به گزارش عدالت خواهان گلستان"، میان حاشیه پردازی و حاشیه سازی تفاوت وجود دارد؛ حاشیه پردازی، پرداختن به حواشی گوناگونی است که دیگران برای فرد یا مجموعه ای می تراشند تا او را از رسیدن به اهدافش دور کنند. اما حاشیه سازی، به حواشی اطلاق می شود که خود آن فرد یا مجموعه اش برای خود فراهم می کنند که اثرات منفی دومی، به مراتب بیش از مورد نخست است.
متاسفانه مشاهده شده است که دولت های مختلف پس از کسب رای حدنصابی از مردم و تنفیذ و تحلیف و اخذ رای اعتماد از مجلس، آرام آرام به سمت حاشیه سازی و حاشیه پردازی رفته و به همان میزان، از شدت کار و فعالیت و خدمت به مردم کاسته می شود و بعضا، برخی خدمات که اجزای دیگر دولت در حال انجام هستند، نیز تحت الشعاع همان حاشیه ها قرار گرفته و کمتر دیده می شود.
حاشیه سازی ظاهرا برای دولت یازدهم نسبت به دولت های قبلی شدت بیشتری به خود گرفته و از همان سال نخست، مردم شاهد حواشی تاسف برانگیزی بودند که ادامه آن به سال های بعد آثار زیانباری را به همراه خواهد داشت.
اگر دولت دکتر محمود احمدی نژاد پس از 4 سال نخست، در مناظره تاریخی انتخابات سال 88 اولین حاشیه جدی را تجربه کرد و پس از آن، از سال 92 وارد حاشیه سازی شد، اما ظاهرا دولت شیخ حسن روحانی درصدد تجربه حاشیه سازی ها از ابتدای راه است.
شاید به واسطه همین مساله و احتمال کاهش خدمت رسانی مستمر به مردم بوده است که امام خامنه ای یکسال فعالیت دولت یازدهم، در سه نوبت و در حضور رییس دولت، بر پرهیز از حاشیه سازی تاکید مضاعف و جدی نموده اند.
ولی امر مسلمین در اولین دیدار کابینه یازدهم با معظم له به تاریخ شش شهریور 92، در بیان برخی شاخص ها، خطاب به دولتمردان فرمودند: "مساله خدمت به خلق؛ روحیّه خدمت، که این گفتمان اصلی دولت اسلامی همین خدمت است؛ اصلاً فلسفه وجود ما جز این نیست؛ ما آمده‌ایم خدمت کنیم به مردم و هیچ چیز نباید ما را از این وظیفه غافل کند. البتّه ما هر کداممان دلبستگیهایی داریم، سلیقه‌هایی داریم؛ در زمینه سیاسی، در زمینه مسائل اجتماعی، دوستیهایی داریم، دشمنیهایی داریم، اینها همه حاشیه است؛ متن عبارت است از خدمت؛ نباید بگذاریم این حواشی بر روی این متن اثر بگذارد". (اینجا)
ملاحظه می شود که در ددیگاه امام خامنه ای، دل بستگی ها، سلیقه های مختلف، دوستی و دشمنی های سیاسی و... جزو حواشی به حساب می آیند اما متن اصلی، بحث خدمت به مردم است. در این کلام، هرچقدر حواشی کمرنگتر شوند، متن رنگ و لعاب بیشتری به خود خواهد گرفت و بالعکس.
دومین تاکید ولی امر مسلمین مبنی بر عدم حاشیه سازی در دوران فعالیت دولت یازدهم به شانزدهم تیرماه سال جاری مصادف با نهمین روز ماه مبارک رمضان بازمی گردد. ایشان در این دیدار که با حضور مسئولان نظام و شیخ حسن روحانی برگزار شده بود، بیان داشتند: "حرکت را براساس اصول انقلاب تنظیم کنید؛ از حاشیه‌سازی پرهیز کنید، به حلّ مشکلات مردم بپردازید". (اینجا)
مجددا مشاهده می گردد که میان پرهیز از حاشیه سازی و پرداختن به حل مشکلات مردم در کلام معظم له ارتباط معناداری ایجاد شده 
است. همچنین، در این عبارت، پیام دیگری نیز استنتاج می شود و آن اینکه حرکت براساس اصول انقلاب موجب پرهیز از حاشیه سازی خواهد شد. به عبارت دیگر، هرچقدر حرکت مسئولان با اصول انقلاب زاویه بیشتری پیدا کند، بر حاشیه سازی افزوده خواهد شد که نتیجه آن، افزایش مشکلات برای مردم می شود.
اما امام خامنه ای به فاصله کمتر از دوماه از بیانات قبلی و در دومین دیدار خود با مدیران دولت یازدهم، بازهم به اصل مهم پرهیز از حاشیه سازی تصریح می نمایند. ایشان اولین توصیه از تواصی پانزده گانه خود به دولتمردان را به «کار و فعالیت و خدمت مستمر به مردم» و «پرهیز از حاشیه سازی ها» اختصاص می دهند. (اینجا)
پرواضح است که تاکیدات مکرر ولی امر مسلمین بر مساله پرهیز از حاشیه سازی طی یکسال حکایت از دغدغه هایی دارد که رعایت آنها، به نفع کشور و امت و بی اعتنایی به آن، موجب خسران و ضرر دولت و ملت خواهد شد.
حالا، نوبت به دولت یازدهم و شخص رییس دولت رسیده است تا امتحان ولایتمداری خود را در میدان عمل، و نه در خطابه خوانی، با موفقیت پشت سر گذارند.
اینکه در هر سخنرانی، بارها از مقام معظم رهبری نام برده شود، اگرچه قابل تقدیر است اما قطعا کافی نیست. آنچه که ولی امر مسلمین در پی آن است، تاکید بر نام و عنوان معظم له در سخنرانی ها نیست بلکه به گوش جان سپردن توصیه ها و عمل دقیق به آنهاست.
آیا عبارات و اقدامات ذیل نمی تواند جزیی از حاشیه سازی های دولت یازدهم به حساب آید:
"اصرار بر عدم بدبینی به مذاکرات هسته ای در مقابل اعلام عدم خوشبینی نظام به این مذاکرات" ، "توجه بیش از حد ضرورت به دیپلماسی و چشم دوختن به بیرون از مرزها به جای توجه به پتانسیل و توانمندی های داخلی" ، "عدم توجه به توصیه ها و نقدهای کارشناسان و حقوقدانان پیرامون مذاکرات هسته ای و توافق ضعیف ژنو و محرمانه دانستن محتوای مذاکرات از مردم" ، "تئوری پردازی پیرامون اسلامی کردن علوم" ، "جنجال ضدفرهنگی طی یکسال گذشته مانند تکخوانی زنان و فرصت دادن به فتنه گران و مدافعان همجنسبازی به برخی هنرمندنماها در تئاتر و سینما" ، "اجازه انتشار برای کتب حاشیه ساز و بی تفاوتی به حضور شعرای ضدانقلاب" ، "عزل و نصب های عجیب در برخی وزارتخانه ها از جمله وزارت علوم که منجر به استیضاح وزیر آن شد" ، "بیان عبارات موهومی همچون به سرآمدن دوران منبرهای سنتی، عدم وظیفه حاکمیت جهت به بهشت بردن مردم، به جهنم فرستادن منتقدان، بزدل خواندن و کم سواد خواندن و تزریق از منابع خاص آنان، افراطی دانستن 50 درصد شرکت کنندگانی که به رییس دولت فعلی رای نداده اند و ... " ، "سیاه نمایی افراطی نسبت به دولت سابق" ، "انتخاب فرد بیماری که قبلا رای عدم اعتماد از مجلس گرفته بود به عنوان سرپرست وزارتخانه علوم" ، "عدم اجرای قانون در راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و دادن مجوز برای فعال شدن نسل سوم تلفن همراه (3G)" ، "عدم اطلاع رسانی دقیق و شفاف به مردم پیرامون برنامه های دولت جهت تحقق اهداف بلند اقتصاد مقاومتی" ، "حضور غیرقانونی در سایت فیلترشده فیسبوک" و..."
لیست فوق، تنها مشتی نمونه خرورار است که تنها طی یکسال از سوی دولتمردان یازدهم مشاهده است؛ مسایلی که برخی از آنان به تنهایی می تواند انرژی و وقت دستگاه اجرایی کشور را صرف خود کرده و از میزان خدمت مستمر به مردم بکاهد.
به هرحال امید است در فرصت کمتر از 3 سالی که تا پایان عمر این دولت باقی است، رییس و مدیران زیردست وی ضمن غنیمت شمردن این زمان کوتاه، از حاشیه سازی ها پرهیز کرده و به کار و خدمت مستمر به مردم روی آورند که اگر چنین شود، قطعا اقبال عمومی را در مراحل مختلف با به همراه خواهند داشت اما چنانچه غیر از این شود، مردم با آنها همان کاری را خواهند کرد که در بزنگاه های خاص مانند انتخابات با گذشتگان کردند.
