداخت.
۲- در سراسر فیلم « من روحانی هستم» و تمامی آنچه به نقل از رئیس جمهور محترم- صوت و تصویر خود ایشان و یا اظهارنظر دیگران درباره وی- آمده است، بدون استثناء از شخصیت اسلامی و انقلابی و سوابق درخشان آقای دکتر روحانی در همراهی و همدلی با نظام جمهوری اسلامی ایران و حضور درخور تقدیر ایشان در برخی از بزنگاه ها و روزهای حادثه حکایت می کند، کسی که اولین بار از واژه مقدس « امام» برای نامیدن خمینی کبیر (ره) استفاده کرد، در جنگ تحمیلی حضوری پررنگ داشت. در مناظره های تلویزیونی علیه لیبرال ها، منافقین و سایر جریانات ضد انقلاب به دفاع جانانه از جمهوری اسلامی ایران پرداخت. در فتنه تیرماه سال ۷۸ و در حالی که برخی از مسئولان حاضر به حضور در اجتماع پرشور ۲۳ تیرماه نبودند، به صحنه آمد و علیه فتنه گران سخنان پرشوری ایراد کرده و از جمله با تحقیر آنان گفت « اینها پست تر از آن هستند که برانداز نامیده شوند» و درباره ضرورت مجازات آنان، اعلام کرد « در کجای دنیا آشوب طلبی را تحمل می کنند» ؟ آن روزها که جریاناتی- مانند برخی از جریانات آلوده این روزها- خواستار حذف « شعار مرگ بر آمریکا» بودند، آقای روحانی در اجتماع پرشور دانشجویان بسیجی به حمایت تمام قد از این شعار برخاست و گفت؛ شعار مرگ بر آمریکا در کشور ما وحدت آفرین شده است و دهها نمونه دیگر از این دست که به نقل از رئیس جمهور محترم و با ارائه سند در فیلم « من روحانی هستم» آمده است. و البته در مستند یاد شده به برخی از مواضع ایشان که با جریان فراگیر آن روزها تفاوت هایی داشته است نیز اشاره شده که این مواضع به عنوان یکی از سلیقه های سیاسی داخل نظام قابل ارزیابی است و طرفداران دیگری هم داشته است.
اکنون باید از مخالفان مستند مورد اشاره پرسید، کدام یک از مواضع آقای روحانی و سوابق ایشان که در فیلم آمده است می تواند- به زعم شما- باعث مخدوش شدن شخصیت رئیس جمهور محترم باشد؟ ! به یقین هیچکدام… اگر نمونه ای را سراغ دارید، ارائه کنید و درباره فیلم یاد شده به فرافکنی های بی سرو ته و غیر مستند از نوع « کلیات ابوالبقاء» متوسل نشوید! این گوی و این میدان! همین جا باید به سوال مطرح شده قبلی درباره چینش مستندات در فیلم یاد شده اشاره کنیم و آن، اینکه روند فیلم و چینش مستندات به گونه ای است که در نهایت به نتیجه ای بیرون از آنچه در فیلم آمده است، نمی رسد و این از سلامت تدوین حکایت می کند.
این نکته نیز گفتنی است که در بخشی از مستند مزبور، آقای دکتر ظریف در گفت وگو با البرادعی، مسائل جناحی داخلی را پیش می کشد و برای جلب موافقت ایشان می گوید « بسیاری از کاندیداهای ریاست جمهوری (ایران) از شکست مذاکرات ما سود می برند… آنها آدم های پرنفوذی هستند و… » که اینگونه درد دل! داخلی با طرف خارجی تأسف آور است ولی با خوشبینی می توان آن را به حساب ترفندهای دیپلماتیک گذاشت، اگرچه این خوشبینی جای چندانی ندارد.
اگر نگارنده جای آقای روحانی بود - که نیست- و اگر قصد نامزد شدن در انتخابات را داشت- که ندارد- و چنانچه اهل تعریف و تمجید از خود بود- که به لطف خدا نیست- سی دی مستند « من روحانی هستم» را در تیراژ گسترده تکثیر و منتشر و از تهیه کنندگان این مستند نیز قدردانی جانانه ای می کرد!
۳- و اما، چرا برخی از مدعیان حمایت از رئیس جمهور محترم تا این اندازه از انتشار مستند « من روحانی هستم» به خشم آمده اند و آن را در تقابل با شخصیت آقای روحانی قلمداد می کنند؟ ! و البته در مواردی خود آقای رئیس جمهور نیز اعلام مخالفت کرده بودند.
دراین باره چند علت قابل طرح است؛
با توجه به تاکید فیلم بر سوابق و مواضع اسلامی و انقلابی آقای روحانی مخالفت اعلام شده ایشان با آن را می توان در سه احتمال زیر جستجو کرد.
اول: این که اظهارنظر رئیس جمهور محترم در مخالفت با فیلم یاد شده قبل از مشاهده آن و صرفا از روی اعتماد به ابراز مخالفت برخی از نزدیکان- به شدت غیر قابل اعتماد- خود بوده است!
دوم: شاید جناب روحانی از باب فروتنی و پیروی از آموزه شناخته شده اخلاق اسلامی که تعریف از خود را مذموم دانسته است، با فیلمی که سراسر تعریف و تمجید از مواضع اسلامی و انقلابی ایشان است مخالفت ورزیده و به بیان دیگر؛ « شکسته نفسی» ! کرده اند!
سوم: که انشاءالله چنین نباشد، این که آقای دکتر روحانی خدای نخواسته قصد آن دارند از گذشته انقلابی خود خداحافظی کرده و با چهره دیگری که تصور می کنند- تاکید می شود که فقط تصور می کنند- همخوانی بیشتری با برخی از قدرت های غربی دارد! در عرصه حضور پیدا کنند!
شواهد حاکی از آن است که -انشاءالله الرحمن- احتمال اول به واقعیت نزدیکتر باشد.
۴- و اما، با توجه به محتوای فیلم « من روحانی هستم» مخالفت بسیاری از اطرافیان رئیس جمهور محترم با این فیلم را فقط می توان در موارد زیر جستجو کرد.
الف: هویت برخی از این طیف که وطن فروشی در فتنه آمریکایی-اسرائیلی۸۸ از جمله بارزترین مشخصه های آن است، کمترین تردیدی باقی نمی گذارد که آنان از مطرح شدن سوابق اسلامی و انقلابی دکتر روحانی به شدت نگران -بخوانید عصبانی- هستند. چرا که سوابق یاد شده با انتظاری که این جماعت در عرصه های مختلف و مخصوصا در عرصه فرهنگی و سیاست خارجی از ایشان دارند درتناقض است. آنان در حالی که به اعتراف خود حداکثر فقط ۱۳ درصد آرا - آنهم با تقلب در معرفی هویت خویش- دارا بوده اند، اصرار دارند روحانی را نامزد پیروز جبهه مشترک اصلاحات و کارگزاران معرفی کنند و با القای این توهم که روحانی غیر از اصلاحاتچی ها و کارگزارانی ها پایگاهی ندارد، برخی از خواسته های غیراسلامی، غیرانقلابی و ضد ایرانی خود را به ایشان تحمیل کنند. بنابراین طبیعی است که یادآوری سوابق اسلامی و انقلابی روحانی می تواند و باید برای آنان و اهداف نامشروعی که دارند یک کابوس تلقی شود.
ب: فتنه گران بعد از ناکامی در کودتای رنگی سال ۸۸ و خیانت های افشاء شده ای که نسبت به مردم و نظام اسلامی مرتکب شده بودند، با لطایف الحیل و به کارگیری ترفندهای مختلف- و البته بهره گیری از تسامح و رأفت نظام اسلامی- خود را به روحانی تحمیل کرده و براساس شواهد موجود قصد دارند از ایشان به عنوان یک « پُل» استفاده کنند. از این روی، ارائه سوابق اسلامی و انقلابی روحانی در مستند « من روحانی هستم» همه ترفندهای آنان را بر باد می دهد و آنچه به شدت از آن وحشت دارند، یعنی مرزبندی میان فتنه گران و روحانی را پررنگ کرده و در میدان دید افکارعمومی می گذارد. وگرنه چرا باید از فیلم مستندی که سوابق انقلابی و اسلامی دکتر روحانی را ارائه می کند، تا این اندازه عصبانی باشند؟ !
۵- مخالفت و عصبانیت جماعت یاد شده از مستند من روحانی هستم که از سوی چند جوان انقلابی و دلسوخته تهیه شده است در حالی است که این روزها جماعت مورد اشاره در روزنامه های زنجیره ای و رسانه های تحت اختیار خود، سخیف ترین و شاخدارترین دروغ ها را به نظام، اسلام و انقلاب و مردم مومن و انقلابی این مرز و بوم نسبت می دهند، چهره نفرت انگیز دشمنان ایران اسلامی را با زبان و قلم آلوده خود بزک می کنند، نسخه ذلت در مقابل قدرتهای استکباری می پیچند و دهها اقدام پلشت و ضد انسانی را آزادانه! مرتکب می شوند. همین جماعت، از پادوهای انگلیس و اسرائیل که در خانه سینما به تهیه فیلم به اصطلاح مستند و جعلی برای بی بی سی مشغول بودند، تمام قد حمایت کردند و…
۶- و بالاخره، این نکته نیز خطاب به رئیس جمهور محترم کشورمان گفتنی است که با توجه به سوابق اسلامی و انقلابی ارائه شده حضرتعالی در مستند « من روحانی هستم» ، ادامه همراهی شما با جماعتی که نه فقط کمترین ارادتی به جنابعالی ندارند بلکه در پی آنند که از موقعیت و جایگاه جنابعالی به عنوان « پُل» استفاده کنند، تعجب آور است.
