دور جدید مذاکرات ایران و غرب با برخی دشواری ها مواجه بود به گونه‌ای که رسیدن به یک توافق در گفتگوهای چند روز پیش ممکن نشد. این موضوع اگر چه به نظر سخنگوهای دو طرف به معنی شکست گفتگو ها نبوده، ولی در باطن این پیام را به همراه خود دارد که دو طرف برای ادامه روند مذاکرات، پیچیدگی های خاص خود را باید تحمل کنند.
محمد جواد ظریف در گفتگو با خبرگزاری فرانسه گفت که توافق جامع هسته‌ای هنوز ممکن است، ولی اظهار نظر درباره آینده خوش توافق هسته ای تنها به وزیر خارجه کشور ختم نشد، و دیروز عالی‌ترین مقام اجرایی کشور با خوش بینی باور نکردنی نسبت به آینده مذاکرات، آن را دست یافتنی دانست.
حسن روحانی که در نشست با وزیر، معاونان و مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی سخن می گفت، با بیان اینکه "جمهوری اسلامی ایران هرگز نخواسته به دنیا دروغ بگوید و امروز نیز به دنبال آن نیست" به صراحت اعلام کرد: "مذاکرات با 1+5 در نهایت به توافق خواهد رسید".
این صحبت های رئیس جمهوری خود می تواند به نوعی نگرانی در بین نخبگان سیاسی-اقتصادی منجر شود، این صراحت در به نتیجه رسیدن در توافق میان ایران و 5+1 یعنی نوعی تعجیل در "به توافق کشاندن" پرونده هسته ای. پرونده ای که حتی حمایت کنندگان از توافق نامه ژنو دیگر در میان حامیان آن نبوده و بنده ای فضاحت بار کم و بیش در بین محافل نخبگانی دست به دست می شود.
این در حالی است که خبر ها از آمد و شد و سفر های پنهان و آشکار تیم مذاکره کننده 5+1 به سرزمین های اشغالی حکایت دارد، و حتی برخی محافل غربی از در اختیار قرار دادن فایل صوتی مذاکرات به مقامات ارشد رژیم صهیونیستی توسط وندی شرمن خبر داده اند.
در این شرایط، اظهارات محمد جواد ظریف و حسن روحانی که توافق با 5+1 را با صراحت وقاطعیت دست یافتنی می دانند، تنها یک چراغ سبز برای طرف غربی است که بداند ایران به هر وسیله ای -حتی یک توافق بد- حاضر به امضای سندی با طرف روبروست، که این نکته نه تنها از قدرت مانور طرف ایرانی می کاهد بلکه طرف غربی را نیز به اعتماد به نفس بیشتری می رساند.
گفته می شود زیاده خواهی طرف غربی و نیز شرایط آنها برای برداشتن تحریم ها به شرح زیر است؛
1-درخواست از ایران برای کاهش 14000هزار تایی تعداد سانتریفیوژ های فعال خود، که این امر تقریبا صنایع هسته ای کشور را در حد تحقیقاتی، تقلیل می دهد.
2-از بین بردن تعدادی از موشک های بالستیک پیشرفته کشور و هم چنین تقلیل برد برخی دیگر از این نوع موشک ها
3-کاهش سطح همکاری ها با حزب الله لبنان ، و قطع حمایت های نظامی-سیاسی با حکومت سوریه و شخص بشار اسد.
4-برداشتن تدریجی تحریم ها در یک بازه زمانی 10 تا 25 ساله که تقریبا امری محال و دور از دسترس است.
و . . . .
با توجه به موارد ذکر شده، معلوم نیست که تیم مذاکره کننده و شخص رئیس جمهور چگونه می خواهند به یک توافق نامه خوب با طرف غربی دست یابد و آیا اظهارات اخیر آنها که نشان از پذیرش توافق با هر شرایط ممکن است، طرف غربی را امیدوار به تحمیل شرایط دلخواه خود در توافق احتمالی نهایی نخواهد کرد؟
