به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" حماقت و وقاحت یک بازیگر دون پایه سینما در منفی‌بافی علیه کمک نیروهای مردمی عراق به سیل‌زدگان، صدای روزنامه اعتماد را هم درآورد.
این روزنامه اصلاح‌طلب با انتقاد از اراجیف «مهناز-الف» نوشت: وقتی یک ایرانی سال‌ها در بین مردم عرب ساکن منطقه غرب آسیا- یا چنان‌که غربی‌ها می‌نامند خاورمیانه- زندگی می‌کند، به یک نتیجه روشن می‌رسد: ما و عرب‌ها مانند خویشانی نزدیک به‌هم شبیه هستیم. آنها چون ما، اهل مهربانی و گشاده‌دستی و سفره‌انداختن و ضیافت‌کردن و دستگیری هستند، پا به خانه‌شان اگر بگذاری برایت جان می‌دهند، بی‌دلیل مهمانت می‌کنند. از اختلافات دولت‌ها بگذرید که بیشتر این اختلافات را دشمن بداندیش خارجی در منطقه به‌وجود آورده و دامن زده و از آن سود می‌برد. مردم در این ناحیه از زمین به راستی مانند قوم و خویش‌های نزدیک هستند، زندگی سنتی مردم در امیرنشین‌های مختلف جنوب خلیج فارس و عمان، درست مانند شیوه زندگی مردم ایرانی سواحل شمالی است.
حال این برادران و خواهران و خویشان بسیار نزدیک ما، به همه اختلاف‌افکنی‌های خارجی و غربی‌ها و شرقی‌ها پشت کرده‌اند، دل‌شان از مصیبتی که بر سر اقوام ایرانی‌شان آمده سوخته و با هرچه داشته‌اند به یاری ما آمده‌اند. باید از این مهربانی اشک شوق ریخت، از این اتحاد و محبتی که بین مردم دوسوی مرز وجود دارد باید خوشحال شد و در پوست نگنجید. عراقی‌ها مردم قدردانی هستند، شعار کاروان‌های کمک‌شان به ایران را دیده‌اید؟ می‌گویند: «شما در زمان حمله تروریست‌ها به کمک ما آمدید و ما الان باید به کمک شما بیاییم!» این را بگذارید پیش نامهربانی‌ها و نمک‌خوردن و نمکدان شکستن بعضی دیگر از ملت‌ها، که گاه با کمک ایران برسر پا ایستادند و بعد با دشمنان ایران همراه شدند و در کنفرانس‌های ضدایرانی شرکت و پیمان ضدایرانی امضاء کردند.
رسیدن کمک‌های عراقی‌های مهربان به ایران، سوژه بعضی «سلبریتی»های نه‌چندان خوش‌نام شده خانم مهناز افشار (که اظهارنظر در تمامی امور را برخود فرض می‌دانند) در توییتی، رسیدن کمک‌های عراقی‌ها به ایران را از زبان هموطنی عرب‌زبان خجالت‌آور توصیف کرده‌اند. باید در پاسخ گفت اولا کمک‌های عراقی، از سوی مردم و به‌طور خودجوش جمع‌آوری شده و آنها هرچه داشته و نداشته‌اند در کاروان گذاشته و فرستاده‌اند و...
از این حیث ارزشش هزار بار بیشتر از کمک‌های دولتی است. ثانیا دریافت کمک از برادران هم‌کیش و نزدیک خجالت‌آور است ولی پذیرفتن کمک‌های اندک و صدقه‌سری فرانسوی‌ها وسوییسی‌ها و آلمانی‌ها خجالت‌آور نیست؟ پذیرفتن آمدن صدها عراقی برای کار وکمک خجالت‌آور است یا برخورد متفرعنانه و زشت اروپایی‌ها - آلمانی‌ها و فرانسوی‌ها- با ایرانیان. اگر صحبت از عزت‌نفس باشد، باید از پذیرفتن این کمک‌هایی که به شوخی شبیه هستند سر باز می‌زدیم. به فهرست کمک‌های اروپایی نگاه کنید تا موضوع روشن شود. ایران بزرگ را تا چه حد دست‌کم می‌گیرند؟ یا عمدا می‌خواهند تحقیرمان کنند؟ سلبریتی‌ها در مقابل غربی‌ها و اروپایی‌ها ذره‌ای عزت‌نفس ندارند. برای همین است که ترجیح می‌دهند فرزندشان به جای اینکه در ایران عزیز به دنیا بیایند، در «اروپا» متولد شود! یا دیگری حاضر است برای آنکه هزینه ماهیانه ده‌هزار دلار فرزندش در کانادا را تامین کند هر بلایی سر ملت ایران بیاید. البته صحبت‌ها و نوشته‌های آنها در شبکه‌ها را خیلی هم نباید جدی گرفت به هر روی بسیاری از این افراد به علت مشغله زیاد کاری فرصت مطالعه و خودسازی وتحصیل نداشته‌اند و نظراتی که ارایه می‌دهند غالبا فاقد اعتبار است اما متاسفانه صدای آنها در شبکه‌های مجازی بلند است هرچند که در عرصه واقعی اجتماع وزنی ندارند. کمک برادر و خواهر عراقی‌ام که با هزار مهربانی اندک توشه‌ای برای خویشان مصیبت‌زده ایرانی‌اش فرستاده، هزار بار به 40جفت پوتین اهدایی آلمانی و 5000 تخته پتوی فرانسوی رجحان دارد.
