به گزارش پایگاه عدالت خواهان"متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
«درباره معمار کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی که با «انقلاب اسلامی» به «مرد قرن» و «پدیده خمینی» معروف گردید، گفتنی فراوان است. حضرت امام (ره) سه جلوه از یک رهبری در انقلاب را برخوردار بود؛ مرجعیت دینی، فرماندهی کل قوا و رهبری سیاسی. این سه مولفه از او یک رهبر فراکاریزما ساخته بود. اندیشه سیاسی او متکی بر سه محور نفی سلطنت، تبیین نظریه ولایت فقیه و نقد مشروطیت در حوزه کنار گذاشتن روحانیت، استوار بود.
مردمی کردن مبارزه سیاسی، مذهبی کردن مبارزه، حفظ اتحاد و انسجام و پرهیز از اختلافات و بالاخره پرهیز از اعمال مشی مسلحانه را باید از مهمترین روش‌ها و استراتژی‌های مبارزه سیاسی حضرت امام(ره) برشمرد. امام در مقام تئوریسین و نظریه‌پرداز انقلاب، استاد بسیاری از رهبران انقلاب از جمله حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله العالی) بود. بعضی از شباهت این دو رهبر انقلاب را در ادامه ذکر خواهیم کرد که به صورت مفصل‌تر در ویژه‌نامه تداوم آفتاب روزنامه جام جم که بعدا به همین نام درقالب کتابی از سوی انتشارات جام جم منتشرشد، ذکر کرده‌ام و می‌توانید برای مطالعه بیشتر به آنجا مراجعه کنید:
۱. حضرت امام (ره) به دلیل ناکارآمدی برخی دستگاه‌های اجرایی و لزوم سرعت بخشیدن به عمران و آبادانی روستاها، «جهاد سازندگی»، برای دفاع از انقلاب و دستاوردهای آن، «سپاه و بسیج»، برای پاسداشت ایثارگران و خاندان معظم شهدا، «بنیاد شهید» و... را تشکیل داد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تقویت سیاست راهبردی امام (ره) به حمایت از نهادهای انقلاب اهتمام ورزید و متناسب با شرایط زمان و نیازهای جهانی، «مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی»، «مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام»، «ستاد راهبردی در امور دیپلماسی» و «ستاد اقامه نماز» را تشکیل داد.
۲. حضرت امام (ره) جمهوری اسلامی را بر پایه نظریه «ولایت فقیه» تبیین کرد. حفظ نظام را از اوجب واجبات خواند. نقد مشروطیت از آن جهت که روحانیت آگاه کنار گذاشته شد، از استراتژی‌های مبارزه سیاسی حضرت امام (ره) در دوران قبل از انقلاب بود. ایشان همچنین فقه پویا و سنتی را نه در برابر و تقابل هم که مقوم یکدیگر برشمرد؛ آیت‌الله خامنه‌ای مبدع نظریه «مردم‌سالاری دینی» است که همان ترجمان جمهوری اسلامی است. ایشان این مدل را بهترین الگو برای اداره جوامع بشری می‌دانند.
۳. امام و رهبری هر دو بر مقوله «فرهنگ» به عنوان اولویت‌ها تاکید داشتند. امام «فرهنگ را پایه شقاوت و سعادت یک ملت» می‌دانست و رهبری «فرهنگ را فضای تنفس برای جامعه» برشمرد. این اقدام در برابر چالش‌های نظری که فرهنگ را عنصری دست چندم در برابر توسعه اقتصادی و #سیاسی برمی‌شمردند، ارائه گردید.
۴. رویکرد حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری در بن‌بست‌شکنی و خروج از بحران‌ها نیز اشتراکات فراوانی دارد. امام و رهبری اثبات کردند که برای زمانه، باید فرزند زمان خویشتن بود. هر دو بزرگوار قاطعانه معتقد به تجربه و حضور پیشگامان انقلاب در اداره جامعه بودند، اما به وقت خطر و دفاع از انقلاب باید به جوانان شجاع و مومن اعتماد کرد و کارهای بزرگ را به آنان سپرد که مثال‌های بسیاری را می‌توان قید کرد.
۵. از مشابهت‌های مهم و بی بدیل امام و رهبری ، مراقبت از مرزهای عقیدتی بود. امروزه در عصر جهانی شدن که بحران معنا بروز کرده است و مرزهای جغرافیایی در نوردیده، دراین هنگامه اهتمام حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری بر حفظ هویت خودی، استقلال و حل چالش‌های نظری در راستای پاسداری از سنگرهای ایدئولوژیک، مثال زدنی است. رهبری برای حفظ مرزهای عقیدتی از واژه «خودی و غیرخودی» در ادبیات سیاسی استفاده کرد و معتقدان و ملتزمان به اسلام و انقلاب را خودی نامید و دایره محدود ذوب‌شدگان در ولایت را به کنار زد و چتر فراگیر رهبری را برهمه گستراند. رهبری همواره تاکید کرد که «اصلاح‌طلبی و اصولگرایی» توامان لازم و ملزوم یکدیگرند و از لوازم آن پای‌بندی به قرائت اسلامی نه آمریکایی اصلاحات است.
درباره مشابهت‌های امام و رهبری در بحران‌ها وچالش‌ها، سخن فراوان و فرصت محدود است. خلاصه اینکه اگر رهبری فرمود: «این انقلاب بی‌نام خمینی(ره) در هیچ جای جهان شناخته شده نیست»، امام هم فرمودند: «آقای خامنه‌ای برای رهبری صلاحیت و شایستگی دارد».ایسنا
