وی با انتقاد از این که در جریان انتخابات 92 به سهم ویژه اصلاح‌طلبان در تشکیل کابینه توجهی نشد، نوشت: «در آن زمان به خاطر لزوم ارایه یک کاندیدا و سخت بودن راضی کردن آقای روحانی از انصراف تصمیم گرفته شد تا آقای عارف انصراف دهد. بنابراین یک جانبه از آقای روحانی حمایت کردیم».
قائم مقام حزب اعتماد ملی از انحصارطلبی‌های حزب اعتدال و توسعه انتقاد کرد و در ادامه نوشت: «نتیجه چنین رفتاری از سوی اصلاح‌طلبان این بود که دولت منهای اصلاح‌طلبان تشکیل شد و اگر افرادی در کابینه قرار گرفتند با صبغه اصلاح‌طلبی نبود. همچنین گروه کوچکی که خود را وابسته به رییس‌جمهور می‌دانستند، دچار توهم شدند و تصور می‌کنند که عامل پیروزی آقای روحانی در سال ٩٢ حزب اعتدال و توسعه بوده است؛ نه اصلاح‌طلبان و شخصیت‌های بزرگ اصلاح‌طلب»
قائم مقام حزب اعتماد ملی در این یادداشت ادامه حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی را مشروط به تعیین سهم برای آنان دانست و نوشت:«کسانی که عامل پیروزی یک فرد هستند باید سهمی در اداره امور داشته باشند»
منتجب نیا در یادداشت خود با اشاره به اینکه در عرصه سیاست و ائتلاف‌ها همیشه سهم خواهی وجود دارد و پشت کردن به سایر «هم ائتلافی‌ها» اشتباه است، نوشت: «این درست نیست که از شخصیتی حمایت شود اما او به هیچ‌وجه خود را وامدار نداند. از این رو قبل از آنکه اصلاح‌طلبان به تصمیم برسند آقای روحانی باید جلساتی را با شخصیت‌های بزرگ اصلاح‌طلب برگزار کند و حلقه افراد نزدیک به او با اصلاح‌طلبان جلساتی داشته باشند تا به یک توافق و تعامل مشخص و مکتوب برسند».
وی همچنین یکی از شروط حمایت از روحانی را «مذاکره» با وی دانست.
پیش از این نیز مهدی آیتی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به سؤالی درباره سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از دولت، گفته بود: اصلاح‌طلبان اگر سهم خواهی کردند حق آنهاست چون در جبهه اصلی حمایت از روحانی بودند.
