به گزارش "پایگاه عدالت خواهان ایران" به نقل از راه دانا؛ یکسال از دولتی که اصلاح طلبان تمام قد از آن حمایت کردهاند می گذرد و اصلاح طلبان به یکباره ساز عبور از دولت روحانی را کوک کرده اند. گویی این جریان سیاسی نبود که در انتخابات برای رای آوردن روحانی از همه ظرفیتهای خود استفاده کرد.
حالا اصلاح طلبان هنوز نیمی از دولت دوازدهم نگذشته که کاندیداهای خود را برای انتخابات ریاست جمهوری 1400 معرفی می کنند. «الیاس حضرتی»، فعال اصلاح طلب و نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی حامل این خبر است. این نماینده اصلاح طلب از کاندیدا شدن جهانگیری و عارف برای انتخابات آتی ریاستجمهوری و عدم کاندیدا شدن خود در انتخابات آتی مجلس خبر داد و گفت: «روند کلی این است که اصلاحطلبان کاندیدای خودشان را خواهند داشت. تا آنجایی که من خبردارم آقای عارف مصمم است در انتخابات 1400 کاندیدا شود، آقای جهانگیری قاعدتاً باید بیاید و علاوه بر اینها نفرات دیگری هم هستند.»
جالب اینجاست که حضرتی از دو کاندیدایی صحبت می کند که یکی به عنوان نامزد انتخاباتی به نفع روحانی در سال 1392 انصراف داد و دیگری به طور کل به عنوان نامزد پوششی روحانی در انتخابات 1396 وارد کارزار انتخابات شد. از این رو هر دو آنها در انتخابات شرکت کردهاند و نوع اقبال مردمی به آنها مشخص است.
جریان اصلاحات کمپین انتخاباتی است یا جریان سیاسی؟
جریان سیاسی اصلاحات نشان داده که فعالیتهای سیاسی خود را بیشتر بر روی انتخاباتها متمرکز کرده است. از این رو اصلاحات بیشتر از اینکه جریان سیاسی باشد به نظر می رسد که یک کمپین انتخاباتی است که از انتخاباتی به انتخابات دیگر می پرد. اینکه هنوز دولت دوم روحانی مدت زمان زیادی تا به انتها دارد و تا سال 1400 هنوز دو سال و اندی مانده ولی اصلاح طلبان دست به رونمایی از کاندیداهای خود می زنند، این نظریه را اثبات می کند.
اصلاح طلبان از سوی دیگر بر روی رسانههای خود حساب زیادی باز کرده اند و در این راستا سعی می کنند با کلید زده پروژههای انتخاباتی مختلف ضعف عملکردی خود و دولتی که از آن حمایت کرده اند را بپوشانند.
از همین روست که دیده میشود بعضا در بحبوحه مشکلات اقتصادی مردم موضوعاتی مانند ورزشگاه رفتن دختران برجسته سازی می شود.
اینکه این جریان سیاسی بدون توجه به حمایتهایی که از دولت یازدهم و دوازدهم کرده است حالا برای آینده از همین امروز کاندیدا معرفی میکند موید همین مطلب است که اولا اصلاحطلبان کار اجرایی را سعی می کنند با تبلیغات رسانهای بپوشانند و از سوی دیگر برای افرادی که تا حد کاندیدای پوششی در انتخابات شرکت کردهاند توسط همین رسانهها وجهه سازی کنند.
اصلاح طلبان هزینه حمایت از دولت روحانی را به گردن می گیرند؟
بسیاری مطرح می کنند که سخنرانی «اسحاق جهانگیری» درباره اینکه حتی قدرت تغییر منشی خود در دولت را هم ندارد، نوعی جداسازی اصلاح طلبان از دولت است. وی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم اگرچه به عنوان کاندیدای پوششی ایفای نقش کرد اما خود را گزینه اصلاح طلبان خواند. وی حتی در دو مناظره اول آنچنان برای اصلاح طلبان فعال عمل کرد که برخی از رسانههای اصلاح طلب وی را به عنوان کاندیدای این جریان در انتخابات پررنگ کردند. هرچند این موضوع ترمز جهانگیری بعد از مناظره دوم کشیده شد اما اصلاح طلبان به وی به عنوان یک کاندیدا دلخوش کردهاند. اما حضور وی در دولت روحانی تا جایی شده که برخی می گویند معاون اول روحانی دیگر برای انتخابات آینده به مهره سوخته بدل شده است. حتی برخی از اصلاح طلبان بعد از سخنان جهانگیری به وی پیشنهاد دادند این پست را ترک و حساب خود را از دولت جدا کند.
البته با مشکلاتی که در حوزه اقتصادی برای مردم بوجود آمده است کم کم اصلاح طلبان سعی می کنند که خود را منتقد دولت نشان دهند.
در همین رابطه «شهیندخت مولاوردی»، دستیار رئیسجمهور در امور حقوق شهروندی به خبرآنلاین گفت: «من چنین صحبتی را نشنیدم که اصلاح طلبان بگویند «اشتباه کردیم سال ۹۲ از آقای روحانی حمایت کردیم»، در عوض بارها شنیدم که اصلاح طلبان گفتند «اگر باز هم در شرایط انتخابات ریاست جمهوری سال های ۹۲ و ۹۶ قرار بگیریم، دوباره تصمیم به حمایت از آقای روحانی می گیریم».
مولاوردی درحالی نسبت به عبور اصلاح طلبان از دولت روحانی اظهار بی اطلاعی می کند که «سعیدحجاریان» تئوریسین جریان اصلاحات با بیان اینکه باید حساب خود را از دولت جدا کنیم در مردادماه سال جاری گفت: « من معتقدم میشود اصلاحطلبان بگویند دولت روحانی، دولت ما نیست؛ مشروط بر اینکه ذکر کنند دولت، متعلق به چه جریانی است. «هسته سخت اصلاحات» قدرت در تقدیر است؛ یعنی دولت پنهان اصلاحطلبان است. اگر این هسته شکل بگیرد، میتوان مرزها را مشخص کرد و صراحتا عنوان کرد که دولت در چه زمینی بازی میکند. »
همچنین «غلامحسین کرباسچی» در گفتوگو با ماهنامه اندیشه پویا ضمن انتقاد از عملکرد روحانی و دولت وی گفته او میتواند با استعفا، به عنوان یک قهرمان کنار برود و اما اگر استعفا را به مصلحت نمیداند باید از خواب سنگین برخیزد و روشن و شفاف با مردم روبرو شود.
او درباره استعفا گفته است: «این تصمیم سختی است اگر او نمیتواند کاری کند میتواند به عنوان یک قهرمان کنار برود و بگوید ایهاالناس من میخواستم کاری کنم نشد، به دیوار بسته خوردم و حالا کنار میروم. این ممکن است کمک کند که اگر او قهرمان نیست حداقل منفور هم نشود».
«مصطفی کواکبیان» از نمایندگان اصلاح طلب مجلس دهم نیز می گوید به خاطر ضعف عملکرد تیم اقتصادی دولت خجالت می کشد در انتخابات دوازهم ریاست جمهوری از روحانی حمایت کرده است.
«عبدالله ناصری»، عضو احزاب منحله مشارکت(سازمان مجاهدین انقلاب) در عین حال با شانه خالی کردن از مسئولیت دولت روحانی برای اصلاحطلبان گفت: «من گاهی وقتها سر کلاس میبینم که دانشجویان این سوال را از من میپرسند یا این گزاره را بیان میکنند که هزینه ناکارآمدی آقای روحانی را اصلاحطلبان باید پرداخت کنند؟ به هیچ وجه اینطوری نیست، آقای روحانی اصلاحطلب نبوده، سازمان تشکیلاتی اصلاحطلبان نبوده و صرفا نامزدی بوده که بنابر شرایط و مصالحی مورد حمایت قرار گرفته که شرایط بدتر از آن پیش نیاید. بنابراین به همین دلیل اصلاحطلبان یک رویکرد طرفدارانه، جانبدارانه، حمایتگرانه اما کاملا هوشمندانه و منتقدانه نسبت به آقای روحانی در پیش گرفتند.»
انتهای پیام/