به گزارش پایگاه عدالت خواهان"کره ماه که ۲۳۹ هزار مایل (بیش از ۳۸۴۶۰۰ کیلومتر) از زمین فاصله دارد، برای هزاران سال منبع الهام بسیاری از افسانه‌ها و عقاید خرافی بوده است. اما گاهی حقیقت از تخیل هم شگفت انگیزتر است. در اینجا به حقایقی درباره‌ی کره ماه می‌پردازیم که نگاه تان به آسمان شب را تغییر خواهد داد.
بر روی کره ماه یک قبرستان وجود دارد
دویست تن زباله روی کره ماه وجود دارد که بخش عمده‌ی آن را زباله‌های فضایی و چیز‌هایی تشکیل می‌دهد که در زمان فرود بر روی ماه دچار اشکال شدند و یا آثار باقیمانده از حضور ۱۲ فضانوردی هستند که از سال ۱۹۶۹ پا بر این سیاره گذاشته اند، مثل: ماهواره‌های رها شده، موشک‌های پرتاب شده، دوربین ها، کوله‌های پشتی و توپ‌های گلف. اما در میان خرابه‌های روی کره ماه، خاکستر یوجین شومیکر هم وجود دارد. او یکی از پایه گذاران رشته‌ی نجوم بود و سازمان ناسا خاکستر او را درون یک کپسول پلی کربنات به آسمان فرستاد.
ریشه‌ی کلمه‌ی «دیوانه» به ماه بر می‌گردد
در زبان انگلیسی معنی کلمه‌ی Lunatic یعنی «دیوانه» ریشه در معنای کهن آن یعنی «ماه زده» دارد. در حقیقت در دوران قرون وسطی، دانشمندان و فیلسوفان عقیده داشتند ماه کامل باعث می‌شود به افراد حملاتی ناگهانی دست دهد و تب و روماتیسم از عوارض آن هستند. از آنجایی که آن‌ها بروز رفتار‌های عجیب را با ماه مرتبط می‌دانستند، به افراد مبتلا دیوانه یا در معنای حقیقی آن، ماه زده می‌گفتند.
کره ماه ناپدید خواهد شد
مدار کره ماه هر سال ۴ سانتیمتر از زمین دورتر می‌شود، یعنی طی ۵۰۰ میلیون سال آینده کره ماه ۱۴۶۰۰ مایل (حدود ۲۳۴۹۶ کیلومتر) از مکان فعلی اش دورتر خواهد بود.
ردپا‌های روی سطح ماه تازه هستند
بیش از چهار دهه از آخرین حضور انسان بر روی کره ماه می‌گذرد، اما ردپا‌های روی سطح آن تازه هستند. این گواهی بر وجود زندگی در سیارات دیگر است؟ خیر! آن‌ها ردپا‌های فضانوردانی هستند که پیش از این قدم به کره ماه گذاشته اند. از آنجایی که هیچ بادی روی کره ماه نمی‌وزد و آبی بر سطح آن جاری نیست، ردپا‌ها می‌توانند تا میلیون‌ها سال باقی بمانند.
احتمالا ماه کامل باعث بیدار ماندن می‌شود
در جریان تحقیق کوچکی که در دانشگاه باسل سوییس انجام شد، افرادی که در نزدیک‌ترین زمان به یک ماه کامل تحت بررسی بودند در مقایسه با مواقع دیگر، خواب کم عمق تری را تجربه می‌کردند، میزان تولید هورمون ملاتونین در بدن آن‌ها کمتر می‌شد و ۵ دقیقه دیرتر به خواب می‌رفتند. محققان حوزه‌ی خواب بیان می‌کنند ماه کامل می‌تواند با افزایش نور شبانگاهی، به طور غیر مستقیم بر ساعت درونی بدن تاثیر بگذارد.
حقیقت ماه خونین
در اواخر سپتامبر سال ۲۰۱۵ بسیاری از مردم شاهد آن بودند که رنگ ماه در مواقعی به قرمزی هراس آور تبدیل می‌شد. برخلاف عقاید خرافی‌ای در این مورد وجود دارد، دانشمندان این ماه «خونین» را پدیده‌ای صرفا نجومی می‌دانند. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که کره زمین سایه‌ای بر روی ماه می‌اندازد که رنگی زنگ زده دارد.
سایه‌ها بر روی کره ماه تیره‌تر از روی زمین هستند
فضانوردانی که به کره ماه رفتند خیلی زود متوجه می‌شدند سایه‌ی آن‌ها روی این سیاره بسیار تیره‌تر از روی زمین است. لایه‌ی جوی که نور را پراکنده و باعث تشکیل سایه بر روی زمین می‌شود، در کره ماه وجود ندارد. نور خورشید و نوری که از کره‌ی زمین به ماه می‌رسد، برای تشکیل سایه روی ماه کافی است، اما سایه‌ها بسیار تاریک‌تر هستند.
در کره ماه زلزله (یا ماه لرزه) رخ می‌دهد
کره ماه مانند زمین پوسته‌ای دارد که جا به جا و دچار تغییر می‌شود. زلزله‌های کره ماه به علت گرم و منبسط شدن پوسته‌ی آن یا در اثر اصابت شهاب سنگ‌ها رخ می‌دهند. اگرچه زلزله‌های کره ماه به شدت زلزله‌های سیاره‌ی زمین نیستند، اما مدت زمان آن‌ها بیشتر است، چون در ماه آبی وجود ندارد تا لرزش‌های زلزله را کاهش دهد.
کره ماه منطقه زمانی منحصر به خود را دارد
منطقه‌ی زمانی کره ماه را «زمان استاندارد ماه» می‌گویند، اما این زمان مطابق با زمانی که بر روی زمین وجود دارد نیست. زمان بر روی کره ماه کاملا متفاوت از زمین است؛ به طوری که در این سیاره یک سال به ۱۲ «روز» تقسیم می‌شود و هر روز آن معادل یک ماه بر روی کره زمین است. هر یک از «روز»ها به نام ۱۲ فضانوردی است که قدم به این سیاره گذاشته اند. این «روز»ها خود به ۳۰ «چرخه» تقسیم می‌شود که در ادامه به ساعت ها، دقیقه‌ها و ثانیه‌ها مجزا می‌شوند. تقویم ماه از لحظه‌ی قدم گذاشتن نیل آرمسترانگ، فضانورد امریکایی بر روی کره ماه آغاز شد. سال اول، روز اول و چرخه‌ی اول در این سیاره به روز ۲۱ جولای سال ۱۹۶۹ در ساعت جهانی ۰۲:۵۶:۱۵ بر می‌گردد.
طیف بسیار وسیعی از دما در کره ماه وجود دارد
سیاراتی که به خورشید نزدیک‌تر هستند بسیار گرم‌تر از زمین هستند، در حالی که سیارات دورتر دمای بسیار سردی دارند. اما در کره ماه شدت دمای هر دو سر طیف بسیار زیاد است. در طول روز، دمای کره ماه می‌تواند به ۲۰۰ درجه‌ی فارنهایت (حدود ۹۳ درجه‌ی سانتیگراد) برسد. در دو قطب ماه، دما در حدود منفی ۴۰۰ درجه‌ی فارنهایت (حدود منفی ۲۰۴ درجه‌ی سانتیگراد) باقی می‌ماند. این اختلاف دما به دلیل نبود لایه‌ی جو در کره ماه است.
میزان
