و ناگهان چه زود چهار سال دولت تدبیر و امید به سر آمد و چوب خط وعده ها و شعارها ته کشید!

 بسیاری از ایرانیان به خوبی به یاد می آورند، زمانیکه اسب حسن روحانی چهار نعل در زمین وعده های انتخاباتی جولان می داد و یکی پس از دیگری رقبا را پشت سر می گذاشت، اما این تاختن بخاطر دوپنگ شعارهای خوش رنگ و لعاب  بود و چه زود ایرانی ها بدان پی بردند.

  به گزارش پایگاه عدالت خواهان"با پیروزی روحانی در انتخابات سال 92 و در همان ماه های نخست سکانداری دستگاه اجرایی، به تدریج وعده ها رنگ باخت. ژنرال های زره پوش به رنگ بنفش اوضاع کشور را چنان وخیم جلوه دادند که سال ها زمان می برد تا این مریض بد حال به هوش آید و عمل های جراحی سختی بر اقتصاد و سیاست و فرهنگش صورت گیرد. می گفتند دولت قبل مانند مرض ... چنان بلایی بر سر کشور آورده که باید کار زیادی انجام شود تا از دره هایی که کشور را در آن انداخته بودند، ایران چند پله ای بالا بیاید. وعده 100 روزه روحانی در این شرایط به طرفة العینی رنگ باخت!

اما زنگ مذاکرات هسته ای که به صدا درآمد، بازار وعدها بار دیگر داغ شد تا با سراب رونق و گشایش اقتصادی، افکار عمومی وزنه ادامه مذاکرات با قدرت های جهانی را سنگین تر کنند و آن را همچون مطالبه اصلی ملت جلوه دهند! اما آن هم در باغ سبزی بود که گلابی ها و سیب های نرسیده اش طعم گسی داشت و ملت را تلخ کام کرد. با عبور از برجام و ورود به عصر پسابرجام، برجامیزه کردن عرصه سیاست در دستور کار قرار گرفت و دوقطبی برجامیان و نابرجامیان شکل گرفت. نابرجامیان از دید حامیان دولت (برجامیان)، افراطی هایی بودند که با تحریم کاسبی می کردند و زمانی که با برجام کاسبی شان بهم ریخت، تند تند نقد و شکایت از سیاست های دولت تدبیر را به نقل و نبات رسانه های و محافل شان تبدیل کردند!!

زمین بازی پس از برجام بر داخل متمرکز شد. درست یک هفته پس از اجرای تعهدات طرف های خارجی برجام، دولت حسن روحانی موتور خود را با شتاب بیشتری در سیاست داخلی به حرکت درآورد. در پیش بودن انتخابات مجلس و خبرگان، روحانی و حامیانش را به چالش با نهادهای انقلابی و نظارتی مانند شورای نگهبان و سپاه و بسیج کشاند. جاییکه روحانی به بهانه رد صلاحیت ها، شورای نگهبان را به توپ انتقادات بست و برخی از نهادهای نظامی را متهم به دخالت و تلاش برای مهندسی انتخابات کرد.

هدف دولت در آن زمان این بود تا در فضای پسابرجام و در حالیکه این توافق در ماههای نخستش به سر می برد، از هر اتفاقی که آن را به حاشیه ببرد جلوگیری کند. هر چند توافق هسته ای به صورت کاملا نامطمئن در حال اجرایی شدن بود اما دولت قصد داشت تا زمانیکه نشانه های شکست انتظارات از توافق هسته ای خود را بروز نداده اند، سیاست داخلی را نیز با فضای ناشی از اجرایی شدن برجام، در جهت نیل به اهداف خود در دست گیرد. بر روی کار آمدن مجلس همسو با دولت، کمک شایانی برای سرپوش گذاشتن بر برنامه های عقیم مانده یا شکست خورده دولت بود.

اتفاقی که با ورود نیروهای حامی دولت افتاده و مسئولان دولتی از این بابت حاشیه امن استراتژیکی را نسبت به مجلس دهم احساس می کنند؛ به نحوی که عباس آخوندی، وزیرناکارآمد راه و شهرسازی نیز توانست از سد استیضاحش به راحتی و با حمایت وکیل الدوله ها بگذرد!

سال 95 و اتفاقات ناخوشایند برای دولت
بازی که دولت یازدهم در جبهه داخلی و خارجی، آغاز کرد هرچند در آغاز، توفیقاتی بهمراه داشت اما در ادامه دولت را با سرعت بیشتری به لبه پرتگاه هدایت دکرد. تنش زدایی که دولت به دنبال بود و آنرا در قالب توافق هسته ای و تلاش برای بهبود روابط با غرب و کشورهای عربی مانند عربستان پیاده ساخت، اقتدار و عزت ملی را دچار خدشه کرد. حتی بازگردان عزت به پاسپورت ایرانی ها، نتیجه ای جزء قرار گرفتن نام ایران در لیست ورود ممنوع ترامپ و قانون ویزای ورود به ایران کنگره آمریکا نداشت.

ازسوی دیگر برهم زدن قواعد بازی در سیاست داخلی و تاختن به قواعد آن، مشروعیت دولت را برای ادامه کار زیرسوال برد. طرف های خارجی به روش های مختلف سعی می کنند تعهداتی را که در برجام پذیرفته اند به طرق دیگر، کم اثر کنند و در عرصه داخلی نیز متوسل شدن به تعهدات طرف خارجی در رفع تحریم ها و استفاده ابزاری از آن برای دستیابی به اهداف سیاسی، چنگ زدن به صورت دولت توسط خود دولت بوده است.

بازی دو سرباخت روحانی در ماههای اخیر خود را عیان ساخته است. دیگر دولت زمانی برای جبران مافات در اختیار ندارد و ادامه سیاست های تند دولت در شرایط کنونی و تاختن به منتقدان و نهادهای قانونی نظام، باخت روحانی را در رسیدن به اهدافش شتاب بخشیده است.

رسوایی حقوق های نجومی در اویل سال 95، خوی اشرافی گری مدیران دولتی را نشان داد. خویی که در ذات قاطبه مدیران این دولت وجود داشت و پشت نقاب القاب انقلابی پنهان نماند. تعطیلی کارخانه ها و به تاریخ پیوستن واحد های تولیدی معروفی مانند ارج نشان داد، خبری از رونق اقتصادی نیست که هیچ! بلکه چرخیدن نیم بند چرخ چند کارخانه نیز با معجزه همراه بود. افزایش معضلات اجتماعی در سایه حقوق های نجومی گم نشد و گورخوابی به عنوان سر ریز معضلات اجتماعی خود را در گورهای اطراف ورامین نشان داد که با هیچ سیاسی نمی شد آن را لاپوشانی کرد! کار به جایی رسیده که توانایی ژنرال های دولت نیز در مدیریت بحران های فصلی مانند سیل، برف و ریزگردها زیر سوال رفت و قطعی گاز و برق و آب به خاطر چکیدن چند قطره باران در خوزستان، اوج ناکارآمدی دولت را عیان ساخت.

و ناگهان چه زود چهار سال دولت تدبیر و امید به سر آمد و چوب خط وعده ها و شعارها ته کشید! رئیس جمهور به هر اندازه که در سخنرانی هایش منتقدان عملکرد دولت را سرزنش کند و با نیش و کنایه آنها را مورد نوازش قرار دهد نمی تواند واقعیت موجود در کف جامعه و در میان افکار عمومی را که با پوست و گوشت و استخوان آن را لمس می کند، تغییر دهد.

سیاست داخلی ادامه سیاست خارجی دولت تدبیر و امید بود و آنچه را که در آن سوی مرزها به امید برداشت در فصل اردیبهشت 96 کاشته بود با خشکسالی به بار ننشسته و چیزی از محصول باقی نمانده تا در دو ماه آینده درو کند! بازی باخت – باختی که دود و زیانش به چشم مردمانی رفت که خوش باورانه به امید تدبیر دولتی نشسته بودند که چیزی به جزء وعده در چنته نداشت! اردیبهشت نزدیک است وهمین مردم کارنامه دولت یازدهم را مرور خواهند کرد و مروری که به احتمال زیاد برای روحانی بسیار گران تمام خواهد شد و یک گزینه کارآمد می تواند، پایانی باشد بر خواب 4 ساله تدبیر و امید.جهانیوز